loader loader

Zioła szwedzkie – właściwości i zastosowanie

Zioła szwedzkie to popularna mikstura, która od pokoleń wykorzystywana jest w dolegliwościach gastrycznych i nie tylko. Niektóre ze źródeł literaturowych podają, że receptura ziół szwedzkich opracowana została ponad kilkaset lat temu. Zagorzałą zwolenniczką i popularyzatorką ich stosowania była Maria z Treben – austriacka zielarska, autorka książek „Apteka Pana Boga” i „Zioła z Bożego Ogrodu”. Poznaj bogaty skład mieszanki ziół szwedzkich i dowiedz się, kiedy warto po nią sięgać.

Zioła szwedzkie – co to takiego?

Oryginalne zioła szwedzkie stanowią kompozycję 11 składników pochodzenia roślinnego, na bazie których sporządza się nalewkę, a rzadziej także napary. Należą do nich:

  • piołun lub aloes;
  • mirra;
  • szafran;
  • liść senesu;
  • kamfora;
  • korzeń rabarbaru;
  • korzeń kurkumy;
  • manna;
  • teriak;
  • korzeń dziewięćsiłu;
  • korzeń arcydzięgla.

Choć uznaje się, że receptura ziół szwedzkich została opracowana przez XVII-wiecznego szwedzkiego lekarza Klausa Samsta, to najczęściej kojarzy się je z żyjącą na początku XX wieku Marią Treben. To bowiem za jej sprawą nalewka z ziół szwedzkich została szeroko rozpowszechniona jako remedium na rozmaite dolegliwości. Obecnie natomiast specyfik ten znany jest na całym świecie, choć jego pierwotny skład bywa często modyfikowany. Nie zmienia to jednak faktu, że zioła szwedzkie praktycznie w każdym wydaniu charakteryzują się wysoką skutecznością i szybkim działaniem.

Na co pomagają zioła szwedzkie?

Główne zastosowanie ziół szwedzkich obejmuje dolegliwości związane z układem trawiennym. Ich pozytywny wpływ na funkcjonowanie układu pokarmowego jest zwykle bardzo szybko zauważalny.

W skład receptury wchodzą m.in. surowce gorzkie (inaczej goryczowe) oraz aromatyczno-gorzkie, bogate w związki terpenowe oraz olejki eteryczne. Ich działanie polega na zwiększaniu produkcji śliny, soków trawiennych (w tym żółci). Dzięki temu też pobudzają apetyt, a ponadto regulują perystaltykę jelit oraz likwidują wzdęcia i stany skurczowe.

Do gorzkich ziół obecnych w nalewce należą piołun oraz arcydzięgiel. Warto jednak podkreślić, że Maria z Treben w swojej recepturze dokonywała zamiany piołunu na aloes, który to z kolei wywiera działanie przeczyszczające, a także wykazuje aktywność przeciwzapalną oraz przeciwbakteryjną.

Wskazania do stosowania ziół szwedzkich nie ograniczają się jednak wyłącznie do zaburzeń gastrycznych takich jak niestrawność czy niedostateczna produkcja żółci. W medycynie naturalnej sięga się po szwedzkie zioła Marii Treben jako środek wspierający odporność organizmu oraz wspomagający leczenie:

  • nadciśnienia tętniczego;
  • chorób pasożytniczych;
  • problemów z krążeniem;
  • infekcji górnych dróg oddechowych;
  • żylaków;
  • nadwagi;
  • kolki;
  • boreliozy;
  • zapalenia jamy ustnej oraz zatok.

Niekiedy stanowi on także wspomaganie terapii nowotworowej (nie zaleca się jednak podejmowania tego rodzaju działań na własną rękę, bez porozumienia z lekarzem).

Co więcej, zioła szwedzkie stosuje się także zewnętrznie (posiadają właściwości rozgrzewające) przy bólach reumatycznych, bólach mięśniowych, stanach zapalnych, obrzękach, bólach głowy i migrenach (np. w postaci okładów). Ponadto na zmiany skórne, owrzodzenia, odmrożenia oraz trądzik.

Jak się zażywa zioła szwedzkie?

Zwykle stosowana dawka ziół szwedzkich wynosi 10-15 ml płynu, który należy rozcieńczyć wodą lub herbatą ziołową.

