Brodawczak piersi

Co to są brodawczaki piersi? Jakie jest rokowanie?

Wśród łagodnych nowotworów piersi, często wykrywanych przypadkowo podczas samobadania piersi jest wspomniany brodawczak piersi. Poprawna nazwa tej guzowatej zmiany to brodawczak wewnątrzprzewodowy piersi. Nazwa wskazuje, że brodawczak piersi dotyczy przewodów mlecznych. Charakter opisywanej zmiany jest łagodny. Łagodny nowotwór to taki, który nie ma tendencji do naciekania, czyli nie wnika pomiędzy komórki prawidłowej tkanki, nie powoduje przerzutów (nie rozwija się w narządach odległych). To wszystko sprawia, iż brodawczak piersi ma bardzo dobre rokowanie. Mimo, iż transformacja w zmianę o złośliwym charakterze występuje bardzo rzadko, wskazana jest konsultacja lekarska, mająca na celu wykluczenie innych chorób piersi i wdrożenie odpowiedniego leczenia, zależnego od indywidualnych potrzeb pacjentki.

Gruczoł piersiowy powinien mieć jednorodną konsystencję, zbliżoną do tej, którą wyczuwamy na pośladku. Bardzo ważny jest wygląd skóry piersi – objawem alarmującym jest obraz skórki pomarańczowej. Otoczka może mieć kształt owalny, okrągły lub nieregularny. Zakończenie brodawki z kolei występuje w postaci gładkiej, pofałdowanej czy z drobnymi bruzdami. Otworki widoczne na brodawkach to nic innego jak ujścia przewodów gruczołowych.

Brodawczak piersi – przyczyny i objawy

Do tej pory nie udało ustalić się przyczyny brodawczaka wewnątrzprzewodowego piersi. Prawdopodobnie jest ona złożona. Obserwacja pacjentek, u których zdiagnozowano zmianę w piersi, pozwala stwierdzić, iż wiek, który zdecydowanie najczęściej pretenduje do rozwoju brodawczaka piersi to 35–55 rok życia.

Jakie są objawy brodawczaka piersi? Do najczęściej obserwowanych zmian w obrębie gruczołu piersiowego jest guzek w piersi.

Cechy charakterystyczne to:

• zmiana w piersi, która jest pojedyncza;
• niewielkie rozmiary, rzadko kiedy przekracza 1 cm;
• typowa lokalizacja to obszar za brodawką sutka lub na obwodzie piersi. U niektórych kobiet zmiany są mnogie, wówczas swoim zasięgiem obejmują przewody mleczne;
• krwisty wyciek z brodawki sutkowej – to jeden z patognomonicznych, czyli charakterystycznych objawów brodawczaka piersi, krew w wydzielinie sutkowej jest konsekwencją uszkodzenia nawet niewielkiego naczynka krwionośnego w brodawczaku;
• rzadko wciągnięcie brodawki sutkowej.

Brodawczak piersi a rak – rozpoznanie brodawczaka sutka

Istnieje ryzyko zezośliwienia wyjściowo łagodnej zmiany, jaką jest brodawczak piersi. Proces kancerogenezy, a zatem rozrostu nowotworowego zdarza się rzadko i najczęściej dotyczy kazuistycznych przypadków występowania zmian mnogich u stosunkowo młodych kobiet.

W celu stwierdzenia obecności brodawczaka w piersi wskazane jest wykonanie następujących badań diagnostycznych:

• samobadanie piersi połączone z profesjonalnym badaniem palpacyjnym wykonywanym przez doświadczonego lekarza ginekologa;
• USG piersi;
• mammografia piersi;
• galaktografia piersi (MGR) – polega na wprowadzeniu środka cieniującego do przewodu, z którego zaobserwowano wyciek krwistej wydzieliny.
• duktoskopia piersi (niektóre ośrodki mają możliwość wykonania takiego badania, które polega na wziernikowaniu przewodów mlecznych o dużej średnicy);
• badanie cytologiczne wydzieliny z brodawki sutkowej.

Leczenie i profilaktyka brodawczaka piersi

Leczenie w przypadku zdiagnozowanego brodawczaka piersi jest leczeniem chirurgicznym, które polega na usunięciu przewodu mlecznego wyprowadzającego, w którym stwierdza się obecność patologicznego tworu. Usunięte fragmenty tkanek są w następnej kolejności przekazywane do badania histopatologicznego celem wykluczenia ewentualnej zmiany o złośliwym charakterze.

Aby stosunkowo wcześnie wykryć brodawczaka w piersi, konieczna jest odpowiednia profilaktyka. Bardzo ważne jest regularne samobadanie piersi. Tak naprawdę brodawczak piersi rzadko kiedy przyjmuje kształt regularnego guza. Zazwyczaj pacjentki zgłaszają niewielkie zgrubienie w przebiegu przewodu mlecznego. Mimo trudności w identyfikacji zmiany samobadanie piersi odgrywa istotną rolę, ponieważ wcześnie wykryte nieprawidłowości można skutecznie leczyć. Kobiety powyżej 40 roku życia powinny dodatkowo wykonywać badanie USG piersi.

Samobadanie piersi pozwala wykryć zmiany w piersi

Znajomość anatomii gruczołu piersiowego pozwala na ocenę napotkanych niepokojących zmian w trakcie samobadania. Czasami, zwłaszcza u młodych kobiet, konsystencja piersi nie jest jednolita i wówczas można stwierdzić mnogie guzowate zmiany. Zaleca się, aby w takich przypadkach zwiększyć czujność i spróbować ustalić czy rozpoznane nieprawidłowości zmieniają swoją morfologię w trakcie trwania cyklu miesiączkowego, czy są związane z fazą folikulotropową czy lutealną.

Samobadanie piersi należy przeprowadzać raz w miesiącu, zdecydowanie najlepiej między 6 a 9 dniu cyklu, czyli 1-2 dni po miesiączce w przypadku kobiet miesiączkujących regularnie, a w tym samym dniu każdego miesiąca u kobiet, których cykle miesiączkowe są nieregularne, a także takich, które są w okresie okołomenopauzalnym. Nie wolno zapominać, iż mimo dużej skuteczności w wykrywaniu zmian podczas takiej kontroli piersi powinny być także badane podczas wizyty u ginekologa palpacyjnie, czyli przy użyciu rąk lekarza, ale także z zastosowaniem specjalnie przygotowanych do tego celu urządzeń diagnostycznych tj. USG czy mammograf.

Czytaj również: Chlamydioza – przyczyny, objawy, badanie, leczenie, powikłania chlamydii