Plamienie między miesiączkami

Plamienie przed, po miesiączce i między miesiączkami

Wszystkie krwawienia, które występują poza miesiączką, mogą pojawić się przed miesiączką, po miesiączce i między miesiączkami. Krwawienia przedmiesiączkowe związane są najczęściej z niewydolnością ciałka żółtego, które utworzone zostaje w przebiegu cyklu miesiączkowego, gdy nie dojdzie do zapłodnienia komórki jajowej, a które produkuje progesteron, którego niedobór z kolei jest przyczyną wystąpienia plamienia przed miesiączką.

Plamienia po miesiączce mogą świadczyć o przedłużającej się miesiączce, natomiast te występujące międzymiesiączkami, zazwyczaj około 15 dnia cyklu, w przypadku regularnych cykli (trwanie cyklu przez 28 +/- 4 dni) z dużym prawdopodobieństwem świadczą o owulacji. I jest to zjawisko związane z pęknięciem pęcherzyka jajnikowego, zwanego pęcherzykiem Graffa i wydostania się z niego dojrzałej komórki jajowej gotowej do zapłodnienia. Plamienia okołoowulacyjne występują u ok. 12 proc. pań i są związane ze spadkiem stężenia estrogenów we krwi.

Plamienie w tej fazie cyklu może również świadczyć o występowaniu cykli bezowulacyjnych, co związane jest z zaburzeniami czynności osi podwzgórze – przysadka – jajnik, np. w zespole policystycznych jajników (PCOS), a także o zaburzeniach funkcji gruczołów wydzielania wewnętrznego (tzw. plamienia/ krwawienia czynnościowe)

Jeśli plamieniu między miesiączkami towarzyszy ból podbrzusza i podwyższona temperatura ciała, przyczyną może okazać się zapalenie przydatków. Plamienie bywa ponadto objawem stanów zapalnych szyjki macicy, mięśniaków, nadżerki szyjki macicy, a także postępującego procesu nowotworowego, najczęściej pochwy oraz szyjki macicy.

Czytaj również: Krwawienie owulacyjne – plamienie podczas owulacji

Krwawienie i plamienie po stosunku - jakie przyczyny

Plamienie po stosunku często występuje u kobiet, których pochwa podczas współżycia nie jest dostatecznie nawilżona lub gdy dochodzi do niedopasowania narządów płciowych partnerów, chociażby pod względem rozmiaru. Dochodzi wtedy do otarcia błony śluzowej pochwy i pęknięcia drobnych naczyń krwionośnych, które krwawią. Najczęściej naczynka szybko goją się i plamienie ustępuje.

W sytuacji, kiedy problemem jest suchość pochwy, wystarczająca może okazać się dłuższa niż zazwyczaj gra wstępna, która nasili podniecenie. To z kolei przełoży się na wzmożenie fizjologicznego nawilżenia okolic intymnych oraz rozluźnienie mięśni przepony miednicy i pochwy. W przypadku, gdy tego typu naturalne metody zawiodą, skuteczne mogą okazać mogą się dostępne w aptekach lub sklepach drogeryjnych lubrykanty, czyli preparaty pomagające nawilżyć śluzówkę pochwy. Przed ich zastosowaniem należy sprawdzić, czy partnerzy nie są uczuleni na któryś składnik, używając wcześniej niewielkiej ilości.

Innymi przyczynami krwawienia po stosunku może być zakażenie narządów płciowych, chlamydioza,choroby przenoszone drogą płciową, endometrioza, nadżerka i polipy szyjki macicy.

Plamienie towarzyszące defloracji, czyli przerwaniu błony dziewiczej podczas pierwszego stosunku jest zjawiskiem częstym i dość powszechnym. Wiąże się z przerwaniem ukrwionej tkanki błony, co powoduje krwawienie, które dość szybko ustępuje.

Plamienia między miesiączkami po tabletkach

Plamienie podczas stosowania antykoncepcji hormonalnej na początku jej stosowania może być objawem przystosowania się organizmu do dodatkowej porcji hormonów. Nie zawsze oznacza konieczność zmiany stosowanego preparatu. Częściej plamią kobiety zażywające tabletki z syntetycznym estrogenem (tzw. dwuskładnikowe), niż te, które stosują pigułki z progesteronem, tzw. minipigułki, zalecane kobietom karmiącym piersią.

Plamienie to zazwyczaj ustępuje po kilku miesiącach stosowania, natomiast w przypadku przedłużających się krwawień, które stają się obfite, a dodatkowo towarzyszą im dolegliwości bólowe lub złe samopoczucie, należy skonsultować z lekarzem, by zmienić preparat, dobierając właściwą dla siebie formę antykoncepcji.

Plamienie międzymiesiączkowe może wystąpić także przy zmianie preparatu antykoncepcyjnego lub przy jego odstawieniu, co wiąże się z wahaniami poziomu hormonów. Zazwyczaj nie trwa ono długo. W momencie, w którym dochodzi do wyrównania poziomu hormonów, objawy niepożądane zazwyczaj ustępują.

Podobne objawy mogą pojawić się tuż po założeniu wkładki wewnątrzmacicznej, co bywa reakcją organizmu na obecność ciała obcego. Plamienie może wówczas utrzymywać się nawet przez kilka miesięcy. Gdy po założeniu wkładki wewnątrzmacicznej pojawi się dotkliwy ból brzucha, a krwawienie stanie się obfite, przyczyną może być przebicie mięśnia macicy. Takie przypadki zdarzają się jednak bardzo rzadko.

Jeżeli plamieniu międzymiesiączkowemu towarzyszy podwyższona temperatura ciała, możemy mieć do czynienia z zakażeniem i toczącym się stanie zapalnym endometrium, co z kolei grozi tzw. Zespołem Ashermana, czyli zarośnięciem jamy macicy na skutek blizn powstałych w wyniku nieleczonego stanu zapalnego. W takiej sytuacji należy niezwłocznie zgłosić się do ginekologa,l usunięcie wkładki i antybiotykoterapia. Podobne symptomy mogą pojawić się po umieszczeniu wkładki poza jamą macicy.

Plamienie na początku ciąży

W przypadku niektórych kobiet do plamienia z pochwy przypominającego skąpą miesiączkę może dojść na wczesnym etapie ciąży. Najczęściej pojawia się ono kolejno w 4, 8, 12 tygodniu ciąży, czyli wtedy, kiedy fizjologicznie powinna wystąpić miesiączka, co ma związek z wahaniami hormonalnymi. Niestety może spowodować utratę ciąży we wczesnym okresie jej trwania.

Przyczyna każdego krwawienia występującego poza miesiączką, musi być wyjaśniona. Gdy krwawienie nie ustępuje przez dłuższy czas, staje się coraz bardziej obfite, krew przybiera barwę żywo czerwoną lub pojawiają się skrzepy, należy zgłosić się do ginekologa celem wykonania badań dodatkowych, a także obrazowych, chociażby badania ultrasonograficznego.

Jest to istotne zwłaszcza wtedy, gdy plamieniu międzymiesiączkowemu towarzyszą bóle podbrzusza lub okolicy lędźwiowo-krzyżowej, gorączka, ogólne złe samopoczucie, uczucie rozbicia. Taki stan wymaga niezwłocznej konsultacji ze specjalistą.

Należy zawsze brać pod uwagę możliwość istnienia innego źródła krwawienia, tj. odbyt czy cewka moczowa.