Podniesienie dna zatoki szczękowej – zalecenia, powikłania, opinie, cena

Podniesienie dna zatoki szczękowej – jakie są wskazania?

Zanik kości jest częstym następstwem utraty zębów. W przypadku, gdy ząb utracony znajdował się w bocznych odcinkach kości szczęki, utrata ta może w krótkim czasie uniemożliwić zastosowanie odbudowy implantoprotetycznej, czyli wszczepów śródkostnych. Jest to spowodowane zbyt małą grubością kości między jamą ustną a zatoką szczękową, w wyniku czego zabieg wkręcenia implantów jest niemożliwy. W takich przypadkach można wykonać podniesienie dna zatoki, by umożliwić stałą odbudowę brakujących zębów.

Podniesienie dna zatoki, czyli sinus lift , jest zabiegiem wykonywanym w znieczuleniu miejscowym, który polega na chirurgicznym otworzeniu zatoki szczękowej, uniesieniu błony na kościach zatoki oraz częściowym wypełnieniu jej materiałem kościozastępczym.

Zobacz też: Opuchlizna od zęba – jakie są przyczyny?

Podniesienie dna zatoki – metoda otwarta i zamknięta – przebieg

Przed przystąpieniem do zabiegu powinno zostać wykonane badanie tomografii komputerowej (CBCT). Przy zabiegu implantacji i podniesienia zatoki zębowe zdjęcia 2D są niewystarczające.

Wyróżniamy dwie, opisane poniżej metody podniesienia zatoki szczękowej – metodę otwartą oraz zamkniętą.

• Metoda otwarta – jest ona bardziej inwazyjna. Podczas zabiegu chirurg wykonuje dostęp do zatoki od strony przedsionka jamy ustnej, a następnie oddziela od kości błonę śluzową wyścielającą zatokę. W wytworzone miejsce umieszczany jest materiał kościozastępczy. Metoda ta jest polecana w przypadku większych zaników kostnych. W przypadku jej zastosowania możliwe jest wykonanie jednoczasowo implantacji, czyli podniesienie zatoki oraz umieszczenie wszczepu śródkostnego podczas jednego zabiegu. Wiąże się to ze znacznym (o kilka miesięcy) skróceniem czasu leczenia, jednak decyzja o możliwości zastosowania dwóch zabiegów w jednym czasie należy do lekarza – nie zawsze jest to odpowiednie postępowanie i może być obarczone pewnym ryzykiem.
• Metoda zamknięta – inaczej zwana jest metodą krestalną. Polega ona na wytworzeniu dostępu do zatoki od strony wyrostka zębodołowego, czyli tam, gdzie znajdował się ząb. Zabieg przebiega w ten sam sposób, jednak nie jest zalecany w przypadku znacznych zaników kostnych. Dużą zaletą tej metody jest jej mała inwazyjność.

W większości przypadków zabieg implantacji jest odsunięty w czasie od zabiegu podniesienia dna zatoki, co poprawia rokowanie oraz zapewnia większą stabilizację pierwotną wszczepu, czyli jego lepsze utrzymanie w kości w momencie wkręcenia.

Zobacz też: Ból po wyrwaniu zęba – ile trwa, jak się go pozbyć?

Podniesienie dna zatoki szczękowej – jak się przygotować do zabiegu?

Jako wcześniejszy etap przygotowywania, w przypadku niedoboru miejsca na implant lub konieczności wyprostowania nachylonych zębów, nierzadko należy wykonać najpierw leczenie ortodontyczne. Zakładany jest aparat przed zabiegiem implantacji i podniesienia zatoki, a zęby zostają przesunięte i uzyskane jest miejsce dla wszczepu.

Bardzo ważnym elementem umożliwiającym wykonanie podniesienia zatoki jest utrzymywanie perfekcyjnej higieny jamy ustnej. Gdy oczyszczanie jamy ustnej nie jest zadowalające, lekarz może odmówić wykonania zabiegu, by uniknąć ewentualnych zakażeń.

