Balsam Szostakowskiego – co to jest, jak działa, skutki uboczne

Co to jest balsam Szostakowskiego?

Balsam Szostakowskiego (Polyvinox, Vinilinum, Vinylinum) od pokoleń wykorzystywany jest w celach leczniczych w opatrywaniu ran, w oparzeniach termicznych, odmrożeniach i innych dolegliwościach związanych z uszkodzeniami skóry oraz błon śluzowych. Sprawdza się również jako lek na dolegliwości żołądkowe.

Tradycja jego stosowania sięga pierwszej połowy XX wieku. Wynalazcą preparatu był rosyjski uczony i chemik, prof. Michaił Szostakowski. Warto podkreślić, że dokonanie Szostakowskiego było kwestią przypadku. W 1939 roku, podczas pracy nad syntezą nowej żywicy polimerowej, wynalazł on związek, który już rok później został wprowadzony do lecznictwa, a o którym mowa w artykule.

Balsam Szostakowskiego cieszył się sporą popularnością zwłaszcza w okresie II wojny światowej. Jako tanie remedium o prostej recepturze, odpornej na różne warunki atmosferyczne, wykorzystywano go w opatrywaniu ran, w oparzeniach termicznych, odmrożeniach i innych dolegliwościach związanych z uszkodzeniami skóry oraz błon śluzowych.

Leczniczą aktywność balsamu Szostakowskiego doceniono także w Polsce. Pod koniec lat 60. XX wieku został zarejestrowany u nas jako produkt leczniczy.

Jak działa i do czego służy balsam Szostakowskiego?

Balsam Szostakowskiego działa: przeciwzapalnie, bakteriostatycznie, fungistatycznie, znieczulająco, przeciwświądowo i przeciwwrzodowo.

Środek ten wykazuje działanie osłaniające oraz ochronne na skórę, a także błony śluzowe. Wspomaga naturalne funkcje regeneracyjne (przyspiesza procesy tworzenia tkanki nabłonkowej, nasila ziarninowanie). Tworząc swoistą warstwę izolującą (tzw. opatrunek adhezyjny) preparat nie tylko łagodzi podrażnienia, przyspiesza regenerację i procesy gojenia, ale i ogranicza dostęp bakteriom oraz grzybom.

Zmniejsza także wrażliwość receptorów, dzięki czemu wykazuje delikatne działanie przeciwświądowe i przeciwbólowe, co sprawdza się m.in. w łagodzeniu objawów związanych z występowaniem choroby hemoroidalnej.

Biorąc pod uwagę powyższe, zastosowanie balsamu Szostakowskiego (znanego także obecnie pod nazwą Avilin czy Vinilinum) obejmuje leczenie:

• podrażnień naskórka,
• odleżyn,
• oparzeń,
• odmrożeń,
• skórnych zmian cukrzycowych,
• ran (także tych trudno gojących),
• żylaków odbytu,
• owrzodzeń podudzi,
• czyraczności.

W praktyce środek ten często wykorzystuje się przy pielęgnacji naskórka osób unieruchomionych i nieprzytomnych, narażonych na długotrwały ucisk wynikający z nieustannego leżenia.

Możliwe jest także wewnętrzne stosowanie balsamu Szostakowskiego przy takich dolegliwościach, jak: nadżerki, wrzody żołądka, wrzody dwunastnicy, zgaga, refluks, czerwonka.

Jak stosować balsam Szostakowskiego na żołądek, a jak zewnętrznie?

Zewnętrzne stosowanie balsamu Szostakowskiego, np. w procesie oczyszczania ran, pielęgnacji uszkodzeń naskórka, odleżyn czy żylaków polega na bezpośredniej aplikacji na dotknięte zmianami chorobowymi obszary. Innym rekomendowanym sposobem jest wykorzystywanie opatrunków gazowych nasączonych preparatem, które należy przykładać na rany lub inne zmiany z listy wskazań.

Jeśli zaś chodzi o wewnętrzne wykorzystywanie balsamu Szostakowskiego w leczeniu dolegliwości przewodu pokarmowego (zgaga, refluks, wrzody), zaleca się przyjmowanie środka raz dziennie, wieczorem, w ilości 1 łyżki stołowej (ok. 15 ml). Ważne, aby preparat zażywać na pusty żołądek, nie wcześniej niż 5 godzin po spożyciu ostatniego posiłku.

W uszkodzeniach błon śluzowych przewodu pokarmowego balsam Szostakowskiego nie powinien być stosowany dłużej niż przez okres miesiąca. Jeśli istnieje potrzeba dłuższego przyjmowania preparatu, wskazane jest wprowadzać okresowe przerwy lub skonsultować dłuższe stosowanie z lekarzem.

Balsam Szostakowskiego – przeciwwskazania i środki ostrożności

Choć zasadniczo balsam Szostakowskiego jest substancją bezpieczną i nietoksyczną (nie wnika do krwi, nie wywołuje alergii, działa wyłącznie miejscowo), nie dla każdego jest wskazany. Zgodnie z zaleceniami producenta środek nie powinien być stosowany przez kobiety ciężarne, karmiące piersią, dzieci i młodzież poniżej 12. roku życia oraz osoby uczulone na składnik preparatu.

Wewnętrzne zażywanie preparatu nie jest ponadto wskazane w przypadku zapalenia pęcherzyka żółciowego, uszkodzeń miąższu wątroby, w żółtaczce mechanicznej oraz leptospirozie (bakteryjna choroba zakaźna wywoływana przez krętki Leptospira).

W razie jakichkolwiek wątpliwości przed zażyciem środka najlepiej skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.