Angina Ludwiga – przyczyny, objawy, badania, rozpoznanie, leczenie, rokowanie

Angina Ludwiga – co to za choroba, jakie są przyczyny?

Angina Ludwiga to ropowica dna jamy ustnej. Wywołują ją bakterie gram ujemne, bakterie beztlenowce. Proces zapalny mogą wywołać także bakterie, które na stałe bytują w jamie ustnej, ale podczas stanu obniżonej odporności mogą wywoływać negatywne skutki.

Wśród patogenów doprowadzających do anginy Ludwiga upatruje się także grzyby. Wśród przyczyn występowania tej jednostki chorobowej wymienia się powikłanie próchnicy zębów. Nieleczona próchnica to siedlisko przeróżnych bakterii, które po uszkodzeniu błony śluzowej jamy ustnej, języka mogą przedostawać się do tkanek miękkich, krwiobiegu. Wyrwanie zęba, a raczej powikłanie po ekstrakcji także może być przyczyną anginy dna jamy ustnej. Przyczyną jest także: zapalenie przyzębia, urazy języka, czy też stany zapalne ślinianek i migdałków. Dlatego tak ważna jest prawidłowa higiena jamy ustnej oraz wizyty kontrolne u dentysty.

Zobacz też: Ból po wyrwaniu zęba – ile trwa, jak się go pozbyć?

Angina Ludwiga – objawy

Objawy anginy Ludwiga u dzieci czy dorosłych są zazwyczaj nagłe. U pacjenta pojawia się wzrost temperatury ciała (gorączka) i dreszcze. Do tego dochodzą bóle głowy, problemy z mówieniem. Pacjent wyczuwa obrzęk w jamie ustnej, który następnie widać zewnątrzustnie.

Następnie pojawia się dysfagia (utrudnione połykanie), a potem odynofagia (niemożność połykania).

Schorzeniu towarzyszy również: ślinotok, szczękościsk oraz duszność spowodowana narastającym obrzękiem. Lekarz stomatolog lub laryngolog może podejrzewać ropień podbródkowy lub ropień podjęzykowy, jednak w badaniu wewnątrzustnym angina Ludwiga objawia się twardym obrzękiem dna jamy ustnej oraz występuje zaczerwieniona skóra zewnątrzustnie. Występują obrzęk języka i zaburzenia ruchomości języka. Ponadto narząd ten wypchnięty jest ku przodowi i ku górze.

To też może Cię zainteresować: Jakie powikłania mogą wystąpić po usunięciu zęba?

Ropowica dna jamy ustnej – badania, rozpoznanie, różnicowanie

Promienica, gruźlica i nowotwory to główne jednostki chorobowe, z którymi trzeba różnicować ropowicę dna jamy ustnej. Na pierwszy rzut oka ciężko ocenić z jaką przypadłością ma się do czynienia. Aby ocenić słuszność diagnozy należy wykonać szereg badań diagnostycznych dodatkowych, takich jak: badania mikrobiologiczne, badania krwi, tomograf komputerowy lub ultrasonografię.

Anginę Ludwiga różnicuje się także z pojedynczymi ropniami podbródkowymi i podjęzykowymi. Promienica występuje u ludzi rzadko, ale zwykle dotyczy osób między 20. A 50. rokiem życia. Wywołują ją bakterie z grupy Actinomyces. Natomiast gruźlicę jamy ustnej wywołują bakterie Mycobacterium tuberculosis – ta występuje skrajnie rzadko, jednak przy diagnostyce różnicującej należy zawsze brać ją pod uwagę, ponieważ od tego zależy sukces leczenia tych ciężkich stanów chorobowych.

Angina Ludwiga – leczenie

Ropowica dna jamy ustnej jest bezwzględnym wskazaniem do hospitalizacji. Pacjent powinien zostać przyjęty na oddział laryngologiczny lub chirurgii szczękowo-twarzowej. Leczenie anginy Ludwiga rozpoczyna się od nacięcia zakażonych tkanek i drenażu ropy. Zabieg ten ma na celu zmniejszenie obrzęku i ratowanie życia, gdy obrzęk uniemożliwiał prawidłowe oddychanie.

Od razu po tym podawany jest dożylnie antybiotyk z grupy penicylin oraz metronidazol działający na bakterie beztlenowe. Bardzo ważnym elementem terapii jest prawidłowe odżywianie i nawodnienie chorego. Często żywienie odbywa się drogą pozajelitową.

W niektórych przypadkach podaje się też leki przeciwbólowe. Hospitalizacja ma na celu zdrenowanie tkanek objętych procesem zapalnym, a także wyrównanie parametrów życiowych i zapobieganie rozprzestrzenianiu się infekcji. Pacjent zazwyczaj leży w szpitalu od 7 do 14 dni.

Jakie jest rokowanie w anginie Ludwiga?

Przy złej higienie jamy ustnej oraz bagatelizowaniu objawów chorobowych angna Ludwiga może szerzyć się dalej poza dno jamy ustnej, np. do przestrzeni przygardłowej i tkanek głębokich szyi. Przez te tkanki przebiega tętnica szyjna wewnętrzna. Infekcja doprowadza do powstawania tak zwanych zakażonych tętniaków, a to z kolei stwarza ogromne ryzyko krwawień i krwotoków.

Proces zapalny może szerzyć się również do śródpiersia oraz innych przestrzeni twarzoczaszki. Jeśli zostanie wdrożone szybkie leczenie (w tym zdrenowanie), tuż po zaobserwowaniu u pacjenta pierwszych objawów, to rokowanie jest pomyślne. Jeśli chory zaniedba swój obecny stan, a angina Ludwiga będzie szerzyła się do wspomnianych wyżej przestrzeni – rokowanie jest niepewne, a czasem kończące się sepsą i śmiercią.

Czytaj również: Zapalenie języka – przyczyny, objawy, jak leczyć?

Bibliografia:

• Bartkowski St. red.; Chirurgia szczękowo-twarzowa. Podręcznik dla studentów i lekarzy; wyd. Collegium Medicum UJ; Wydanie III poprawione i rozszerzone, Kraków 1996.
• Kryst L. red.; Chirurgia szczękowo-twarzowa; wyd. PZWL; Wydanie V zmienione i uzupełnione, Warszawa 2016.
• Dominiak M. red.; Podstawy chirurgii stomatologicznej; wyd. Akademia Medyczna im. Piastów Śląskich, Wrocław 2010.