loader loader

Escherichia coli w pochwie i enterococcus faecalis w pochwie – co to znaczy?

E. coli w wymazie z pochwy to dość częsty przypadek. Obecność bakterii w pochwie nie zawsze daje objawy infekcji intymnej. Nie tylko Escherichia coli znajduje się na wyniku posiewu bakterii z pochwy. Rzadziej zdarza się, że jest to Enterococcus faecalis. E. coli w pochwie może być przyczyna bakteryjne zapalenia (zapalenia pochwy), co określa się terminem bakteryjne waginoza.

Bakterie w pochwie – co to znaczy?

Bliskie sąsiedztwo odbytu, cewki moczowej i pochwy sprawia, że potencjalnie chorobotwórcze bakterie bytujące w jelicie grubym mogą okazać się przyczyną infekcji dróg moczowych i zakażenia i pochwy.

potencjalnie chorobotwórcze bakterie bytuj odpowiedzialne za zakażenie układu moczowego mogą pojawić w czasie jednego z badań - posiewu z pochwy.

Najczęstszymi bakteriami tlenowymi powodującymi infekcje układu moczowego w ciąży są bakteria Escherichia coli oraz Enterococcus faecalis. Czy obecność tych bakterii w pochwie zawsze wymaga leczenia?

Gdy dojdzie do zaburzenia delikatnej równowagi środowiska pochwy, czyli składu flory bakteryjnej oraz pH pochwy, następuje zanik pałeczek kwasu mlekowego z jednoczesnym namnażaniem bakterii chorobotwórczych. Jedną z sytuacji sprzyjających jest np. W wyniku zachwiania wspomnianej równowagi, dochodzi do rozowju bakterii odpowiedzialnych za uciążliwe bakteryjne zakażenie pochwy.

To też może Cię zainteresować: Upławy z krwią – co oznacza krew w śluzie z pochwy?

Czynniki, które predysponują do tego, że bakterie w pochwie będą się namnażać jest antybiotykoterapia, doustna antykoncepcja hormonalna czy współistniejące infekcje. Chorobotwórcze mikroorganizmy powodują wtedy poważną infekcję pochwy, która może być groźna w ciąży. Grozi przedwczesnym porodem, poronieniem czy przedwczesnym odejściem wód płodowych. Ponadto taka sytuacja sprzyja zakażeniu okołoporodowemu noworodka. Zaś u kobiet nie spodziewających się dziecka bakteryjna waginoza może być powikłana m. in. wstępującymi zakażeniami nerek.

Przeczytaj też: Nieprzyjemny zapach moczu – przyczyny

Bakteria E. coli w pochwie – skąd się bierze?

Bakteria E. coli to Gram ujemna pałeczka zasiedlająca przewód pokarmowy, gdzie przebywając w stanie równowagi z fizjologiczną florą bakteryjną jelit nie wywołuje żadnych objawów chorobowych. Podobnie może być z jej bytowaniem w pochwie. Z racji bliskości dróg moczowo-płciowych z odbytem, bakteria E. coli może przedostać się do środowiska pochwy.

Tu pozostaje w równowadze z fizjologiczną mikroflorą, tworzoną przez pałeczki kwasu mlekowego. Podobnie sytuacja wygląda z Enterococcus faecalis. Ta bakteria Gram dodatnia stanowi fizjologiczną florę przewodu pokarmowego, jamy ustnej oraz pochwy. Przy zachowanej równowadze między E. coli czy E. faecalis a pałeczkami Lactobacillus, brak jest objawów infekcji układu moczowo-płciowego i bakteria E. coli w wymazie z pochwy nie jest powodem do obaw. A kiedy jest?

Czytaj również: Grzybica pochwy, objawy, przyczyny, leczenie

Escherichia coli w pochwie a zapalenie pochwy

Bakteria E. coli to najczęstsza przyczyna bakteryjnego zapalenia pochwy, odpowiadająca za niemal 75–95 proc. wszystkich przypadków. Enterococcus faecalis jest znacznie rzadziej spotykanym czynnikiem chorobotwórczym, powoduje jednak – podobnie jak E. coli – duży odsetek zakażeń powikłanych, m. in. odmiedniczkowym zapaleniem nerek. Niepokojącymi symptomami, które powinny skłonić kobietę w ciąży do wykonania posiewu moczu jest obecność charakterystycznych objawów:

  • parcia na mocz,
  • pieczenia podczas oddawania moczu,
  • bólu podbrzusza,
  • podwyższonej temperatury ciała,
  • skąpej ilości moczu, moczu podbarwionego krwią lub mętnego,

Wymienione objawy mogą występować w różnych konfiguracjach; wystąpienie jakiegokolwiek symptomu zlokalizowanego w obrębie układu moczowego powinno skutkować wykonaniem posiewu moczu w kierunku zakażenia dróg moczowych. Zaś wystąpienie nietypowych, białych upławów lub szarej wydzieliny z pochwy, z towarzyszącym nieprzyjemnym rybim zapachem, są przesłankami do wykonania wymazu z pochwy. Może to bowiem wskazywać na zakażenie pochwy, czyli bakteryjną waginozę. Upławom towarzyszyć może zaczerwienienie i obrzęk błon śluzowych układu rodnego. Częstym objawem jest swędzenie, pieczenie i zaczerwienienie warg sromowych.

