Izotek – co to? Skład, właściwości, zastosowanie, wskazania i przeciwwskazania, efekty, skutki uboczne, zamienniki

Czym jest Izotek?

Izotek to preparat farmaceutyczny, którego substancję czynną stanowi izotretynoina. Jest to organiczny związek chemiczny będący syntetyczną pochodną witaminy A, a dokładnie stereoizomerem tretynoiny, czyli kwasu all-trans-retinowego. Jego działanie przeciwtrądzikowe polega między innymi na zmniejszeniu aktywności i wzrostu gruczołów łojowych, dzięki czemu ma zdolność do redukowania zmian skórnych. Wpływa ponadto korzystnie na rogowacenie naskórka, pobudzając jego odnowę, działa przeciwbakteryjnie oraz przeciwzapalnie. Izotek to preparat do stosowania doustnego, który ze względu na swoje silne działanie dostępny jest wyłącznie na receptę, w dawkach po 10 mg lub 20 mg. Na rynku dostępne są również jego zamienniki, zawierające tą samą substancję czynną, takie jak: Isoderm, Tretoskin czy Acnenormin.

Oprócz substancji czynnej Izotek zawieraj również liczne substancje dodatkowe, takie jak żelatyna, tlenek glicerolu, oczyszczony olej sojowy i barwniki.

Na co stosuje się Izotek? Wskazania do stosowania

Izotek to lek, który ze względu na substancję czynną (izotretynoinę) znalazł zastosowanie przede wszystkim w leczeniu ciężkich postaci trądziku pospolitego , w których standardowe leczenie nie przyniosło oczekiwanych rezultatów lub nastąpił szybki nawrót choroby. Stosowanie leku wskazane jest także w przypadku:

• trądziku piorunującego;
• trądziku skupionego;
• trądziku ropowiczego;
• trądziku guzkowo-torbielowatego;
• zmian skórnych z tendencją do bliznowacenia.

Zanim jednak rozpoczniemy doustną terapię Izotekiem, zazwyczaj zaleca się w pierwszej kolejności stosowanie izotretynoiny miejscowo, w formie kremów, żeli lub maści (różnią się one stężeniem substancji aktywnej). Pozwala to zminimalizować występowanie działań niepożądanych.

Izotek – przeciwwskazania i środki ostrożności

Pomimo wysokiej skuteczności działania, Izotek to lek, który posiada wiele ograniczeń, związanych głównie ze skutkami ubocznymi jego stosowania. Wśród głównych przeciwwskazań do stosowania leku Izotek są:

• nadwrażliwość na izotretynoinę lub jakąkolwiek z substancji pomocniczych leku;
• niewydolność wątroby;
• nadmiar witaminy A w organizmie;
• wysokie stężenie lipidów we krwi;
• stosowanie innych preparatów zawierających witaminę A;
• stosowanie antybiotyków z grupy tetracyklin.

Co bardzo ważne, ze względu na działanie teratogenne na płód i wysokie ryzyko poronienia, leku Izotek nie mogą stosować zarówno kobiety w ciąży jak i te planujące potomstwo. Wszystkie kobiety w wieku rozrodczym, które chcą rozpocząć leczenie trądziku Izotekiem powinny w okresie kuracji, jak i do 5 tygodni po zakończeniu leczenia stosować skuteczną metodę antykoncepcji. Ze względu na fakt, iż izotretynoina w wysokim stopniu wiąże się z białkami osocza i z łatwością przechodzi nie tylko przez łożysko, ale i do pokarmu kobiecego, nie zaleca się również stosowania leku Izotek w okresie karmienia piersią.

Jak stosować Izotek?

