loader loader

Białe plamy na zębach – jakie są przyczyny, jak się ich pozbyć i w jaki sposób je usunąć?

Przebarwienia i białe plamy na zębach mogą powstać w wyniku nieprawidłowości rozwojowych w trakcie tworzenia się zawiązka zęba lub też po jego wyrznięciu. Przyczynami powstawania białych plam na mleczakach i zębach stałych może być również niedobór lub nadmiar pierwiastków lub początkowe stadia próchnicy. Metoda leczenia i ich pozbywania się powinna być dobrana indywidualnie do pacjenta w oparciu o dokładną diagnostykę.

Białe plamy na zębach – niedobór wapnia

Białe plamy na zębach stałych i na mleczakach, które pojawiły się po raz pierwszy, mogą świadczyć o demineralizacji szkliwa i ubytku wapnia z jego powierzchni. Jest ona spowodowana bakteriami żyjącymi w płytce nazębnej, czyli białym nalocie na zębach przy dziąsłach, który osadza się po jedzeniu.

W początkowej fazie odwapnienia na zębach są widoczne jedynie po osuszeniu szkliwa. Postępujący proces demineralizacji prowadzi do powstania próchnicy, która w kolejnym etapie przybiera postać ciemnej, brunatnej plamy.

Nieleczona próchnica może doprowadzić do powstania ubytku szkliwa, konieczności leczenia kanałowego, a nawet utraty zębów. Ważne jest zatrzymanie procesu próchnicowego na etapie białych przebarwień na zębach, gdyż są to zmiany odwracalne.

Osoby noszące aparat ortodontyczny powinny szczególnie dbać o higienę jamy ustnej i regularnie usuwać biały osad, gdyż płytka nazębna bardzo łatwo osiada na zamkach aparatu. Zdarza się, że po zakończeniu leczenia ortodontycznego widoczne są białe odbarwienia na zębach.

Przeczytaj: Usuwanie korzenia zęba – kiedy jest konieczne?

Białe plamki na zębach – hipoplazja szkliwa

Hipoplazja to niedorozwój szkliwa. Może być wywołana różnymi czynnikami. Wyróżniane są trzy główne przyczyny powodujące uogólnioną hipoplazję: niedobory w pożywieniu i zaburzenia wchłaniania pokarmu, choroby wieku dziecięcego, takie jak różyczka, krztusiec, płonica, odra, a także choroby gruczołów wydzielniczych – tarczycy, przysadki mózgowej, trzustki.

Przebarwienia zębów pojedynczych powstają na przykład w niewyrzniętych zębach stałych, które sąsiadują z korzeniem zęba mlecznego, przy którym toczy się okołowierzchołkowy stan zapalny.

Stomatolodzy wyróżniają następujące typy hipoplazji: plamkowa, punkcikowata, rowkowata, sierpowata, powierzchniowa. Hipoplazja plamkowa, jak sama nazwa wskazuje, to białe plamki na zębach, które mogą ulec przebarwieniu do brunatnego koloru.

Hipoplazja punkcikowata charakteryzuje się obecnością wielu punkcików, układających się w strukturę przypominającą plaster miodu. W hipoplazji rowkowatej pojawiają się bruzdy na powierzchniach koron, a w sierpowatej widoczne jest pofałdowanie brzegu siecznego zęba.

Hipoplazja powierzchniowa cechuje się powierzchnią zęba, na której występują jednocześnie braki szkliwa oraz szkliwo prawidłowe.

To też może Cię zainteresować: Biała dieta, czyli co jeść po wybieleniu zębów?

Białe plamki na zębach u dzieci – fluoroza

Fluor to szczególny pierwiastek, którego zarówno niedobór, jak i nadmiar jest szkodliwy dla organizmu. Fluoroza zębów to zaburzenie rozwojowe szkliwa polegające na nadmiernym wchłanianiu fluoru. Ciężkość choroby zależy od czasu ekspozycji, przyjętej dawki fluoru oraz wieku, w jakim dziecko było narażone na nadmierny kontakt z fluorem. Na wystąpienie fluorozy najbardziej narażone są dzieci, które suplementowały fluor w zbyt dużych dawkach w okresie przed wyrznięciem zębów stałych. To kolejna z przyczyn białych plam na zębach.

W klasyfikacji fluorozy według Deana wyróżniamy sześć stopni: 0 – szkliwo prawidłowe, 1 – fluoroza wątpliwa, 2 – fluoroza bardzo łagodna, 3 – fluoroza łagodna, 4 – fluoroza umiarkowana, 5 – fluoroza ciężka. Prawidłowe szkliwo jest gładkie, lśniące, kremowobiałe.

