Biseksualizm – jak rozpoznać? Objawy biseksualizmu

Czym jest biseksualizm?

Biseksualizm jest – tuż obok heteroseksualizmu oraz homoseksualizmu, jedną z podstawowych orientacji seksualnych. Charakteryzuje się odczuwaniem popędu seksualnego do osób obu płci, a także tworzeniem z nimi więzi emocjonalnych, romantycznych oraz psychicznych.

Wbrew powszechnym przekonaniom biseksualizm nie jest równoznaczny z nieumiejętnością „zdecydowania się” w kwestii odczuwania popędu do którejś z płci, nie polega również na rozwiązłości czy celowym urozmaicaniu sobie życia seksualnego.

Przeczytaj też: Wpływ psychiki na seks

Kim jest biseksualista?

Biseksualista to osoba, która jest w stanie podejmować stosunki seksualne oraz nawiązywać namiętne relacje zarówno z osobą tej samej płci, jak i z kimś z płci przeciwnej. Orientacja seksualna partnera lub partnerki również nie ma tu większego znaczenia – osoby biseksualne mogą wchodzić w związki zarówno z innymi biseksualistami, jak z heteroseksualistami czy homoseksualistami.

Biseksualizm to stała orientacja seksualna, czyli taka, która utrzymuje się przez całe życie. Nie należy zatem sądzić, że ktoś, kto pozostaje w długim związku z osobą tej samej płci, stał się homoseksualistą bądź lesbijką (i odwrotnie – wieloletnia relacja intymna z osobą przeciwnej płci nie świadczy o przemianie biseksualisty w heteroseksualistę).

To też może Cię zainteresować: Kim jest nimfomanka?

Biseksualizm w liczbach

National Health Statistics Reports, na które powołuje się Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne, w swojej publikacji z 2016 roku poinformowało, że 1,3% kobiet oraz 1,9% mężczyzn to homoseksualiści, natomiast 5,5% kobiet i 2% mężczyzn uznaje się za osoby biseksualne. Zgodnie z tymi wynikami biseksualiści mogą stanowić największą pojedynczą grupę w społeczności LGBT ^[1].

To też może Cię zainteresować: Osoba niebinarna – kto to?

Jak rozpoznać biseksualność?

Czy ktoś, kto w ramach eksperymentu albo np. jednorazowo, pod wpływem alkoholu, uprawiał seks z kimś tej samej płci, automatycznie zaczyna należeć do osób biseksualnych? To pytanie zadaje sobie wielu ludzi – zwłaszcza młodych, a odpowiedź brzmi: zdecydowanie nie.

Biseksualizmu nie należy mylić z jednorazowymi eksperymentami seksualnymi, których podejmowanie jest wpisane w dojrzewanie oraz budowanie własnej tożsamości płciowej. O biseksualizmie nie musi świadczyć również krótkotrwałe pozostawanie w związku z osobą tej samej płci – zwłaszcza gdy relacja ta nawiązywana jest w młodym wieku.

Przeczytaj też: Pozycja 69 – na czym polega?

Biseksualizm to stała orientacja seksualna – można mówić o nim wtedy, kiedy po okresie eksperymentów seksualnych i próbach stworzenia związku z ludźmi tej samej oraz różnej płci dana osoba stwierdza, że wciąż może wchodzić w takie różne relacje i dostarcza jej to satysfakcji.

Zobacz też: Test na orientację seksualną

Męski biseksualizm w świetle badań

O ile mało kto wątpi, że kobiety mogą być biseksualne (o czym poniżej), o tyle wątek biseksualizmu u mężczyzn od lat rodzi sprzeczne opinie. Jest tak między innymi z uwagi na badanie naukowe, które w 2005 roku opublikowano w Psychological Science ^[2]. Jego autorzy – G. Rieger, M. L. Chivers oraz J. M. Bailey, w ramach eksperymentu pokazywali mężczyznom identyfikującym się jako osoby biseksualne krótkie filmy pornograficzne przedstawiające mężczyzn lub kobiety. W czasie trwania klipów mierzono podniecenie badanych, rejestrując zmiany obwodu penisa. Grupę kontrolną stanowili mężczyźni homo- oraz heteroseksualni.

Sprawdź: W jaki sposób kultura wpływa na kształtowanie świadomości seksualnej?

Badanie wykazało, że mężczyźni identyfikujący się jako osoby biseksualne w istocie wcale nie odczuwali równie silnego podniecenia seksualnego w reakcji na obrazy osób tej samej płci oraz płci przeciwnej. Zmiana obwodu penisa następowała jedynie na skutek obejrzenia filmów z osobami jednej, konkretnej płci.

Właśnie do tego badania nawiązał najpopularniejszy amerykański dziennik New York Times w swoim artykule o wielce mówiącym tytule: „Straight, gay or lying? Bisexuality revisited”, który można przetłumaczyć jako: „Hetero, gej czy kłamca? Powrót do tematu biseksualizmu”.

