Łuszczyca a inne choroby skóry – jakie są objawy łuszczycy?

Jak wyglądają zmiany na skórze w łuszczycy?

W łuszczycy zmiany na skórze są różnorodne – plamki, grudki, krostki, aż do najbardziej znanych, charakterystycznych łusek, czyli blaszek łuszczycowych. Zmiany w łuszczycy są symetryczne i wyraźnie odgraniczone od otaczającej, zdrowej skóry.

Zazwyczaj jako pierwsza pojawia się czerwona krostka lub grudka na skórze – jest to zmiana wypukła, niewypełniona płynem, koloru czerwonobrunatnego. Grudki te na początku mogą być bardzo niewielkie, porównywalne do główki od szpilki, aż po zmiany wielkości 1–2 cm. W późniejszym okresie zmiany łuszczycowe mogą osiągać bardzo duże rozmiary, szerząc się obwodowo, tworząc blaszki łuszczycowe.

Zazwyczaj wykwity na skórze zanikają od części środkowej. Podczas aktywnej fazy choroby można zaobserwować objaw Koebnera, polegający na powstawaniu nowych zmian łuszczycowych w miejscach zadrapań lub uszkodzeń skóry, po 6–12 dniach od urazu.

Linijne zadrapania noszą nazwę przeczosów. W zależności od typu, rozległości i charakteru zmian łuszczenie się skóry może pojawiać się na głowie, na karku, łokciach, dłoniach i stopach, palcach, kolanach, paznokciach, brzuchu.

To też Cię może zainteresować: Pęcherze, pęcherzyki i bąble na skórze – co mogą oznaczać?

Typowe objawy łuszczycy na skórze

Jak sama nazwa choroby wskazuje, wykwity w łuszczycy charakteryzują się delikatnym złuszczaniem. W miarę trwania choroby, ze względu na wybitnie przyspieszone dzielenie się komórek naskórka, na zmianach tworzą się srebrzyste łuski na skórze. Wiążą się z tym dwa objawy:

• objaw świecy stearynowej – zaobserwowanie świecącej, błyszczącej powierzchni skóry bezpośrednio po zerwaniu łuski;
• objaw Auspitza (objaw krwawej rosy) – uwidocznienie kropelek krwi na wyżej wymienionej błyszczącej powierzchni.

Łuszczyca skóry głowy dotyka blisko 50% pacjentów. Ma nierzadko charakter zlewny, tworząc grube łuski na skórze głowy, często wychodzące poza granicę włosów – na czoło lub kark. Często zmiany na skórze głowy o wiele lat wyprzedzają pojawienie się zmian na reszcie ciała. Nawet jeśli łuszczyca na głowie utrzymuje się długo, nie powoduje wypadania włosów.

Łuszczyca może również wpływać na wygląd przydatków skórnych, jakimi są paznokcie. Łuszczyca paznokci prezentuje się jako ich zażółcenie, pogrubienie, liczne wgłębienia, zmatowienie, kruchość. Powyższe objawy przypominają grzybicę paznokci. Jednocześnie łuszczyca na paznokciach to jeden z czynników, który sprzyja grzybicy paznokci.

To też może Cię zainteresować: Co może być przyczyną pojawienia się krost na głowie?

Charakterystycznym objawem łuszczycy paznokci jest występowanie zażółconej kropelki pod płytką paznokci, przypominającej kroplę oleju. Niektóre badania wykazują, iż występowanie łuszczycy paznokci wiąże się z częstszym występowaniem u pacjenta łuszczycy stawów.

Zobacz też: Wysypka na nogach – jakie są przyczyny krostek na nogach?

Łuszczyca krostkowa, kropelkowa, odwrócona

Najczęstszą formą łuszczycy jest łuszczyca zwykła, w której zmiany lokalizują się na powierzchniach wyprostnych kończyn (łokcie, kolana), skórze głowy, dookoła pępka, w okolicy krzyżowej, za uszami oraz na narządach płciowych.

Łuszczyca kropelkowa obejmuje zazwyczaj tułów, często wiąże się z wcześniejszą infekcją górnych dróg oddechowych wywołaną przez streptokoki beta-hemolizujące z grupy A. Jest to częsta forma łuszczycy u dzieci i młodych dorosłych. Zmiany zazwyczaj są barwy łososiowo-różowej, wielkości 1–10 mm, pojawiają się nagle.

To też może Cię zainteresować: Jakie schorzenia wywołują plamy na skórze?

Łuszczyca odwrócona jest przeciwieństwem łuszczycy zwykłej – zmiany w postaci łuszczenia się skóry lokalizują się na powierzchniach zgięciowych, np. pod pachami, przy pachwinach, pod piersiami, w fałdach skóry. Nie łuszczą się, są to wykwity gładkie, o zapalnej, rumieniowatej powierzchni.

Łuszczyca odwrócona często jest mylona z infekcją grzybiczą, którą odróżnia od łuszczycy obecność pęcherzyków na obwodzie oraz nasilony świąd.

Przeczytaj: Krostki na twarzy – co może je powodować?