Wizyta, podczas której wykonywany jest zabieg nigdy nie jest pierwszą wizytą w gabinecie. Lekarz zawsze zbiera wywiad chorobowy z osobą kwalifikowaną do zabiegu oraz wydaje indywidualne zalecenia. W przypadkach występowania towarzyszących chorób ogólnych bywa konieczna konsultacja lekarza prowadzącego w celu przygotowania, np. u pacjentów stosujących terapię przeciwkrzepliwą lub u chorych na cukrzycę przyjmujących antybiotyki.

Nie ma konieczności przychodzenia na operację zatoki szczękowej na czczo – wręcz jest to przeciwwskazane, aby uniknąć zasłabnięcia.

To też może Cię zainteresować: Jakie powikłania mogą wystąpić po usunięciu zęba?

Podniesienie zatoki szczękowej – przeciwwskazania

Przeciwwskazania są identyczne jak w przypadku każdego zabiegu chirurgicznego oraz gdy wykluczone jest zastosowanie wszczepów śródkostnych (nie ma wtedy powodu, by wykonywać podnoszenie zatoki ). Między innymi są to: osoby chore na cukrzycę, przyjmowanie leków z grupy bisfosfonianów, obecność nowotworów lub stan po ich leczeniu w miejscu, w którym planowana jest implantacja, choroby układu nerwowego wraz z zaburzeniami psychicznymi.

Podniesienie dna zatoki szczękowej – powikłania

Najczęstszym powikłaniem po zabiegu jest przerwanie błony śluzowej wyścielającej zatokę szczękową. Jeżeli uszkodzenie jest nieznaczne, w żadnym stopniu nie wpływa to negatywnie na ostateczne wyniki leczenia. Gdy perforacja jest większa, możliwa jest konieczność zastosowania specjalnej błony zaporowej, która zamknie zatokę. Może dojść także do częściowej utraty materiału wypełniającego lub do rozejścia brzegów rany.

W przypadku rozejścia brzegów rany i otwartej zatoki szczękowej objawem może być wypływanie przyjmowanego płynu przez nos. W takim przypadku jak najszybciej powinno się udać do lekarza przeprowadzającego zabieg.

Sprawdź również: Przetoka zębowa – przyczyny, objawy, leczenie

Podniesienie dna zatoki – zalecenia po zabiegu

Zalecenia po zabiegu są identyczne jak przy otwarciu zatoki po wyrwaniu zęba, gdy ząb tkwił w zatoce szczękowej. Po podniesieniu zatoki szczękowej opuchliznę można zniwelować chłodnymi kompresami. Nie można zaniechać utrzymywania optymalnej higieny jamy ustnej, gdyż może to doprowadzić do poważnych zakażeń.

Do 2 tygodni od zabiegu koniecznie należy unikać podnoszenia ciężkich przedmiotów, schylania się i wysiłku fizycznego. Latanie samolotem nie jest wskazane ze względu na występującą różnicę ciśnień. W razie pojawienia się dolegliwości bólowych można stosować leki przeciwbólowe, a jeśli lekarz wykonujący zabieg zalecił antybiotykoterapię, to należy ją kontynuować.

Bardzo ważne jest, aby zgodnie z zaleceniami lekarza regularnie stawiać się na wyznaczone wizyty kontrolne.

Podniesienie dna zatoki szczękowej – opinie i cena

Opinie pacjentów o podnoszeniu zatoki są bardzo pozytywne – większość osób lekko znosi zabieg i okres rekonwalescencji, a dla wielu jest to jedyna opcja, by można było wykonać pracę stałą w szczęce przy dużych zanikach kostnych.

Niestety zabiegi te nie są refundowane, a szacowany koszt w polskich gabinetach wynosi około 3 tysięcy złotych.

Czytaj również: Lifting pochwy – co to jest? Wskazania, przeciwwskazania, jak wygląda zabieg?