Leki na osteoporozę – tabletki, zastrzyki i naturalne leczenie osteoporozy

Jak wygląda leczenie osteoporozy?

Leczenie osteoporozy ma na celu minimalizację złamań, na które w ogromnym stopniu narażony jest pacjent cierpiący na tę chorobę. Terapia składa się z dwóch części – postępowania niefarmakologicznego oraz stosowania odpowiednio dobranych leków na osteoporozę.

W naturalnym leczeniu osteoporozy najistotniejsza jest odpowiednia dieta oraz określony styl życia, zmniejszający ryzyko pojawienia się powikłań. Leczenie farmakologiczne ma na celu uzupełnienie braków w składnikach budujących kość, pobudzenie komórek kostnych do produkcji macierzy oraz ich ochronę przed degradacją. Najważniejszy element zwalczania osteoporozy stanowi natomiast działanie niedopuszczające do jej rozwoju, czyli zestaw zaleceń będący podstawą do zapobiegania groźnym dla zdrowia powikłaniom, jakie niesie ze sobą ta choroba.

Zmiana stylu życia to najważniejszy czynnik w ograniczaniu dolegliwości, jakie daje osteoporoza. Dieta zawierająca elementy istotne dla odpowiedniej budowy kości, może w znacznym stopniu zmniejszyć ryzyko wystąpienia powikłań.

Przeczytaj też: DMSO (dimetylosulfotlenek) jako lek – wskazania, zastosowanie

Osteoporoza – dieta bogata w wapń

Leczenie osteoporozy dietą opiera się w dużej mierze na odpowiedniej podaży wapnia – zapotrzebowanie na ten pierwiastek wzrasta wraz z wiekiem. U dorosłego człowieka wynosi ono 1000 mg/dzień, a u kobiet w ciąży, karmiących piersią, kobiet po menopauzie i osób w podeszłym wieku 1500 mg/dzień. Jeśli dochodzi do niedoboru wapnia w organizmie (hipokalcemii) jest on uwalniany z kości, co może prowadzić do osteoporozy.

Należy spożywać w codziennej diecie produkty bogate w wapń, którego źródłem jest mleko, twaróg czy kefir. W diecie na osteoporozę nie powinno zabraknąć także orzechów włoskich, szpinaku, brukselki, kapusty i warzyw strączkowych. Warto wiedzieć, że dzienne zapotrzebowanie na wapń pokrywają 3 szklanki mleka, 6 plasterków żółtego sera, 4 jogurty lub kilogram białego sera. Wiele produktów, np. soki owocowe, są wzbogacane w wapń.

Aby leczenie choroby było bardziej efektywne z jadłospisu diety na osteoporozę należy wyeliminować pokarmy, które ograniczają wchłanianie wapnia. Należy do nich szpinak, jarzyny zawierające szczawiany, otręby pszenne (spożywane w dużych ilościach), a także herbata.

Ważne jest, że niedobór białka w pożywaniu powoduje zaburzenia wchłaniania wapnia. Prowadzi to do zwiększenia utraty masy kości oraz do osłabienia siły naszych mięśni, co z kolei jest przyczyną licznych upadków. Należy jednak pamiętać, że nadmierna podaż białka w diecie zwiększa wydalanie wapnia z moczem. Lekiem na osteoporozą jest zatem umiar i „złoty środek”.

To też może Cię zainteresować: Uderzenia gorąca w młodym wieku – przyczyny

Osteoporoza – leczenie naturalne

Naturalnym sposobem leczenia osteoporozy jest także utrzymanie prawidłowego stężenia witaminy D w organizmie. Wynika to z faktu, iż warunkuje ona wchłanianie wapnia w przewodzie pokarmowym i jego wydalanie przez nerki. Źródłem witaminy D (tzw. endogennej witaminy D) jest jej produkcja w skórze pod wpływem promieni słonecznych. Dlatego też tak ważne jest przebywanie na słońcu dwa do trzech razy w tygodniu po dwadzieścia minut. Nie musimy opalać całego ciała. Wystarczy, jeśli odsłonimy przedramiona, szyję i trochę dekoltu, a nasz organizm sam wyprodukuje potrzebną nam witaminę. W miesiącach jesienno-zimowych, kiedy pogoda nie pozwala na częste spacery, alternatywą dla osób starszych jest dostarczanie tej witaminy wraz z pokarmem. Witaminę tę przyjmiemy, zjadając ryby (np. śledź lub makrelę), mleko, żółtko jajka i ser.

Wykazano, że zmniejszenie produkcji endogennej witaminy D i zwiększenie wydalania wapnia z moczem powoduje palenie tytoniu. Podobnie wypijanie więcej niż trzech filiżanek kawy dziennie pozbawia nas tego makroelementu, dlatego aby złagodzić objawy osteoporozy, należy ograniczyć ten napój. Ciekawy jest fakt, że picie małych ilości alkoholu przez kobiety w okresie menopauzalnym może zwiększać produkcję pozytywnie działających na kości estrogenów. Z kolei za duża ilość wypijanych trunków wyskokowych (więcej niż 2 drinki dziennie) bardzo negatywnie wpływa na wątrobę, która również aktywnie uczestniczy w produkcji witaminy D.

Należy pamiętać, że na stan kości negatywnie wpływa także siedzący tryb życia. Dostosowują one swoją masę i budowę do obciążeń, jakie im nakładamy, a brak tego obciążenia powoduje osłabienie ich struktury. Dlatego też kosmonauci przebywający w stanie nieważkości cierpią na liczne problemy z układem kostnym, powracając na Ziemię, gdzie oddziałuje na nich grawitacja. Aby wzmocnić kości nie należy zatem zapominać o regularnym ruchu.