Łuszczyca krostkowa może dotyczyć całego ciała (łuszczyca von Zumbuscha – towarzyszą jej wtedy objawy ogólne, takie jak gorączka, osłabienie, aż po hipokalcemię, hipoalbuminemię, niewydolność nerek i wątroby) lub wyłącznie dłoni i stóp.

Przeczytaj też: Co oznaczają grudki i krosty na języku?

Może przechodzić przez fazę rumienia, krostek (zmian wypukłych, wypełnionych mętną, sterylną, ropną treścią), aż po złuszczanie. W niektórych przypadkach występowanie łuszczycy krostkowej może być poprzedzone, wiele lat wcześniej, przez rumień, łuszczenie i krostki na dystalnych (końcowych) paliczkach rąk.

Szczególną jej formą jest uogólniona łuszczyca krostkowa występująca podczas ciąży – zazwyczaj pierwsze objawy pojawiają się około 6 miesiąca ciąży i ustępują wiele tygodni po porodzie. Schorzenie to może powodować niewydolność łożyska.

W niektórych przypadkach łuszczyca na skórze przebiega jako forma uogólniona, przyjmując postać erytrodermii – zapalenia, zaczerwienienia i łuszczenia się skóry, obejmującego ponad 90% powierzchni ciała.

To też może Cię zainteresować: Łuszcząca się skóra – czy zawsze oznacza łuszczycę?

Jaka choroba skóry może być podobna do łuszczycy?

Początki łuszczycy mogą przypominać wiele różnych chorób skóry. Są to m.in.:

• ogniska zakaźne znajdujące się wewnątrz organizmu, grzybica oraz wyprysk – w przypadku łuszczycy krostkowej dłoni i stóp;
• podostry toczeń rumieniowaty;
• nekroliza naskórkowa Lyella;
• łupież różowy Gilberta – łagodne schorzenie, przejawiające się jako rumieniowo-złuszczające zmiany na skórze tułowia i bliższych części kończyn, zazwyczaj wykwity układają się specyficznie, tworząc wzór przypominający choinkę;
• liszaj płaski – grudki na przednich powierzchniach przedramion, purpurowe, silnie swędzące, często związane ze schorzeniami wątroby;
• wyprysk łojotokowy – zmiany lokalizują się w okolicach łojotokowych, towarzyszy im wysięk oraz przerzedzenie owłosienia;
• pityriasis lichenoides chronica – grudki nie zlewają się, nie tworzą większych blaszek;
• pieluszkowe zapalenie skóry (przypomina objawy łuszczycy u dziecka);
• atopowe zapalenie skóry – nasilony świąd i umiejscowienie na powierzchniach zgięciowych.

W przypadku występowania erytrodermii łuszczycowej należy różnicować objawy m.in. z: niepożądaną reakcją na leki, atopowym zapaleniem skóry, pityriasis rubra pilaris, kontaktowym zapaleniem skóry, łojotokowym zapaleniem skóry, chorobą Rittera, pęcherzycą, pęcherzycą liściastą, zespołem Sézary’ego, rybią łuską, chorobą przeszczep przeciwko gospodarzowi, infekcją wirusem HIV, nowotworami (chłoniaki, białaczki, raki odbytnicy, płuca, jajowodu).

Zobacz też: Wysypka na nogach – jakie są przyczyny krostek na nogach?

Łuszczyca a zmiany w stawach i narządzie wzroku

Łuszczycowe zapalenie stawów pojawia się u 5–10% pacjentów z łuszczycą skóry. Zazwyczaj objawy łuszczycy skóry pojawiają się u nich najpierw, a po upływie pewnego czasu, często nawet wielu lat, dochodzą objawy z układu kostno-stawowego.

Łuszczycowa choroba stawów prezentuje się jako ich sztywność, ból, obrzęk i tkliwość. Charakterystyczne dla łuszczycowego zapalenia stawów jest zajęcie dalszych stawów międzypaliczkowych oraz tzw. „kiełbaskowate palce”.

Łuszczycowe zapalenie stawów może dotyczyć jedynie wyżej wymienionych stawów, ale tak naprawdę może pojawić się w każdej lokalizacji. W niektórych przypadkach choroba może postępować na tyle silnie, iż prowadzi do trwałych zaburzeń ruchomości i destrukcji stawów.

W przeciwieństwie do innego częstego schorzenia układu kostnego – reumatoidalnego zapalenia stawów – łuszczycowe zapalenie stawów zazwyczaj jest symetryczne, a czynnik reumatoidalny we krwi jest ujemny.

Zobacz też: Czerwone plamy na nogach – co mogą oznaczać?

Łuszczyca może również dotyczyć narządu wzroku – powiek, spojówek oraz rogówki. Najczęściej łuszczycy towarzyszy zapalenie brzegów powiek, ale może pojawić się również wywinięcie powieki, podwinięcie powieki, zapalenie i przekrwienie spojówek oraz zapalenie lub rozmiękanie rogówki.

Tak jak wiele chorób z zakresu reumatologii, tak i łuszczyca wiąże się z większym ryzykiem zapalenia przedniego odcinka błony naczyniowej oka.