loader loader

Badanie stężenia sodu w moczu – wskazania, przebieg, norma i interpretacja wyników

Sód w moczu oznacza się w przypadku, gdy badanie stężenia sodu w surowicy daje wyniki nieprawidłowe. Badanie pozwala określić czy zaburzenie (małe lub duże stężenie sodu) wynika z jego zbyt dużej podaży czy też ze zbyt dużej jego utraty. Oznaczenie sodu w moczu wykonuje się u osób ze stwierdzonym nadciśnieniem tętniczym i w przypadku chorób nerek.

Jaką rolę pełni sód w organizmie?

Sód jest elektrolitem płynu pozakomórkowego. Jego zadaniem jest utrzymanie prawidłowego ciśnienia onkotycznego oraz równowagi kwasowo-zasadowej. Jest on również ważnym jonem zapewniającym prawidłową pobudliwość mięśni i przepuszczalność błon komórkowych. Bierze udział w aktywacji niektórych enzymów. Odpowiedzialny jest za prawidłowe funkcjonowania mięśni i nerwów.

Sód jest obecny we wszystkich płynach ustrojowych, natomiast jego największe stężenie występuje w płynie zewnątrzkomórkowym. Jego poziom w organizmie jest w szczególności regulowany przez nerki. Sód dostarczany jest do organizmu człowieka w diecie w postaci soli kuchennej, a także w innych pokarmach które mogą zawierać ten pierwiastek. Potrzebna ilość jest wykorzystywana przez organizm, natomiast nadmiar jest usuwany wraz z moczem.

Kiedy należy zbadać poziom sodu w moczu?

Oznaczenie stężenia sodu w moczu zleca się w przypadku uzyskania nieprawidłowych wyników badania sodu w surowicy. Pozwala to określić przyczynę choroby, a następnie wdrożyć odpowiednie leczenie farmakologiczne.

Zlecenie badania sodu w moczu u osób z nadciśnieniem tętniczym pozwala określić, czy pacjent spożywa nadmierną ilość tego pierwiastka w pokarmach, ewentualnie wykryć nieprawidłowości w funkcjonowaniu nerek.

Zlecenie oznaczenia sodu w moczu jest przydatne także w kłębuszkowym zapaleniu nerek oraz w zespole wątrobowo-nerkowym (niewydolność nerek z martwicą wątroby).

Jak wykonuje się badanie sodu w moczu?

Badanie wykonuje się na podstawie uzyskanej od pacjenta próbki moczu. Należy ją umieścić w sterylnym pojemniku – można zakupić go w aptece lub otrzymać w poradni.

Po przespanej nocy należy wykonać poranną toaletę miejsca intymnego, a następnie środkowy strumień moczu oddać do specjalnego zbiornika (oznacza to, że pierwszą porcję porannej mikcji oddaje się do toalety, środkową do pojemnika, a ostatnią ponownie do toalety). Następnie otrzymaną próbkę należy jak najszybciej przekazać do punktu diagnostycznego.

Badanie sodu w moczu – norma

Wartości referencyjne dla pojedynczej próbki moczu nie są wyznaczone. Określenie poziomu sodu w moczu (przypadkowa, pojedyncza próbka) jest dla lekarza jedynie orientacyjne. Aby uzyskać konkretny wynik poziomu sodu w moczu należy zlecić oznaczenie jego stężenia w dobowej zbiórce moczu.

Prawidłowe wartości oznaczenia sodu w moczu przeprowadzonego na podstawie dobowej zbiórki moczu wynosi:

  • 40-220 mmol/24h.

Należy pamiętać, aby każdy otrzymany wynik indywidualnie skonsultować z lekarzem.

Podwyższony i obniżony poziom sodu w moczu

Pojedyncze oznaczenie sodu w moczu ma małe znaczenie diagnostyczne, poniższe odchylenia są odniesione do zaburzeń poziomu sodu, które mogą być wykryte w dobowej zbiórce moczu.

Podwyższony poziom sodu w moczu może świadczyć o:

  • diecie bogatej w sód (np. słone potrawy),
  • stosowaniu leków diuretycznych,
  • niedoczynności kory nadnerczy (np. w przebiegu choroby Addisona),
  • nefropatii przebiegającej z utratą soli.

Obniżony poziom sodu w moczu może świadczyć o:

Czytaj również: Podwyższona kreatynina – co może oznaczać?

Bibliografia

 
W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach. Dowiedz się więcej o tym, jak dbamy o jakość naszych treści.


  1. Agnieszka Sapa, Iwona Bil-Lula, Anna Krzywonos-Zawadzka, Joanna Urbaniak, Mieczysław Woźniak, Alina Rak, „Chemia kliniczna dla studentów analityki medycznej. Podstawy walidacji metody. Metody oznaczania wybranych parametrów biochemicznych”, Wydawnictwo UM Wrocław, Wrocław 2015,
  2. Nancy A. Brunzel, red. wyd. pol. Halina Kemona, Maria Mantur, „Diagnostyka laboratoryjna moczu i innych płynów ustrojowych”, Wydawnictwo Edra Urban & Partner, Wrocław 2016,
  3. Nancy A. Brunzel, red. wyd. pol. Halina Kemona, Maria Mantur, „Diagnostyka Laboratoryjna. 1. Nerka i badania laboratoryjne moczu”, Wydawnictwo Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2010,
  4. Andrzej Więcek, Teresa Nieszporek, „Choroby nerek – kompendium”, Wydawnictwo PZWL, Warszawa 2019.
Opublikowano: 30.09.2014; aktualizacja:

Oceń:
4.1

Kamil Kowal

Lekarz

Absolwent Wydziału Wojskowo-Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. W chwili obecnej pracuje jako lekarz stażysta w Wojewódzkim Szpitalu im. Prymasa Kardynała S. Wyszyńskiego w Sieradzu. W zakresie medycyny szczególnie zainteresowany chirurgią oraz ortopedią i traumatologią.

Komentarze i opinie (0)

Może zainteresuje cię

Sód we krwi – co oznacza podwyższony i niski sód w wynikach morfologii?

 

Test potwierdzający HBsAg – czym jest i jak interpretować wyniki?

 

Badanie GGT – gamma GGT

 

TSH 3. generacji – normy, niski i za wysoki wynik w badaniach – co to znaczy?

 

Zasadowica metaboliczna (alkaloza) – przyczyny, objawy, leczenie

 

Badanie PSA – przygotowanie, przebieg, wskazania do badania, normy

 

Hipernatremia – nadmiar sodu w surowicy krwi – przyczyny, objawy, leczenie

 

Aglutynacja – co to jest, jak przebiega, do czego służy?