Zarówno artykuł, jak i samo badanie wzbudziły ogromne kontrowersje. Autorom eksperymentu zarzucano między innymi przeprowadzenie go na zbyt małej liczbie biseksualnych mężczyzn (zaledwie trzydziestu trzech).

To też może Cię zainteresować: Wszystko o masturbacji

Ostatecznie jeden z autorów opisywanego badania wraz z dwunastoma wspólnikami postanowił podjąć temat ponownie, czego efektem jest publikacja, która ukazała się w 2020 roku w Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS). To nowy przegląd, który obejmuje dane z ośmiu przeprowadzonych wcześniej badań (w tym wyżej omówionego, z 2005 roku) i dostarcza przekonywujących dowodów, że mężczyźni również mogą czuć pociąg seksualny zarówno do osób tej samej płci, jak i płci przeciwnej. Innymi słowy: że biseksualni mężczyźni rzeczywiście istnieją.

Publikacja spotkała się z życzliwym przyjęciem aktywistów broniących tej orientacji seksualnej, z drugiej strony rozpoczęła dyskusję na temat tego, czy przeprowadzanie tego typu badań w ogóle jest etyczne.

Przeczytaj też: Operacja korekty płci

Czy każda kobieta jest biseksualna?

Wątpliwości dotyczące biseksualizmu u kobiet są zgoła inne – w środowisku naukowym podejrzewa się nie tyle, że on nie istnieje, co że można go stwierdzić u każdej kobiety.

Twierdzenie, że kobiety są bardziej skłonne do wchodzenia w relacje seksualne z osobami tej samej płci, funkcjonuje od bardzo dawna – mówił o tym już słynny Freud, czyli austriacki psychoanalityk żyjący w latach 1856-1939. Badania na ten temat przeprowadzono jednak wiele lat później. Wyniki najgłośniejszego z nich zostały opublikowane w roku 2015. Jego autor, wspomniany wcześniej G. Rieger, pokazywał uczestniczkom filmy pornograficzne z udziałem mężczyzn lub kobiet. Podobnie jak w innych badaniach, tak i tym w trakcie projekcji badano reakcje narządów płciowych. Na podstawie wyników eksperymentu jego autorzy stwierdzili, że wszystkie uczestniczki były przynajmniej trochę podniecone, obserwując seks innych kobiet ^[4].

Przeczytaj to: Wady i zalety pozycji na jeźdźca

Podobnie jak wyniki badania przeprowadzonego w 2005 roku, tak i te wzbudziły duże kontrowersje. W dyskusjach podkreślano, że kobiece ciała działają zupełnie inaczej niż kobiece umysły – pobudzenie genitaliów wcale nie musi zatem świadczyć o odczuwaniu pociągu seksualnego. Na udowodnienie tego twierdzenia przytaczano badanie z 2008 roku. Wynika z niego, że damskie genitalia reagują fizjologicznie na wszelkie bodźce, które „uznają” za istotne seksualnie – nawet jeśli jest to film przedstawiający kopulację dwóch małp. Ta reakcja ciała nie miała jednak żadnego związku z odczuwaniem podniecenia [5].

Obecnie zdania na temat biseksualnej orientacji kobiet są w środowisku naukowym podzielone – pozostaje nam czekać na kolejne wyniki badań.

Zobacz też: Dlaczego zdradzamy? Czy zdradę można wybaczyć?

Biseksualizm w oczach społeczeństwa

Osoby o skłonnościach homoseksualnych wciąż walczą o swoje prawa, często spotykając się z niezrozumieniem i brakiem akceptacji. Mogłoby się wydawać, że biseksualista, który nieco bardziej „dostosowuje się” do oczekiwań społeczeństwa, podejmując stosunki również z ludźmi płci przeciwnej, nie musi zmagać się z takimi problemami. Tymczasem z badań wynika, że biseksualiści są tolerowani w mniejszym stopniu niż homoseksualiści.

W jednej z publikacji ^[6] zauważono, że choć liczba pozytywnych postaw wobec odmiennych orientacji seksualnych znacząco wzrosła w latach 2006-2016, to nie dotyczy to osób biseksualnych. Badani, proszeni o ocenę poziomu akceptacji dla orientacji biseksualnej, najczęściej zatrzymywali się „pośrodku drogi” – nie zgłaszali ani braku tolerancji, ani specjalnej akceptacji.

Warto przeczytać: Demiseksualizm – co to jest?

I choć pocieszające jest to, że większość uczestników badania nie prezentowało negatywnych postaw, to jednak należy zauważyć, że sporo z nich nie wyraziło również swojego poparcia. Zdaniem autorów badania ma to swoje skutki w postaci gorszego funkcjonowania – psychicznego i fizycznego – osób biseksualnych.

Przeczytaj też: Czym jest panseksualzim?

Biseksualizm a zdrowie psychiczne

O tym, że biseksualiści rzeczywiście mogą radzić sobie gorzej pod kątem funkcjonowania psychicznego niż homoseksualiści, świadczy między innymi publikacja umieszczona w AJGP w 2019 roku ^[7]. Wynika z niej, że osoby biseksualne – w porównaniu do osób heteroseksualnych czy homoseksualnych, częściej doświadczają zaburzeń psychicznych: mają objawy depresji i lęku, wyrządzają sobie krzywdę, a także zgłaszają myśli samobójcze.

