Moczówka prosta jest chorobą charakteryzującą się wydalaniem znacznych ilości moczu — objaw zwany poliurią oraz nadmiernym pragnieniem, czyli polidypsją. Jest wynikiem niedoboru wazopresyny w skutek upośledzanej produkcji tego hormonu w podwzgórzu lub jego transportu do przysadki bądź też utratę zdolności reagowania na wazopresynę przez nerki.
Pierwszy typ, niedobór wazopresyny, nazywany jest moczówką neurogenną, drugi — nefrogenną.
Przyczyną moczówki prostej neurogennej są zabiegi operacyjne dokonywane w rejonie podwzgórza i przysadki, stany zapalne, niedokrwienie oraz guzy.
Moczówka bywa także idiopatyczna — wówczas nie można znaleźć przyczyny tego zaburzenia.
Do moczówki nefrogennej prowadzą przewlekłe choroby nerek, anemia sierpowata, niektóre leki, oraz zaburzenia wrodzone.
Leczenie moczówki prostej zależy od jej postaci. W przypadku moczówki neurogennej podaje się syntetyczny analog wazopresyny. Jeśli chodzi o moczówkę nefrogenną, należy dążyć do usunięcia przyczyny powodującej moczówkę. Leki natomiast podaje się objawowo oraz ogranicza podaż soli.
168
