Tyłozgięcie macicy a zajście w ciążę

Budowa macicy

Macica jest narządem znajdującym się w miednicy mniejszej, dzielącym się na trzy części:

• szyjkę macicy – łączącą macicę z pochwą,
• cieśń macicy – będącą krótkim odcinkiem łączącym szyjkę z trzonem,
• trzon macicy – mający kształt przypominający odwróconą gruszkę.

Macica u większości kobiet jest przodopochylona - pochylenie całej macicy do przodu, przodozgięta – zgięcie trzonu macicy do przodu względem szyjki macicy. Jej położenie jest zmienne i zależy od wypełnienia pęcherza moczowego i odbytnicy. U niektórych kobiet występuje jednak tyłozgięcie macicy, czyli pochylenie macicy do tyłu względem szyjki macicy. Przez wiele lat było ono uważane za patologię. Jednak w dzisiejszych czasach badania pokazały, że jeśli jest ona wrodzoną budową anatomiczną, jest tylko jedną z odmian fizjologicznych położenia macicy i nie wymaga żadnej korekty.

Przyczyny tyłozgięcia macicy

Tyłozgięcie macicy najczęściej spowodowane jest budową anatomiczną, czyli jest wrodzone. Jest to położenie odmienne od występującego częściej, uważanego za typowe -przodozgięcia, ale nie jest wadą. Tyłozgięcie może być też spowodowane procesami zapalnymi w miednicy mniejszej lub endometriozą, które powodują skrócenie więzadeł utrzymujących macice w przodozgiętej pozycji i jej wygięcie do tyłu. Tyłozgięcie może być też powikłaniem porodu albo zabiegu chirurgicznego.

Stwierdzenie tyłozgięcia macicy

Tyłozgięcie macicy może być zdiagnozowane przez ginekologa poprzez rutynowe badanie ginekologiczne, a potwierdzone badaniem usg miednicy mniejszej. Często tyłozgięcie nie daje żadnych objawów. Jednak tyłozgięcie bywa przyczyną bolesnych miesiączek z dużą ilością skrzepów. Mogą występować też bóle w krzyżu oraz ból przy współżyciu w niektórych pozycjach. Tyłozgięcie nie wymaga korekcji chirurgicznej. Może być ona przeprowadzona tylko w wyjątkowych wypadkach, np. w wypadaniu macicy po kilku porodach. Natomiast choroby powodujące tyłozgięcie trzeba leczyć, ponieważ mogą powodować inne niekorzystne powikłania.

Tyłozgięcie a niepłodność

Tyłozgięte położenie macicy samo w sobie nie jest przyczyną niepłodności. Nie wpływa ono na zaburzenie cyklu miesiączkowego, dojrzewanie komórki jajowej, jej zapłodnienie czy implantację. Jednak choroby powodujące tyłozgięcie, takie jak przewlekłe stany zapalane przydatków albo endometrioza mogą utrudnić zajście w ciążę. W tym wypadku również nie tyłozgięcie jest powodem niepłodności, ale zmiany spowodowane przez chorobę, a do zajścia w ciążę może być konieczne długotrwałe leczenie.

Tyłozgięcie a zapłodnienie

Mimo, że tyłozgięcie nie wpływa na płodność kobiety, może utrudniać współżycie seksualne. Współżycie w nieodpowiedniej pozycji może powodować ból w jajnikach, brzuchu, w pochwie. Jest to spowodowane innym ułożeniem szyjki macicy, a także napinaniem skróconych więzadeł, które mają tylko ograniczoną ruchomość. Najczęściej ból jest odczuwany przy bardzo głębokiej penetracji. Trzeba z partnerem indywidualnie poszukać pozycji, która sprawia satysfakcję. W tyłozgięciu szyjka macicy nie jest odchylona ku tyłowi, tylko ku przodowi. Dlatego pozycja klasyczna może nie zapewnić odpowiedniego dojścia spermy i plemników do macicy. W celu zajścia w ciążę najbardziej polecana jest pozycja kolankowo-łokciowa, pozycja na boku lub pozycja od tyłu. Jednak nie jest powiedziane, że w innej pozycji mogą wystąpić problemy z zapłodnieniem.

Tyłozgięcie a utrzymanie ciąży i poród

Tyłozgięta pozycja macicy zwykle nie wpływa na utrzymanie i donoszenie ciąży. Macica jest bardzo elastyczna i rośnie wraz z płodem. Na początku ciąży z powodu bliższego położenia macicy względem kręgosłupa mogą doskwierać bóle pleców w okolicy krzyżowej. Wraz z rozwojem płodu bóle ulegają zmniejszeniu, a macica prostuje się. Zaleca się jednak w celu zmniejszenia dolegliwości spanie i leżenie na brzuchu, tak długo jak to jest możliwe. Możliwe są jednak poronienia nawykowe, które zdarzają się częściej u kobiet z tyłozgięciem. Poronienie nawykowe to wystąpienie powyżej trzech poronień przed 22 tygodniem. Przyczyną częstszych poronień w tej grupie mogą być choroby powodujące tyłozgięcie, a nie sama budowa anatomiczna. Oczywiście w razie nasilonych dolegliwości należy poinformować o nich lekarza. Samo rozwiązanie ciąży też nie powinno przebiegać dla kobiety ciężarnej inaczej i może ona rodzić siłami natury.