Nekrofilia – co to? Przyczyny, objawy, leczenie

Czym jest nekrofilia?

Nekrofilia to rzadko występujące zaburzenie preferencji seksualnych, które polega na osiąganiu spełnienia seksualnego w kontakcie z ludzkimi zwłokami.

Nekrofilia może występować jako pojedyncza parafilia lub łączyć się z innymi zaburzeniami skłonności seksualnych, np. sadyzmem czy kanibalizmem. Wyraz pochodzi z greki z połączenia słów: nekros, oznaczającego zwłoki oraz philia, czyli miłość.

Wzmianki o nekrofilii można znaleźć już w pismach Herodota czy mitologii. Znane przypadki nekrofilów najczęściej dotyczą mężczyzn w wieku od 20 do 50 lat o orientacji heteroseksualnej. Dokładna skala zjawiska nie jest znana.

Na czym polega nekrofilia?

Dla nekrofila fetysz stanowią ludzkie zwłoki, w stosunku do których odczuwa silne podniecenie seksualne. Mogą to być ich wybrane części, np. narządy płciowe kobiet lub całe ciała.

Przypuszcza się, że martwe ciało zapewnia nekrofilom swobodę, na jaką nie odważyliby się w stosunku do żywych osób.

Nekrofile szukają sposobów na kontakty ze zwłokami. W celu pozyskania zwłok:

• odkopują zwłoki na cmentarzu;
• włamują się do kaplic, znajdujących się przy cmentarzach;
• zatrudniają się na stanowisku grabarza lub pracownika kostnicy – oczywiście nie jest to zasadą, więc nie można podejrzewać każdego pracownika wyżej wymienionych zawodów o nekrofilię.

Podział nekrofilii

To, co niektórzy ludzie robią z innymi, jest trudne do pojęcia. Klasyfikacja nekrofilii obejmuje szereg zaburzeń, wśród których wyróżnia się, m.in.:

• nekrosadyzm, czyli kontakty seksualne z osobami umierającymi lub zmarłymi, które sprawcy sami okaleczyli lub zabili;
• nekrostuprum, czyli wykradanie zwłok i ich seksualne wykorzystywanie;
• nekrofagię, czyli zjadanie części martwych ciał.

Podział z 1989 roku opracowany przez Rosmana i Resnika obejmuje dwie grupy nekrofilów:

• prawdziwych, wśród których wyróżnia się trzy podgrupy: najniebezpieczniejszą — morderców, którzy obcują ze zwłokami, zabitych przez siebie osób, regularnych nekrofilów, którzy mają częste kontakty seksualne z różnymi zwłokami, dostępnymi przeważnie dzięki wykonywanej pracy oraz nekrofilów fantastów, którzy nie mają bezpośredniego kontaktu z martwymi ciałami, lecz fantazjują o zwłokach, masturbując się przy tych wyobrażeniach;
• rzekomych, u których kontakt ze zwłokami nie ma intencji nekrofilnej.

Inna klasyfikacja zakłada aż 10 różnych typów nekrofilów. Wśród niej znajdują się nekrofile romantyczni, dla których śmierć bliskiej osoby nie jest wyznacznikiem zakończenia intymnej relacji z nią. Ta klasyfikacja wyróżnia też grupę nekrofilów ekskluzywnych, u których możliwości uprawiania seksu są ograniczone wyłącznie do osób zmarłych. W inny sposób nie są oni w stanie osiągnąć satysfakcji seksualnej.

Wynalazki XXI wieku, którymi są lalka Realdoll czy seksroboty, także mogą być postrzegane jako narzędzia do uprawiania ukrytej nekrofilii.

Jakie są przyczyny nekrofilii?

Trudno określić konkretne przyczyny nekrofilii. Wynika to z faktu, że jest to na tyle rzadko spotykana parafilia, że każdy przypadek można by rozpatrywać indywidualnie.

Przyczyną nekrofilii mogą być czynniki:

• biologiczne, w tym zaburzenia: genetyczne, hormonalne, neurologiczne, uzależnienia czy predyspozycje genetyczne;
• psychiczne, w tym: choroby, takie jak schizofrenia, choroba afektywna dwubiegunowa, zaburzenia zachowania, wpływ pornografii, kompleksy, skłonności sadystyczne, zaburzenia osobowości (głównie antyspołeczne), wymuszanie miłości, urazy z dzieciństwa i inne.

Jedną z przyczyn nekrofilii może być odwrażliwienie na akty przemocy i agresji. Badania pokazują, że stykanie się z dużą ilością agresji w świecie wirtualnym, prowadzi do zmniejszenia wrażliwości na przemoc, która dzieje się w rzeczywistości.

Kolejną z możliwych przyczyn nekrofilii może być potrzeba posiadania bezwarunkowo godzącego się na wszystko, nieoceniającego i niewymagającego partnera seksualnego.

Objawy nekrofilii. Jak rozpoznać czy jest się nekrofilem?

Skłonności do nekrofilii trudno jest rozpoznać, ponieważ osoby, które na nią cierpią, zazwyczaj są świadome niegodziwości swoich czynów i je ukrywają.

Objawami, pomocnymi w rozpoznaniu nekrofila, mogą być, np.:

• przejawy zainteresowania seksem lub erotycznym dotykaniem osób śpiących, lub pozbawionych przytomności;
• obsesyjne szukanie pracy wyłącznie w zawodach, umożliwiających codzienny kontakt ze zwłokami;
• współwystępowanie innych zaburzeń seksualnych, w szczególności, takich jak: sadyzm, kanibalizm czy wampiryzm.

Czy nekrofilię można leczyć?

Leczenie nekrofilii, tak jak i innych parafilii, jest trudne, wieloaspektowe i długotrwałe. Wszystko zależy od przyczyn, indywidualnego profilu nekrofila i zaburzeń, na które cierpi.

W leczeniu mogą pomóc, m.in.:

• leki obniżające popęd płciowy oraz leki psychiatryczne;
• psychoterapia;
• specjalistycznie opracowane programy treningowe.

Co grozi za nekrofilię?

Historyczne przekazy głoszą, że nekrofilię zawsze karano bardzo surowo, a mianowicie śmiercią. Nekrofilia to przykład rzadko odnotowywanego czynu karalnego, w stosunku do którego, w wielu państwach brak konkretnych zapisów. Z tego względu, nekrofile są oskarżani na podstawie innych przepisów, w tym m.in. za przestępstwa przeciwko porządkowi publicznemu, w tym:

• zakłócanie spokoju martwego człowieka;
• znieważenie zwłok;
• skrzywdzenie uczuć osób bliskich zmarłemu.

Innym przepisom podlegają nekrofile-zabójcy, którzy są sądzeni jak w przypadku celowego zabójstwa. Sprawców, którzy popełnili przestępstwa na tle seksualnym ze zmarłymi lub umierającymi, nacechowanymi sadyzmem, czeka kara jak za zgwałcenie lub zabójstwo ze szczególnym okrucieństwem.