Specyfik należy zażyć przed lub po posiłku (w zależności od tego czy zależy nam na pobudzeniu apetytu czy też łagodzeniu niestrawności). Przed zastosowaniem nalewki z ziół szwedzkich wskazane jest wstrząsnąć butelką (ewentualny osad na dnie butelki jest zjawiskiem normalnym). Kuracja nie powinna przekraczać dwóch tygodni.

Sporządzanie nalewki z ziół szwedzkich

Nalewka z ziół szwedzkich dostępna jest w sklepach zielarskich oraz aptekach. Można ją jednak sporządzić także w warunkach domowych. W tym celu należy mieszankę ziół (wystarczy kupić gotową lub samodzielnie skomponować z pojedynczych składników: aloes albo korzeń piołunu – 10 g; mirra – 5 g; szafran – 0,2 g; senes – 10 g; kamfora – 10 g; korzeń rabarbaru – 10 g; kurkuma – 10 g; manna – 10 g; teriak (drakiew) – 10 g; korzeń dziewięćsiłu – 5 g; korzeń arcydzięgla – 10 g) zalać wódką w ilości ok. 1,5 l i odstawić na 14 dni w ciepłe, najlepiej nasłonecznione miejsce.

Po tym czasie nalewkę należy przecedzić do butelek i przechowywać w chłodnym, ciemnym miejscu. Tak przygotowany specyfik będzie nadawał się do użytku przez wiele miesięcy.

Czy zioła szwedzkie mogą szkodzić?

Stosowanie ziół szwedzkich, zgodnie z dawkowaniem i ze wskazaniami, zwykle nie wiąże się z występowaniem działań niepożądanych. Uznaje się je się za produkt bezpieczny i dobrze tolerowany. Należy jednak mieć na uwadze, że tak jak każdy lek czy suplement diety, również zioła mogą wchodzić w interakcje z innymi środkami leczniczymi.

Choć skład ziół szwedzkich jest w pełni naturalny, produkt ten nie może być stosowany przez dzieci, kobiety ciężarne oraz karmiące piersią, a także w przypadku uczulenia na którykolwiek ze składników preparatu. W przypadku niedrożności jelit lub schorzeń wątroby czy pęcherzyka żółciowego, ewentualne stosowanie tego środka należy skonsultować z lekarzem.

Bibliografia

 
W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach. Dowiedz się więcej o tym, jak dbamy o jakość naszych treści.


  • Treben M. Apteka Pana Boga. Wyd. Purana, 2022.
Opublikowano: 12.01.2023; aktualizacja:

Oceń:
5.0

Paulina Znajdek-Awiżeń

Paulina Znajdek-Awiżeń

dr nauk farmaceutycznych

Absolwentka Wydziału Farmacji Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu. Tytuł doktora nauk farmaceutycznych uzyskała na podstawie badań prowadzonych w Katedrze i Zakładzie Farmakognozji UMP. Członek Sekcji Fitoterapii Polskiego Towarzystwa Lekarskiego. Pracownik apteki, a także wykładowca w technikum farmaceutycznym. Prowadzi kursy, szkolenia oraz warsztaty z zakresu towaroznawstwa zielarskiego oraz wykorzystania roślin w profilaktyce i leczeniu różnych dolegliwości. Autorka i współautorka artykułów o charakterze naukowym i popularnonaukowym publikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych. Współautorka książki „Żyj naturalnie czyli dekalog zdrowego życia”.

Komentarze i opinie (0)

Może zainteresuje cię

Tasznik pospolity – właściwości, zastosowanie, przeciwwskazania

 

Kocimiętka – co to jest? Właściwości, jak działa, gdzie kupić?

 

Szafran – cena, właściwości i zastosowanie

 

Buzdyganek naziemny (Tribulus terrestris) – właściwości, zastosowanie, skutki uboczne

 

Grzyby reishi – właściwości odżywcze i zdrowotne, wskazania i przeciwwskazania, zastosowanie, gdzie kupić?

 

Kruszyna pospolita – właściwości i przeciwwskazania do stosowania kory kruszyny

 

Bluszczyk kurdybanek – jak wygląda, właściwości, jak zbierać?

 

Ashwagandha – nie tylko na stres