Podduszanie – asfiksja autoerotyczna. Na czym polega?

Asfiksja autoerotyczna – czym jest?

Asfiksja autoerotyczna polega na praktykowaniu ograniczania dopływu tlenu do mózgu w celu osiągnięcia podniecenia seksualnego – najczęściej poprzez podduszanie. Istnieje również inny rodzaj asfiksji erotycznej, który zakłada podduszanie drugiej osoby w celu doprowadzenia jej do orgazmu.

Sama asfiksja erotyczna nie jest zjawiskiem nowym – technika ta opisywana była już setki lat temu, jednak do nowoczesnej psychiatrii wkroczyła dopiero na początku XX wieku.

Asfiksja erotyczna jako jednostka diagnostyczna została sformułowana przez Parka Dietza, wraz z opisem potencjalnych niebezpieczeństw, jakie się z nią wiążą. Zakwalifikował on technikę do spektrum masochizmu seksualnego. Pierwszy raz asfiksja erotyczna pojawiła się w trzeciej edycji klasyfikacji diagnostycznej DSM jako hypoksyfilia, zamieniona następnie na asfiksjofilię. Jednak dziś termin asfiksjofilia oznacza coś innego – zaburzenie, w którym sama czynność podduszania doprowadza do satysfakcji seksualnej.

Czytaj również: Bondage – co to jest? Jak bezpiecznie praktykować bondage?

Asfiksja autoerotyczna – czy jest zaburzeniem?

Asfiksja erotyczna – również w wersji autoerotycznej – diagnozowana jest jako parafilia , czyli zaburzenie na tle seksualnym. Pierwszą pracą dotyczącą tej tematyki była opublikowana w 1983 r. Autoerotic fatalities autorstwa Hazelwooda, Dietza i Burgess. Warto zauważyć, że wiele opisów przypadków pochodzi wprost z raportów medycyny sądowej. Dzieje się tak z powodu unikania pomocy medycznej i konsultacji psychiatrycznej przez osoby ulegające asfiksji autoerotycznej, co nierzadko doprowadza do tragedii.

Ta sama zależność jest przyczyną, dla której nie znamy dokładnych statystyk dotyczących występowania wspomnianego zaburzenia. Istnieją jednak przesłanki, które pozwalają się domyślać, że jest to problem występujący znacznie częściej niż się wydaje. Przede wszystkim, wiele przypadków asfiksji autoerotycznej prowadzącej do zgonu to przypadki przedstawiane przez rodzinę ofiary jako celowe samobójstwo – ze względu na tabu dotykające tematyki parafilii seksualnych, lub też zatajane czy mylnie kwalifikowane przez śledczych. Jednak z badań prowadzonych przez specjalistów z dziedziny zdrowia seksualnego oraz dzięki forom i grupom internetowym zrzeszającym społeczność osób poddających się asfiksji autoerotycznej wiemy, że jest to jedno z powszechniejszych zaburzeń seksualnych. W samych Stanach Zjednoczonych co roku umiera z jej powodu kilkaset osób.

Sprawdź również: Seks oralny a choroby przenoszone drogą płciową

Asfiksja autoerotyczna – dlaczego jest niebezpieczna?

Asfiksja autoerotyczna bez wątpienia może doprowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych i utraty życia. Sam przebieg techniki opiera się na jednoczesnym podduszaniu się i masturbacji prowadzącej do orgazmu. Osoby podduszające się używają nie tylko liny czy pasków, ale także plastikowych torebek, mylnie używanych za bezpieczniejsze. Dodatkowo stosują także nacisk na klatkę piersiową czy szyję.

Asfiksja autoerotyczna doprowadza bezpośrednio do niedoboru tlenu w wyniku ograniczenia dopływu powietrza do płuc. Dzięki zwiększeniu się ilości dwutlenku węgla we krwi, pojawia się stan euforyczny i występują halucynacje – a to wszystko związane jest ze zwiększeniem satysfakcji erotycznej, wypływającej bezpośrednio ze zwiększenia się poziomu endorfin i dopaminy, substancji odpowiedzialnych za pojawienie się podniecenia seksualnego. Towarzyszy temu również zwiększenie poziomu adrenaliny, które wzmacnia doznania.

Zobacz też: Orgazm pochwowy – jak przebiega, jak wywołać?

Według specjalistów stany euforyczne w wyniku podduszania się przypominają nieco te odczuwane po zażyciu substancji odurzających. Jednocześnie zmniejszona ilość cząsteczek tlenu we krwi a zwiększona ilość cząsteczek dwutlenku węgla może doprowadzić do katastrofalnego w skutkach niedotlenienia mózgu . Zdarza się, że kończy się to śmiercią, ale również trwałym kalectwem, wynikającym z upośledzenia funkcji ośrodkowego układu nerwowego.

Czytaj również: Spanking – co to jest? Kogo to podnieca?

Podduszanie się jako parafilia

Asfiksja autoerotyczna należy do kategorii parafilii niespecyficznych. Jej przebieg i konsekwencje pozostają w kręgu zainteresowań medycyny sądowej, psychiatrii, psychologii i seksuologii. Istnieją specjaliści, którzy proponują hipotezę umiejscowienia źródeł asfiksji autoerotycznej w chorobie umysłowej, jednak zarówno Światowa Organizacja Zdrowia, jak i większość lekarzy zalicza ją po prostu do zaburzeń seksualnych.

Samo fizjologiczne odczuwanie podniecenia seksualnego w czasie podduszenia nie jest uznawane za reakcję patologiczną. Problemem jest jednak wykorzystywanie tej techniki do wzmocnienia lub osiągnięcia satysfakcji seksualnej – ze względu na jej ogromne niebezpieczeństwo. Podobnie jak w przypadku innych zaburzeń parafilnych, wymaga ona konsultacji psychiatrycznej i psychologicznej – najlepiej ze specjalistami z zakresu seksuologii. Tak samo jak w przypadku innych parafilii, metodą terapeutyczną jest zazwyczaj psychoterapia, niekiedy wzmocniona środkami farmakologicznymi. W przypadku praktykowania asfiksji autoerotycznej lub popadnięcie w uzależnienie od niej, warto nie zwlekać z sięgnięciem po profesjonalną pomoc – specjalista nie ocenia, za to pomoże uratować zdrowie, a niekiedy również życie.

Czytaj również: Rimming – anilingus – oralne pieszczoty odbytu