Mikroalbuminuria – co to jest, jakie są objawy i jak ją leczyć?

Co to jest albumina?

Albuminy są białkami występującymi w dużej ilości w organizmie człowieka. Białka te produkowane są przez hepatocyty – komórki wątroby w ilości 15 g na dobę i stanowią największą ilość protein w osoczu, a mianowicie 60% wszystkich białek.

Pełnią bardzo ważne funkcje m.in. transportową oraz utrzymują ciśnienie onkotyczne, a także regulują pH. Wspomniane białko jest odpowiedzialne za utrzymanie objętości krążącej w ustroju krwi. Jest związkiem charakteryzującym się:

dużą pojemnością oraz niskim powinowactwem wiązania jonów:

• wapnia,
• magnezu,
• cynku,

a także niektórych metabolitów, które w wodzie są źle rozpuszczalne np.:

• kwasów tłuszczowych,
• bilirubiny,
• kwasu moczowego.

Funkcją albuminy jest również wiązanie hormonów (T4, T3, kortyzol), leków (salicylany, barbiturany, sulfonamidy, antybiotyki) oraz aminokwasów.

To też może Cię zainteresować: pH moczu – co oznacza zasadowy i kwaśny odczyn moczu?

Czym jest mikroalbuminuria?

Mikroalbuminuria określana jest także jako albuminuria. Pojęcie to oznacza podwyższony poziom album stwierdzany w próbce moczu. W procesach fizjologicznych albumina nie przedostaje się do moczu, jest prawie całkowicie resorbowana (99%) z powrotem do krwiobiegu. W stanach uszkodzenia lub choroby nerek, kłębuszki lub kanaliki nerkowe zwiększają swoją przepuszczalność i dochodzi do wzrostu albumin w moczu.

Albumina jest białkiem, które jako pierwsze przechodzi do moczu w przypadku złego funkcjonowania nerek. Stwierdzenie mikroalbuminurii jest więc wskazaniem dla lekarza by podejrzewać chorobę nerek, które może być następstwem nie tyko chorób obrębie tego narządu, ale także cukrzycy czy nadciśnienia.

Oznaczenie wydalania małych ilości albuminy z moczem określane jest mianem mikroalbuminurii. Jest to czuły test pomocny w diagnozowaniu wczesnych zaburzeń funkcji nerek (np. badanie przesiewowe w wykrywaniu nefropatii cukrzycowej) oraz układu sercowo-naczyniowego (np. nadciśnienie tętnicze). Jednorazowa obecność albumin w moczu nie jest jeszcze potwierdzeniem poważnej patologii, np cukrzycy. Wynik taki wymaga dalszej diagnostyki.

Podwyższony poziom albumin w moczu (mikroalbuminuria) może świadczyć o:

• cukrzycy,
• kłębkowym zapaleniu nerek,
• nadciśnieniu tętniczym,
• skrobiawicy,
• zakrzepicy żył nerkowych.

Białko w moczu a choroby nerek

Nerki w czasie prawidłowej pracy przefiltrowują krew, która przez nie przepływa. W czasie tej filtracji zatrzymują białka obecne we krwi. Kłębuszek nerkowy, który jest podstawowym elementem z którego zbudowane są nerki stanowią barierę, której zadaniem jest zatrzymywanie białek. Te cząsteczki białkowe, które pomimo wszystko przedostaną się, są absorbowane w kanalikach nerkowych.

Białka w prawidłowych warunkach nie powinny być wydalane z organizmu. Jeżeli nerki pracują prawidłowo, albumina nie przedostaje się do moczu. Jej obecność może wskazywać na uszkodzenie kłębuszków nerkowych lub kanalików nerkowych, które stają się niewydolne i „przepuszczają” białko. Dzieje się tak często w przebiegu chorób przewlekłych takich jak cukrzyca i nadciśnienie. Im większe stężenie albumin w moczu, tym należy podejrzewać poważniejsze uszkodzenie nerek. Można przyjąć, że obecność albuminy w moczu jest miernikiem uszkodzenia nerek. Stale podwyższone stężenie albumin, może prowadzić do postępującej choroby nerek i ich niewydolności.

Poziom albumin w moczu

Badanie prowadzi się u pacjentów obarczonych chorobami przewlekłymi, które zwiększają ryzyko chorób nerek (niewydolność nerek w przebiegu cukrzycy oraz nadciśnienie tętnicze). Wczesne wykrycie nieprawidłowych poziomów albuminy w moczu, pozwala wybrać odpowiedni rodzaj terapii, a tym samym pozwala uchronić nerki przed dalszym rozwojem ich uszkodzenia.

Oznaczenie mikroalbuminurii wykonuje się na podstawie dobowej zbiórki moczu. Przeprowadza się go na podstawie zebranego w ciągu 24 godzin płynu z układu moczowego.

Po przebudzeniu, należy wykonać toaletę poranną, pierwszy mocz w całości oddać do ubikacji, a każdy następny do specjalnego, sterylnego, dużego pojemnika, oczywiście wcześniej wykonując toaletę miejsca intymnego. Ostatnia porcja moczu jest zbierana po nocy, nazajutrz od startu zbiórki. Następnie zgromadzony mocz oddajemy do analizy w laboratorium. Nie trzeba być na czczo.

Mikroalbuminuria – jak analizować wyniki?

Zakłada się, że prawidłowa ilość albumin w moczu zawiera się w zakresie:

• 0-30 mg/24h.

Wpływ na prawidłowy wynik może mieć kilka czynników jak wiek, płeć oraz metoda oznaczenia, dlatego każdy wynik należy indywidualnie skonsultować z lekarzem.

• 30-299 mg/24h oznacza mikroalbuminurię.
• 300 > mg/24h oznacza nefropatię (ciężkie uszkodzenie nerek i zaburzenie ich funkcji).

Niewielka zwyżka poziomu albumin w moczu oznacza wczesne zaburzenie funkcjonowania nerek. Natomiast znaczenie podwyższony poziom albuminy wskazuje na zaawansowany proces chorobowy.