Seks a choroby układu krążenia – jakie choroby wpływają na seks?

Wpływ miażdżycy na seks

Miażdżyca i nadciśnienie tętnicze to najczęstsze schorzenia układu sercowo-naczyniowego, które występują zarówno u mężczyzn jak i u kobiet. Miażdżyca rozpoczyna się już na bardzo wczesnym etapie życia, ale jej objawy mogą się pojawić po wielu latach cichego rozwoju. Dodatkowo może być spotęgowana takimi czynnikami ryzyka jak:

• palenie papierosów,
• dieta bogata w tłuszcze zwierzęce a uboga w owoce, warzywa i błonnik,
• brak aktywności fizycznej, prowadzenie tzw. „siedzącego trybu życia”.

Rozwijająca się miażdżyca upośledza przepływ krwi w naczyniach, ponieważ zwęża ich światło, czasem doprowadzając wręcz do jego całkowitego zamknięcia. Miażdżyca dotyczy naczyń tętniczych i polega na odkładaniu się w ich świetle lipidów (złożonych głównie z frakcji LDL cholesterolu), które blokują światło naczynia i zmniejszają elastyczność ściany. Miażdżyca jest kojarzona głównie z tętnicami wieńcowymi (tętnicami odżywiającymi serce) i tętnicami mózgowymi, gdyż ich zablokowanie prowadzi do poważnych następstw: odpowiednio zawału i udaru. Jednak zauważono, że to właśnie naczynia doprowadzające krew do prącia mogą być zajęte jako pierwsze i dawać ostrzegawczy sygnał w postaci zaburzeń erekcji. Zmniejszone światło naczynia, ograniczona elastyczność i gorsza odpowiedź na czynniki rozszerzające doprowadza do niemożności osiągnięcia lub utrzymania wzwodu. Warto zatem porozmawiać o problemach w życiu intymnym ze swoim lekarzem prowadzącym, gdyż po pierwsze: istnieje wiele form leczenia zaburzeń erekcji, po drugie lekarz zwróci baczniejszą uwagę na układ sercowo-naczyniowy w przyszłości.

Czytaj również: Czym jest libido, jak zwiększyć libido?

Wpływ nadciśnienia tętniczego na seks

Drugim winowajcą problemów w sferze intymnej jest nadciśnienie tętnicze. Ono również doprowadza do zmian w naczyniach krwionośnych, głównie poprzez ciągłe uszkadzanie śródbłonka wyściełającego naczynia krwionośne od wewnątrz i pogrubienie ściany mięśniowej naczynia krwionośnego. Zmiany te doprowadzają tak jak w miażdżycy do pogorszenia przepływu krwi przez naczynia i upośledzonego rozkurczu tak istotnego dla mechanizmu erekcji. Ponadto u chorych z nadciśnieniem tętniczym podejrzewa się obniżony poziom testosteronu, który jest kluczowym hormonem do odczuwania popędu seksualnego. Co więcej, mówi się, że nadciśnienie tętnicze może być odpowiedzialne także za zaburzenia wytrysku (ejakulacji).

Czytaj również: Niski poziom testosteronu – jakie mogą być przyczyny?

Problemy z erekcją, zmniejszone libido, zaburzenia ejakulacji mogą doprowadzić do wycofania się z aktywności seksualnej, a co za tym idzie do licznych powikłań ze strony emocjonalnej, w tym do depresji, która sama w sobie jest przyczyną niepowodzeń w życiu seksualnym. Dlatego tak istotne jest uchwycenie problemu na wczesnym etapie, by nie odpuścić do rozwoju tego błędnego koła, a przede wszystkim, by zatrzymać w porę rozwój podstępnych schorzeń. Niestety niektóre leki stosowane przeciw nadciśnieniu tętniczemu nie są pozbawione działań niepożądanych wpływających na sprawność seksualną mężczyzny, ale istnieje kilka preparatów o neutralnym bądź nawet korzystnym wpływie na możliwości mężczyzny w sferze intymnej.

Seks po zawale mięśnia sercowego

Częstym pytaniem i wątpliwościami, z którymi borykają się pacjenci jest niepewność, kiedy będą mogli powrócić do aktywności seksualnej po zawale, jeśli właśnie przebyli zawał serca. Obecnie uważa się, że jeżeli pacjent powraca do normalnej aktywności życiowej bez powikłań i pogorszenia stanu zdrowia, może podjąć aktywność seksualną, jaką prowadził przed zawałem. Mówi się bowiem, że wydatek energetyczny, jaki towarzyszy aktywności seksualnej jest taki sam, jak wydatek energetyczny poświęcony na inne aktywności dnia codziennego (bardziej obrazowo przyrównuje się stosunek płciowy do krótkiego, dynamicznego spaceru lub wbiegnięcia na drugie piętro). Jeżeli pacjent dobrze znosi te czynności, może wracać do dawnej formy seksualnej. Zaleca się jednak, by pierwsze kontakty odbyły z tym samym partnerem seksualnym (o ile to możliwe) w komfortowym miejscu, co ograniczy dodatkowy stres związany ze zbliżeniem. Moment, w którym osoba po zawale może wrócić do seksu jest dość indywidualna, ale najczęściej następuje on kilka tygodni po przebytym zawale. Początkowo należy wybierać takie pozycje seksualne, które są jak najmniej męczące dla organizmu, dla mężczyzny jest to na przykład ułożenie na boku lub z partnerką na górze.