W przypadku terapii lekiem Izotek dawkowanie każdorazowo ustalane jest przez lekarza indywidualnie, w oparciu o stopień nasilenia zmian trądzikowych i masę ciała pacjenta rozpoczynającego leczenie. Kapsułki Izotek przyjmuje się 1-2 razy na dobę, każdorazowo w trakcie posiłku. Zazwyczaj w początkowym okresie stosuje się 0,5 mg/kg m.c. na dobę. W późniejszym czasie, jeżeli istnieje taka potrzeba dawka dobowa może zostać zwiększona do ok 1 mg/kg m.c. na dobę. Czas trwania kuracji zazwyczaj wynosi 16-24 tygodni (w zależności od zaleceń lekarza prowadzącego).

Pamiętać należy, że w leczeniu trądziku Izotekiem efekty terapii zależne są przede wszystkim od sumy leku przyjętego przez cały okres leczenia, czyli tzw. całkowitej dawki skumulowanej. Zarówno dawkowanie dobowe jak i czas leczenia mają więc znaczenie drugorzędne. Co ważne, maksymalna dawka skumulowana nie powinna przekraczać 150 mg/kg m.c.

W trakcie kuracji należy pozostawać pod stałą opieką lekarza. Zazwyczaj pojedynczy cykl leczenia pozwala na skuteczne zwalczenie wszystkich zmian skórnych. Pierwsze efekty mogą być widoczne nawet już po tygodniu stosowania leku, wyraźne rezultaty obserwuje się po około 2 miesiącach terapii. Jeżeli jednak nastąpi nawrót choroby, możliwe jest powtórzenie terapii, jednak nie wcześniej niż po upływie 8 tygodni od zakończenia pierwszego cyklu leczenia, a najlepiej po minimum 6 miesiącach przerwy.

Jakie są skutki uboczne Izoteku?

Jak większość leków, również Izotek wywołuje u części pacjentów mniej lub bardziej nasilone skutki uboczne. Częstotliwość i nasilenie działań niepożądanych zależą przede wszystkim od indywidualnych predyspozycji pacjenta, a także stosowanej dawki leku. W trakcie leczenia preparatem Izotek mogą pojawić się między innymi następujące skutki uboczne:

• bóle i zawroty głowy;
• wzmożona senność;
• zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi;
• wzrost stężenia glukozy we krwi;
• anemia;
• bóle mięśni i stawów;
• wysypki skórne różnego typu, w tym zwłaszcza o charakterze rumieniowatym;
• białkomocz;
• krwiomocz;
• łysienie;
• zaburzenia widzenia zmierzchowego;
• wysychanie błon śluzowych nosa i gardła;
• krwawienia z nosa;
• zapalenie spojówek i nadmierna suchość oczu;
• zapalenie czerwieni wargowej;
• zmiany nastroju;
• skłonność do agresji;
• depresja;
• upośledzenie słuchu;
• zapalenie nerek lub wątroby;
• choroby jelit;
• reakcje anafilaktyczne;
• rabdomioliza (rozpad tkanki mięśniowej) – głównie gdy w trakcie terapii uprawiamy intensywnie sport.

Co ważne, występowanie skutków ubocznych może mieć miejsce nawet kilka lat po zakończeniu kuracji Izotekiem.

Izotek – interakcje z innymi lekami i substancjami

Podczas stosowania leku Izotek należy mieć na uwadze nie tylko możliwe do wystąpienia skutki uboczne, ale również interakcje preparatu z innymi lekami. Przyjmując Izotek i znajdującą się w nim izotetynoinę należy bezwzględnie poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach i suplementach diety. Niewskazane jest łączenie leku Izotek z:

• preparatami zawierającymi witaminę A – wzrasta ryzyko hiperwitaminozy A;
• tetracyklinami – może to powodować nadciśnienie wewnątrzczaszkowe;
• preparatami o działaniu keratolitycznym – zwiększa się ryzyko miejscowego podrażnienia skóry;
• alkoholem – w tym przypadku nie ma miejsca bezpośrednia interakcja. Należy jednak mieć na uwadze fakt, iż Izotek jest podobnie jak alkohol metabolizowany w wątrobie, dlatego ich łączenie może prowadzić do nadmiernego obciążenia tego organu.