Zobacz też: Po co się robi wymaz z odbytu?

Wymaz z pochwy – co mówi to badanie?

Wymaz z pochwy powinien być wykonany przy wystąpieniu niepokojących objawów, sugerujących bakteryjne zakażenie pochwy. U kobiet w ciąży, według zaleceń ekspertów na każdej wizycie ginekologicznej powinno być profilaktycznie badane pH wydzieliny z pochwy, zaś badanie czystości pochwy w ciąży powinno być wykonywane trzykrotnie. Posiew z pochwy na bakterię E. coli jest dodatni, gdy w preparacie mikroskopowym stwierdzona zostanie obecność bakterii, z jednoczesną ubogą florą fizjologiczną reprezentowaną przez pałeczki kwasu mlekowego.

Bardzo często zauważalne są także liczne nabłonki w preparacie. Niekiedy dają one obraz tzw. komórek jeżowych, czyli nabłonków opłaszczonych bakteriami. Ostatnim kryterium bakteryjnej waginozy jest pH w pochwie > 4,5. Nieprawidłowy wynik wymazu z pochwy w ciąży jest przesłanką do wykonania posiewu z pobranego materiału, w celu określenia lekooporności bakterii i wdrożenia skutecznego leczenia.

To też może Cię zainteresować: pH moczu – co oznacza zasadowy i kwaśny odczyn moczu?

Aby wynik wymazu z pochwy był wiarygodny, pacjentka powinna przygotować się do badania. Wskazane jest zaprzestanie na 2–3 dni przed badaniem współżycia oraz stosowania leków dopochwowych. W dniu badania nie należy używać środków myjących, zwłaszcza antybakteryjnych. Można jedynie podmyć się samą wodą.

Leczenie bakteryjnej waginozy

Obecność bakterii E. coli w pochwie może zaburzać naturalną równowagę bakteryjną pochwy i i być przyczyna zakażenia objawowego.Wówczas infekcja pochwy musi być bezwzględnie leczona.

Leczenie bakteryjnej waginozy polega na stosowaniu metronidazolu w dawce 500 mg dwa razy dziennie. Innym sposobem leczenia zakażenia bakterią E. coli jest podawanie klindamycyny 2 razy dziennie w dawce 300 mg. Niekiedy stosowany jest metronidazol w postaci żelu dopochwowego 0,75 proc. raz na dobę przez okres pięciu dni lub klindamycyn w postaci kremu dopochwowego 2 proc. raz na dobę przez okres 7 dni. Trzy tygodnie po zakończonej terapii należy wykonać kontrolny wymaz z pochwy w celu oceny skuteczności leczenia.

Oprócz leków, konieczne jest zachowanie odpowiedniej higieny, najlepiej poprzez stosowanie dobrego płynu do higieny intymnej. Naturalną florę bakteryjną pozwala odbudować probiotyki, zarówno doustne, jak i dopochwowe.

Opublikowano: 23.03.2017; aktualizacja:

Oceń:
4.3

Justyna Mazur

Justyna Mazur

Analityk medyczny

Absolwentka Wydziału Farmaceutycznego z Oddziałem Analityki Medycznej Collegium Medicum na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Stale kontynuuje edukację, uczestnicząc w licznych kursach i szkoleniach z zakresu diagnostyki laboratoryjnej. Kilkuletnie doświadczenie zawodowe zapewnia jej znajomość realnych wątpliwości i obaw pacjentów związanych z wykonaniem oraz interpretacją badań laboratoryjnych.

Komentarze i opinie (0)

Może zainteresuje cię

Basen i jacuzzi a infekcje intymne

 

Swędzenie, pieczenie i zaczerwienienie miejsc intymnych

 

Escherichia coli – objawy i leczenie zakżenia bakterią

 

Bakteryjne zapalenie jelit – jakie są przyczyny, objawy i jak wygląda leczenie?

 

Infekcje intymne a seks – czy seks może być przyczyną infekcji intymnych?

 

E. coli w moczu – co oznacza bakteria Escherichia coli w moczu i jak leczyć zakażenie?

 

Kolor upławów – na jaką chorobę wskazują upławy z pochwy?

 

Rybi zapach z pochwy – przyczyna to infekcja bakteryjna pochwy