Leki na osteoporozę i skutki uboczne

Jeśli nie jesteśmy w stanie dostarczać odpowiedniej ilości wapnia i witaminy D w diecie, należy suplementować je w postaci specjalnych preparatów dostępnych bez recepty.

Najwięcej wapnia zawierają preparaty w postaci węglanu wapnia. Przyjmuje się doustnie razem z posiłkami. Działaniami niepożądanymi mogą być wzdęcia, zaparcia i biegunka.

Witaminę D – tzw. cholekalcyfelor lub jej syntetyczne analogi przyjmuje się głównie w miesiącach zimowych. W okresie letnim preparat ten odstawia się lub zmniejsza dawkę o połowę, w zależności od ekspozycji na promieniowanie słoneczne. Działania niepożądane wynikają z przedawkowania witaminy D, a co za tym idzie, nadmiernym wchłanianiem wapnia przez organizm. Nadmiar wapnia w organizmie prowadzi do zwapnień, uszkodzenia nerek, a także w skrajnym przypadku może być przyczyną niebezpiecznego dla życia przełomu hiperkalcemicznego.

Na osteoporozę bez recepty stosowane są również bifosfoniany – związki fosforu, które wbudowują się w kość, dzięki czemu zwiększają jej gęstość. Do preparatów tych zaliczamy alendronian i ryzedronian.

Należy je przyjmować na czczo, popijając wodą, połykając w całości. Tego typu tabletek na osteoporozę nie należy rozgryzać czy ssać. Do skutków ubocznych można zaliczyć m.in. bóle brzucha, nudności, wymioty, podrażnienie przełyku, zaparcia i biegunki. W celu uniknięcia tego typu dolegliwości zaleca się pozostanie po połknięciu preparatu przez ok. 30 min. w pozycji siedzącej. Mogą również występować bóle mięśni, kości i stawów.

Tabletki i zastrzyki na osteoporozę

Forma dostępnych leków na osteoporozę jest zróżnicowana. Ich wybór zależny jest od stopnia zaawansowania choroby i charakteru objawów.

• Ranelinian strontu – lek pobudzający tworzenie kości oraz zmniejszający jej resorpcję. Stosowany doustnie razem z wapniem i witaminą D zmniejsza ryzyko złamań kręgów i innych kości. Do działań niepożądanych należy biegunka. Dostępny jest w postaci granulatu przeznaczonego do sporządzania zawiesiny.
• Teryparatyd – pobudza tworzenie kości oraz zwiększa wchłanianie wapnia w jelitach. Jest najskuteczniejszym lekiem na osteoporozę na receptę. Skierowany jest głównie do osób cierpiących na ciężką postać z licznymi złamaniami, kiedy niemożliwe jest przyjmowanie lub nieskuteczna jest terapia innymi preparatami. Zmniejsza ryzyko złamań. Przyjmowany jest w postaci podskórnych zastrzyków. Wywołuje działania niepożądane, takie jak: bóle kończyn, bóle i zawroty głowy, nudności i wymioty, depresja.
• Kalcytonina łososiowa – donosowy lek na osteoporozę hamujący resorpcję kości. Stosuje się go głównie w świeżych złamaniach, ze względu na jej silne działanie przeciwbólowe.
• Raloksyfen – składnik tabletek na osteoporozę, który wykazuje różne działanie w zależności od tkanki, w której się znajduje. W kościach pobudza receptor dla estrogenów, dzięki czemu chroni je i pomaga w odbudowie. W gruczole piersiowym i błonie śluzowej endometrium hamuje receptor dla estrogenów. Wykazano, że lek ten zmniejsza ryzyko zachorowania na raka piersi, dlatego też może być on zalecany kobietom cierpiącym na osteoporozę i jednocześnie posiadającym czynniki ryzyka rozwoju raka piersi. Może on jednak zwiększać ryzyko zakrzepicy żył głębokich i uderzeń gorąca.

W leczeniu osteoporozy po menopauzie stosowana jest hormonalna terapia zastępcza (zawierająca estrogeny i progestageny). Polega na przyjmowaniu przez kobiety po menopauzie preparatów zawierających zarówno estrogeny, które działają ochronnie na kości, jak i progestageny, które będą hamowały negatywny wpływ estrogenów na błonę śluzową macicy. Terapia ta zmniejsza ryzyko złamań u kobiet, ale jednocześnie zwiększa ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej oraz zachorowania na raka piersi i trzonu macicy, dlatego też nie jest zalecane stosowanie jej w terapii osteoporozy lub jej profilaktyki.

Profilaktyka osteoporozy – jak zapobiegać chorobie?

W celu obniżenia ryzyka wystąpienia osteoporozy w młodym wieku należy zacząć dbać o prawidłowy rozwój swoich kości. Wystarczy stosować się do paru łatwych do zapamiętania wskazówek:

• spożywaj dużo wapnia i witaminy D w naturalnej, zrównoważonej diecie,
• jedz odpowiednie ilości białka,
• uprawiaj regularny wysiłek fizyczny, dostosowany do własnych możliwości i wieku,
• często spaceruj na świeżym powietrzu, zwłaszcza przy słonecznej pogodzie,
• nie pal papierosów,
• unikaj dużych ilości kawy i alkoholu,
• zapobiegaj upadkom – lecz wady wzroku, wzmacniaj mięśnie, noś odpowiednie obuwie antypoślizgowe.