Zdaniem autorów publikacji zwiększone ryzyko problemów psychicznych u osób o tej orientacji seksualnej może wynikać z doświadczania dyskryminacji zarówno ze strony grup hetero-, jak i homoseksualnych. Należy również zauważyć, że osoby czujące pociąg seksualny do osób własnej, jak i przeciwnej płci, często czują się „niewidzialne”, niejako wymazywane ze społeczeństwa. Wynika to między innymi z faktu, że osoba biseksualna, będąca w związku z kimś przeciwnej płci, automatycznie postrzegana jest jako heteroseksualista.

Wnioski z omawianej publikacji potwierdzają badania naukowe.

Wynika z nich, że osoby biseksualne często doświadczają problemów psychicznych, tj.:

• napięcia emocjonalnego, stresu, smutku, myśli samobójczych, wiktymizacji ^[8],
• poczucia dyskryminacji ze strony środowisk homoseksualnych i heteroseksualnych oraz samotności ^[9],
• zaburzeń lękowych, niskiej samooceny ^[10].

Badania dowodzą również, że osoby, dla których płeć partnera nie ma większego znaczenia, są bardziej narażone na popadanie w uzależnienia – w porównaniu z osobami o orientacji homoseksualnej ^[10].

To też Cię może zainteresować: Kim są drag queen?

Warto nadmienić, że na zaburzenia psychiczne wynikające z trudnych doświadczeń szczególnie narażeni są młodzi biseksualiści. Z jednego z badań wynika, że więcej niż jedna na trzy biseksualne osoby jest zastraszana w szkole, a jedna na pięć została zmuszona do odbycia stosunku seksualnego. Efekty są zatrważające: aż 48% młodych osób o takiej orientacji seksualnej poważnie rozważało samobójstwo, 27% próbowało je popełnić ^[11].

Przeczytaj też: Pozycje półsiedzące i siedzące – rodzaje

Biseksualizm a zdrowie fizyczne

Czy orientacja seksualna może mieć wpływ nie tylko na kondycję psychiczną, ale również na fizyczną? Okazuje się, że tak ^[12] – biseksualność zwiększa ryzyko wystąpienia problemów żołądkowo-jelitowych, zapalenia stawów oraz otyłości. Dodatkowo u mężczyzn o biseksualnej tożsamości częściej stwierdza się wysoki poziom cholesterolu, wysokie ciśnienie krwi, częściej też diagnozuje się choroby sercowo-naczyniowe ^[12].

Nie wiadomo jeszcze do końca, w jaki sposób orientacja seksualna wpływa na stan zdrowia, przypuszcza się jednak, że na występowanie chorób wpływa doświadczanie silnego stresu.

Zobacz też: Dysforia płciowa – przyczyny, objawy, leczenie

Popularne mity na temat biseksualizmu

Dopóki powszechne mity o biseksualizmie będą funkcjonowały w społeczeństwie, dopóty biseksualiści będą doświadczać licznych trudności. Warto zatem wiedzieć, w które twierdzenia nie warto wierzyć:

• Biseksualizm jest równoznaczny z rozwiązłością

To nieprawda. Osoby biseksualne często żyją w wieloletnich, szczęśliwych, trwałych związkach.

• Biseksualizm to orientacja, która może zmienić się za sprawą bycia w relacji z osobą innej płci

Orientacja seksualna pozostaje taka sama przez całe życie. Nawet wieloletni związek z osobą innej płci nie sprawi, że dana osoba przestanie być biseksualna.

• Biseksualizm wynika z chęci eksperymentowania

Osoby biseksualne nie przywiązują dużej wagi do płci partnera – nie chodzi im zatem o eksperymentowanie czy urozmaicanie życia seksualnego. Biseksualiści, podobnie jak osoby heteroseksualne oraz homoseksualiści, wybierają partnerów nie tylko z uwagi na pociąg seksualny, ale również więź emocjonalną.

Zobacz też: Seks w trójkącie – czy warto?

Co to jest bifobia?

Dla poprawienia sytuacji życiowej biseksualistów warto wystrzegać się zachowań, które mogą mieć charakter bifobii. Bifobia to uprzedzenia, strach lub nienawiść wobec osób wchodzących w związki zarówno z kobietami, jak i mężczyznami. Do zachowań bifobicznych należy nie tylko brak tolerancji, wyszydzanie czy prezentowanie otwartej pogardy, ale również powtarzanie krzywdzących stereotypów, żartowanie oraz podważanie istnienia takiej orientacji.

Biseksualizm – gdzie szukać wsparcia?

Jeśli jesteś osobą biseksualną, która potrzebuje wsparcia emocjonalnego lub zwykłej rozmowy, to pamiętaj, że istnieje sporo organizacji, które oferują taką pomoc. Numery telefonów oraz adresy stron internetowych znajdziesz pod adresem stowarzyszenia Miłość Nie Wyklucza: https://mnw.org.pl/pomoc/.