W fluorozie wątpliwej i bardzo łagodnej pojawiają się białe plamki na zębach, występujące na niewielkiej powierzchni zęba. W fluorozie łagodnej białe kropki zajmują ponad 50% zęba.

Fluoroza umiarkowana cechuje się występowaniem brunatnych przebarwień na zębach. W fluorozie ciężkiej szkliwo ulega znacznej hipoplazji, kształt zęba jest zmieniony, ja jego powierzchni występują liczne dołki i bruzdy. W zębach mlecznych przebarwienia są o wiele łagodniejsze niż w zębach stałych.

Białe przebarwienia na zębach – jak się ich pozbyć?

Wielu pacjentów pyta, jak pozbyć się przebarwień na zębach. Przede wszystkim leczenie zmian należy rozpocząć od badania i diagnostyki. Białe plamy na zębach wywołane odwapnieniem szkliwa można leczyć za pomocą infiltracji żywicą. Metoda ta polega na nasączeniu porowatego szkliwa żywicą, co zatrzymuje dalszy rozwój próchnicy. Nieleczona próchnica prowadzi do powstania ubytku, który należy opracować wiertłem i założyć plombę.

Fluorozę leczy się fluorem – co może wydawać się zaskakujące, skoro choroba jest wywołana przez nadmiar tego pierwiastka. Fluoroza jest rodzajem hipomineralizacji, a fluor działa remineralizująco na szkliwo. Rozległe, białe plamy na zębach stałych należy leczyć poprzez poprawienie estetyki, zakładając na powierzchnię zęba materiał kompozytowy lub licówki.

Najbardziej zaawansowane postacie fluorozy, czyli brunatne przebarwienia na zębach i ubytki szkliwa należy leczyć protetycznie, odbudowując strukturę zęba koroną ceramiczną. W przypadku hipoplazji szkliwa leczenie przebiega w ten sam sposób, co w zaawansowanej fluorozie – poprzez odbudowę materiałami kompozytowymi, licówkami ceramicznymi lub koronami protetycznymi. Ubytek szkliwa przed odbudową warto oczyścić metodą mikroabrazji.

Biały nalot na zębach – domowe sposoby

Niestety nie ma domowej metody na usuwanie białych przebarwień, które powstały w wyniku zaburzeń rozwojowych. Białe plamki na zębach u niemowlaka i u małych dzieci nie powinny budzić niepokoju, jednak przebarwione zęby stałe wymagają pomocy ze strony dentysty.

Jak usunąć odwapnienia na zębach powstałe w wyniku działania płytki nazębnej? Należy dbać o higienę jamy ustnej, myć zęby szczoteczką i pastą co najmniej 2 razy dziennie, nitkować przestrzenie między zębowe, aby nie dopuścić do powstania przebarwień między zębami i płukać jamę ustną płukanką.

Bibliografia

  • „Stomatologia zachowawcza”, Z. Jańczuk.
  • „Stomatologia wieku rozwojowego”, M. Szpringer-Nodzak.
  • „Stomatologia dziecięca”, A. Cameron.
Opublikowano: 01.08.2018; aktualizacja:

Oceń:
4.6

Dorota Stachowiak

Lekarz dentysta

Absolwentka Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, kierunku lekarsko – dentystycznego. W czasie studiów członek Studenckiego Koła Naukowego przy Klinice Stomatologii Zachowawczej i Periodontologii. Uczestniczka wielu kongresów i konferencji naukowych. Szczególnie zainteresowana stomatologią zachowawczą, endodoncją i chirurgią.

Komentarze i opinie (0)

Może zainteresuje cię

Wapń w dobowej zbiórce moczu

 

Erozja szkliwa – przyczyny, objawy i leczenie erozji zębów

 

Tężyczka utajona i tężyczka jawna – objawy, przyczyny, leczenie

 

Korona porcelanowa – zalecenia, przeciwwskazania, wady, zalety, wykonanie, cena, alternatywa

 

Hipoplazja szkliwa – jakie są przyczyny, objawy i leczenie?

 

Ubytki niepróchnicowego pochodzenia – abrazja, atrycja, abfrakcja, erozja – przyczyny, leczenie, skutki

 

Próchnica wtórna – przyczyny, objawy, leczenie próchnicy pod plombą

 

Źródła wapnia – gdzie jest wapń, rola wapnia i dzienne zapotrzebowanie