Żyworódka – charakterystyka

Kalanchoe należy do rodziny gruboszowatych i pochodzi Madagaskaru. Porasta jednak dziko także tereny Azji, Australii i Ameryki Środkowej. W lecznictwie i kosmetologii wykorzystuje się głównie dwa gatunki tej rośliny: żyworódkę pierzastą (Kalanchoe pinnata) oraz żyworódkę Daigremonta (Kalanchoe daigermontiana), przy czym ta druga stosowana jest wyłącznie zewnętrznie. Choć obie odmiany często bywają mylone, to tak naprawdę z łatwością można je odróżnić. Żyworódka pierzasta posiada duże, ciemne, spiczasto zakończone liści. Z kolei liście żyworódki Daigremonta mają sercowaty kształt, a na ich obrzeżach występują liczne rozmnóżki.

Czytaj również: Olejek oregano – na pasożyty, odporność i grzybicę

Żyworódka – skład chemiczny

Zdecydowanie najcenniejszym i najszerszym działaniem leczniczym cechuje się żyworódka pierzasta. Może być wykorzystywana zarówno wewnętrznie jak i zewnętrznie. Jej aktywność lecznicza wynika z bogatego składu chemicznego. Liście Kalanchoe to bogactwo witamin, minerałów oraz antyoksydantów.

Związki czynne żyworódki:

• związki polifenolowe: flawonoidy, terpeny, fenylopropanoidy, katechiny;
• glikozydy nasercowe z grupy bufadienolidów;
• kwasy organiczne: jabłkowy i cytrynowy, bursztynowy, szczawiooctowy;
• witaminy z grupy B: tiamina, niacyna, ryboflawina;
• witamina C;
• minerały: magnez, sód, wapń, fosfor, żelazo, miedź, cynk, mangan, potas.

Żyworódka – właściwości lecznicze

Żyworódka prezentuje szeroki zakres działania przeciwdrobnoustrojowego. Posiada aktywność przeciwbakteryjną, przeciwwirusową i przeciwgrzybiczą. Jak wykazały badania szybko i skutecznie niszczy szczepy gronkowca złocistego – S. aureus, a ponadto jest skuteczna względem takich bakterii jak: E. coli, B. subtilis, S. typhi, P. aeruginosa, K. pneumoniae. Poza tym ekstrakty z żyworódki działają przeciwzapalnie ściągająco, przyspieszają gojenie się ran i regenerację naskórka. Wewnętrzne stosowanie Kalanchoe (wyłącznie żyworódka pierzasta) pobudza układ odpornościowy, oczyszcza i wywiera ogólne działanie wzmacniające na organizm. Niektóre z badań wskazują ponadto na jej aktywność hamującą podział komórek nowotworowych.

Czytaj również: Streptococcus pneumoniae (dwoinka zapalenia płuc) – co to jest, objawy, leczenie, jak można się zarazić?

Żyworódka – zastosowanie

W związku z powyższym zastosowanie żyworódki obejmuje leczenie dolegliwości zewnętrznych, takich jak:

• rany i skaleczenia;
• odleżyny;
• trądzik;
• liszaje;
• egzemy;
• przebarwienia skórne;
• oparzenia i odmrożenia;
• żylaki odbytu;
• zakażenia grzybicze oraz bakteryjne błon śluzowych jamy ustnej i okolic intymnych;
• łojotok i łupież;
• świąd i zaczerwieniania towarzyszące ukąszeniom owadów.

Wewnętrznie zaleca się Kalanchoe w przypadku osłabionej odporności oraz jako środek wzmacniający pracę serca. Ponadto wspomagająco w leczeniu wirusowych i bakteryjnych infekcji sezonowych, bakteryjnego zapalenia płuc, anginy. Jest też wykorzystywana pomocniczo w leczeniu niedokrwistości, zgagi, owrzodzeń żołądka, jako środek regulujący poziom cukru we krwi oraz, ze względu na działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe – lek na dolegliwości reumatyczne.

Czytaj również: Babka lancetowata – wspomaga gojenie

Żyworódka – jak stosować?

Jak stosować żyworódkę? To pytanie pada bardzo często. Najpopularniejszą formą wykorzystywaną zewnętrznie na skórę jest maść lub sok. Wewnętrznie natomiast zażywa się głównie sok lub nalewkę z żyworódki pierzastej. Maść dostępna jest w aptekach lub sklepach zielarskich. Należy ją aplikować cienką warstwą na zmienione chorobowo miejsce i na pewien czas osłonić je gazą lub innym opatrunkiem. Jeśli posiadamy żyworódkę w domu, lecznicze mazidło sporządzimy także samodzielnie. Wystarczy umieścić a garnku liście żyworódki, wazelinę i podgrzewać przez jakiś czas. Po wystudzeniu preparat jest gotowy do użytku. W przypadku soku, wystarczy nasączonymi nim gazikami przemywać zmiany na skórze.

Wewnętrzne zażywanie soku z żyworódki nie powinno przekraczać 1-2 łyżek dziennie, najlepiej po uprzednim połączeniu z wodą i miodem. Jak zaznacza dr Różański, sok z żyworódki wykazuje silny synergizm działania właśnie z miodem, ale także propolisem, tranem, olejem lnianym i konopnym. Nie zaleca się doustnego przyjmowania soku z żyworódki przez kobiety w ciąży, a w przypadku stosowaniu innych przetworów i surowców bogatych w glikozydy nasercowe należy zachować szczególną ostrożność.