Czym jest dogging?

Dogging to inaczej seks w miejscu publicznym, w którym bodźcem do podniecenia seksualnego jest świadomość obserwujących go osób postronnych oraz podglądanie innych. Decydując się na seks w danym miejscu, doggersi dbają o zapewnienie sobie widowni. W jej skład mogą wchodzić przypadkowe osoby lub też inni doggersi.

Za kolebkę doggingu uważa się Wielką Brytanię. Przypuszcza się, że jego nazwa pochodzi od kopulujących ze sobą w miejscach publicznych psów lub od ludzi, którzy pod pretekstem wyprowadzenia swoich czteronożnych przyjaciół, podglądali pracujące w parkach prostytutki lub pary oddające się miłosnym uniesieniom.

Jeśli dogging nie jest tylko formą urozmaicenia seksualnego, a koniecznością do rozładowania napięcia seksualnego, uznaje się go za parafilię, czyli zaburzenie preferencji seksualnych.

Pokrewnym pojęciem dla doggingu jest agorafilia (z łac. agora to miejsce zgromadzeń, rynek; filia natomiast oznacza miłość). Agorafilia to zatem fetysz przejawiający się jako odczuwanie przyjemności seksualnej jedynie w miejscach publicznych.

Kto decyduje się na dogging?

Należy rozróżnić osoby uprawiające seks w ustronnych miejscach publicznych, którym zależy na intymności, od doggersów, czyli osób, które chcą być obserwowane przez innych ludzi w trakcie seksu.

Do pierwszej grupy należą często młodzi ludzie, którzy nie dysponują własnym mieszkaniem, albo tacy, którzy zwyczajnie poszukują odmiany od sypialnianej rutyny. Zupełnie inną grupę stanowią doggersi, którzy specjalnie wybierają takie miejsca, w których będą wystawieni na widok innych. Perspektywa bycia obserwowanym stanowi dla nich dodatkowy element podniecenia seksualnego.

Dlaczego dogging jest dla niektórych osób atrakcyjny?

Ludzie decydują się na dogging z różnych powodów. Należą do nich, m.in.:

• obcowanie z naturą na najbardziej pierwotnym poziomie;
• przełamanie tabu oraz rutyny uprawiania seksu w czterech ścianach;
• potrzeba przekraczania granic;
• spełnienie fantazji erotycznej o uprawianiu seksu np. na plaży, na basenie czy w lesie;
• odczuwanie przymusu poszukiwania mocnych wrażeń – przez małą ilość enzymu monoaminooksydazy (MAO) w organizmie;
• adrenalina związana z ryzykiem oraz towarzyszące jej silne emocje, które budują napięcie seksualne;
• walka z kompleksami i podwyższanie mniemania o sobie, jako o osobie niezwykłej za sprawą podejmowania się nietypowych działań;
• potrzeba imponowania i eksponowania własnej seksualności.

Dogging a ekshibicjonizm i voyeuryzm

Ekshibicjoniści odczuwają przyjemność, gdy pokazują swoje nagie narządy płciowe innym ludziom. Voyeuryści czerpią satysfakcję z podglądania czynności seksualnych innych. Natomiast doggersi to osoby, łączące upodobania dwóch wyżej wymienionych grup. Niektórzy z nich mają dodatkowo skłonności promiskuityczne, co oznacza, że dążą do seksu bez zaangażowania emocjonalnego z przypadkowymi, zmieniającymi się partnerami.

Dogging – zasady

Współcześnie, jak większość grup, doggersi komunikują się między sobą przez Internet. Tworzą własne zbiorowości, przeznaczone dla osób o konkretnych upodobaniach seksualnych, które muszą przestrzegać ustalonych zasad.

Wyróżnia się 10 zasad doggingu, zaczerpniętych z reguł angielskich, do których należą:

• stosowanie zabezpieczeń mechanicznych, takich jak prezerwatywy ;
• uprawianie seksu poza wzrokiem osób nieletnich;
• szanowanie i bezwzględne uwzględnianie odmowy innych;
• umożliwienie podglądania czynności seksualnym innym;
• stosowanie się do woli zgromadzonych osób: nie wolno robić nic bez czyjegoś wyraźnego przyzwolenia;
• szanowanie anonimowości przybyłych osób;
• ochrona terenów zielonych w miejscu spotkania;
• korzystanie z walorów spotkań doggerskich: zainteresowanie nie tylko sobą i swoim partnerem, ale także innymi parami;
• przestrzeganie zasad prawa w drodze na spotkanie i pozostawienie samochodu na zaciągniętym hamulcu ręcznym;
• dokładne sprzątanie po sobie i odbytym stosunku.

Co trzeba zrobić, aby zostać doggersem?

Nie każdy może zostać doggersem. Żeby zostać przyjętym w ich szeregi, trzeba wypełnić ankietę i charakteryzować się:

• wiekiem w przedziałach 20-40 lub 30-50 lat;
• atrakcyjnością fizyczną;
• kulturą osobistą i zadbanym ciałem;
• posiadaniem własnego auta i odpowiednim statusem socjoekonomicznym.

Dogging – bezpieczeństwo i zagrożenia

Nie da się ukryć, że stosunki seksualne z wieloma partnerami są ryzykowne. Nieodłącznym elementem uprawiania seksu w miejscach publicznych są nieprzewidziane sytuacje, pośpiech oraz brak odpowiedniego zabezpieczenia. Jak na ironię, te zagrożenia wywołują u niektórych doggersów dodatkowe, silne bodźce, choć są sprzeczne z zasadami grupy, która stawia na bezpieczeństwo.

Niestety zdarzają się osoby, które nie przestrzegają żadnych reguł. Z tego względu osoby decydujące się na dogging muszą liczyć się z niebezpieczeństwem chorób przenoszonych drogą płciową (AIDS, rzeżączka czy opryszczka narządów płciowych), a także nieplanowaną ciążą.

Dodatkowo nie można wykluczyć obecności niebezpiecznych dla zdrowia substancji psychoaktywnych, takich jak alkohol i narkotyki, które pozwalają doggersom na pozbycie się zahamowań. W takich okolicznościach może dojść do niepożądanych zachowań i wymuszonych kontaktów seksualnych, które jednak ze względu na nielegalne okoliczności, pozostaną niezgłoszone.

Dogging a polskie prawo

Seks w miejscu publicznym klasyfikowany jest w polskim prawie jako nieobyczajny wybryk, który podlega następującym karom:

• aresztu od 5 do 30 dni,
• ograniczenia wolności do miesiąca,
• grzywny do 1500 zł,
• nagany.

Dodatkowo może on zostać zaklasyfikowany jako czyn lubieżny. Jeśli osoba, która zgłosi popełnienie takiego czynu, doda, że czuje się zgorszona, grzywna dla pary kochanków może zostać zwiększona nawet do 5000 zł ze względu na większą szkodliwość społeczną popełnionego wykroczenia.