Okulistyka - strona 9 z 14

W warunkach fizjologicznych przy patrzeniu w dal gałki oczne ustawione są równolegle, wykonują one również skojarzone ruchy we wszystkich kierunkach. Istnieje wiele przyczyn nieprawidłowego ustawienia gałek ocznych - u dzieci najczęstszymi przyczynami zeza są zaburzenia równowagi okoruchowej, związane z nim dużej różnicy wady refrakcji pomiędzy oczami

Decyzja dotycząca wdrożenia odpowiedniego leczenia powinna być dobrze przemyślana przez lekarza okulistę - wybór terapii zależy nie tylko od rodzaju jaskry, ale również od chorób ogólnych pacjenta. Zawsze należy także porównać ryzyko związane z prowadzonym leczeniem, a oczekiwanymi regulaminami

Daltonizm to wrodzone upośledzenie widzenia barw, które jest spowodowane wrodzonym brakiem fotopigmentów lub nieprawidłową budową ich cząsteczek. Dyschromatopsja ta spowodowana jest zmianami genetycznymi, a jej dziedziczenie jest związane z płcią – ocenia się, że jest nim dotknięte około 8% mężczyzn i mniej niż 1% kobiet

Zdolność widzenia barw jest funkcją komórek czopkonośnych zlokalizowanych w siatkówce. Dlatego też zaburzenia widzenia barw związane są z dysfunkcją tych fotoreceptorów, tj

Zdolność widzenia barw jest funkcją komórek czopkonośnych, czyli fotoreceptorów zlokalizowanych w siatkówce. Prawidłowe rozpoznawanie barw zależy od trzech typów receptorów czopkowych: czerwonych – dużych, zielonych – średnich i niebieskich – małych

Nadwzroczność jest wadą refrakcji, w której promienie świetlne wpadające do oka ogniskują się za siatkówką, dlatego też w korekcji tej wady stosuje się soczewki skupiające (czyli plusowe). Nadwzroczność najczęściej spowodowana jest zbyt krótką gałką oczną

Astygmatyzm, inaczej niezborność, to wada refrakcji, w której promienie świetlne wpadające do oka są ogniskowane w dwóch różnych punktach – przed i za siatkówką. Pacjenci z astygmatyzmem zgłaszają złe widzenie zarówno z daleka jak i z bliska, mogą również pojawiać się u nich czołowe bóle głowy

Starczowzroczność, czyli prezbiopia, oznacza brak zdolności oka do ostrego widzenia z bliskiej odległości. Zazwyczaj pojawia się po 40

Akomodacja jest zdolnością przystosowania oka normowzrocznego do ostrego widzenia z bliska. Jest to czynność mimowolna, polegająca na skurczu wiązek okrężnych mięśnia ciała rzęskowego, w wyniku czego zmniejsza się napięcie włókien obwódki rzęskowej – na których jest zawieszona soczewka