Ból wzrostowy jest zespołem dolegliwości o niejasnej etiologii, dotykającym dzieci pomiędzy 2. a 12. rokiem życia. Niejasne jest, czy ból ten jest nierozerwalnie związany z okresem wzrostu. Dzieci prowadzące za dnia normalną aktywność ruchową skarżą się na przykre dolegliwości (ból kończyn) zwykle w trakcie spoczynku nocnego. Ból ten dotyczy szczególnie okolicy stawów kolanowych czy podudzi i trwa poniżej 1 godziny. Jak można łagodzić bóle wzrostowe u dzieci?
Ból wzrostowy u dzieci – przyczyny, objawy, leczenie
Co to jest ból wzrostowy?
Dzieci w okresie wzrostu dość często skarżą się na ból nóg, w szczególności dotyczące stawów kolanowych. Dlatego też w okresie rozwojowym rodzice nierzadko udają się po poradę do lekarza ortopedy lub lekarza pierwszego kontaktu. Najtrudniejsza wydaje się być decyzja, które objawy powinny nas zaniepokoić na tyle, by rozszerzyć diagnostykę, a tym samym pogłębić rozpoznanie, a które objawy są jedynie łagodnymi dolegliwościami bólowymi. Musimy pamiętać, iż ból wzrostowy jest diagnozą z tzw. wykluczenia, czyli rozpoznanie takie stawiane jest dopiero w momencie, kiedy wykluczone są inne choroby mogące spowodować dolegliwości czy dyskomfort.
Co jest przyczyną bólów wzrostowych u dzieci?
Ból wzrostowy to cały zespół dolegliwości o niejasnym i nie do końca wyjaśnionym podłożu. Nie do końca wiadomo bowiem, czy bóle wzrostowe mają związek ze wzrostem dziecka. Niemniej jednak dolegliwości bólowe pojawiają się u zdrowych dzieci, najczęściej w wieku przedszkolnym, czyli od 2. roku życia. Górna granica wieku, kiedy mogą wystąpić przykre dolegliwości, jest określana na 12. rok życia (a najczęściej jest to przedział między 4. a 6. rokiem życia).
Bóle wzrostowe często nazywany są także bólami nocnymi kończyn i dotyczą dzieci, które prowadzą normalną, pełną i bezbolesną aktywność ruchową w ciągu dnia. Wieczorem zaś lub w nocy zgłaszają dolegliwości stawów kolanowych czy goleni. Mogą też występować u nich mocne epizody bólowe, które są w stanie wybudzić dziecko, często z płaczem.
Nocne bóle nóg – objawy bólu kończyn
Ból wzrostowy związany jest z rozległymi objawami. Ten rodzaj dolegliwości charakteryzuje się tym, że:
- zazwyczaj pojawia się w obrębie kończyn dolnych;
- nie jest zlokalizowany w samym stawie, chociaż dzieci wskazują na stawy kolanowe;
- czasem określany jest jako ból goleni;
- może być wielomiejscowy, może zajmować różne regiony kończyn (uda, doły podkolanowe, podudzia, krawędzie kości piszczelowej);
- zwykle nie występuje w ciągu dnia;
- nie występuje codziennie;
- może mieć charakter okresowy (6–24 razy w miesiącu);
- jednorazowy incydent bólowy trwa zwykle 10–30 minut (maksymalnie 1 godzinę);
- może wystąpić w przeciągu kilku miesięcy, nawet do roku czasu;
- dolegliwości nie narastają, nie pogarszają się z czasem i zwykle nie powodują utykania.
Jeśli przedstawione wyżej objawy nie odpowiadają obrazowi dziecka lub dolegliwości utrzymują się w czasie czy narastają, wówczas należy rozważyć konsultację lekarską, w celu pogłębienia rozpoznania i oceny stanu dziecka.
Zespół bólowy a aktywność fizyczna
Zespoły bólowe ze strony aparatu mięśniowo-szkieletowego o charakterze mechanicznym czy przeciążeniowym na skutek uprawiania sportów najczęściej ustępują po wypoczynku. Można się niepokoić wtedy, jeśli poza bólem kończyn występują takie objawy, jak:
- obrzęk i bóle stawów,
- tzw. sztywność poranna,
- sztywność po spoczynku,
- utykanie,
- inne zaburzenia chodu.
Jeśli któreś z wymienionych wyżej symptomów się pojawi i staje się stałym problemem, wówczas wskazana jest konsultacja reumatologiczna czy ortopedyczna.
Ból wzrostowy – leczenie
Jeśli konieczna była dokładna diagnostyka różnicowa i nie znaleziono podłoża reumatologicznego, a morfologia krwi z rozmazem CRP lub OB (wykładniki stanu zapalnego) nie odbiega od normy, w przypadku bólu wzrostowego można zastosować:
- masaż kończyn – szczególnie miejsc, w których dziecko lokalizuje ból. Często samo rozmasowanie dość znacznie zmniejsza lub całkowicie niweluje przykre dolegliwości bólu wzrostowego;
- zimne okłady – pozwalają one zmniejszyć dolegliwości bólowe (zimny żel, okłady z woreczka z lodem, zabezpieczonego podkładem z tkaniny, gazy, nie bezpośrednio na skórę);
- łagodne leki przeciwbólowe;
- czasem podawane jest placebo;
- dozwolone jest także łączenie czy kombinacje powyższych metod leczenia.
W analizie bólów nocnych u dzieci należy, poza czynnikami somatycznymi, zwracać również uwagę na czynniki psychogenne (współzależność bólu z napięciem nerwowym). W takim przypadku u dzieci mogą też występować inne objawy, jak bóle głowy czy bóle żołądka.
Bóle wzrostowe a różnicowanie z innymi schorzeniami
Ból wzrostowy może towarzyszyć także innym jednostkom chorobowym. Należy jednak pamiętać, że to do lekarza, a nie rodzica, należy kierowanie dziecka na badania i stawianie diagnozy.
Najczęstszymi chorobami, w przebiegu których mogą wystąpić bóle nocne, są:
- choroby nowotworowe kości,
- białaczka,
- ostre zapalenie kości,
- choroba Perthesa,
- złuszczenie głowy kości udowej,
- przemijające zapalenie błony maziowej,
- septyczne zapalenie stawu,
- zespół niespokojnych nóg.
Krzysztof Fabian
Fizjoterapeuta
Absolwent Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Doktor nauk o kulturze fizycznej w zakresie Fizjoterapii. Pracownik Wojewódzkiego Szpitala Rehabilitacyjnego dla Dzieci w Jastrzębiu-Zdroju. Absolwent licznych kursów podyplomowych, m.in. medycyny ortopedycznej wg Cyriaxa, metody PNF. Specjalizuje się w zakresie fizjoterapii w ortopedii i traumatologii narządu ruchu, diagnostyce i terapii wad postawy, ze szczególnym uwzględnieniem skolioz. Szczególnie zainteresowany diagnostyką narządu ruchu człowieka, diagnozą różnicową oraz biomechaniką kliniczną. Jest autorem publikacji i wystąpień naukowych.
Komentarze i opinie (0)