Tunele w uszach – jak o nie dbać, czy są szkodliwe, czy zarastają?

Czym są tunele w uszach?

Tunele w uszach to oryginalny rodzaj piercingu. Polega on na wykonaniu standardowych przekłuć, zlokalizowanych najczęściej w płatkach uszu, a następnie ich stopniowym poszerzaniu. W powstałych przez rozciąganie uszu tunelach umieszcza się specjalne kolczyki.

Proces rozpychania uszu jest długotrwały, dlatego ten typ piercingu jest przeznaczony dla osób cierpliwych. Tunele w uszach mogą mieć różne wielkości, od kilku milimetrów, najczęściej do kilku, a nawet kilkunastu centymetrów! Ich docelowy rozmiar należy jednak określić jeszcze przed przekłuciem uszu, szczególnie w przypadkach tuneli o średnicy ponad 10 mm. Wynika to z tego, że tak duże otwory wymagają przebicia skóry odpowiednio wyżej niż przy niewielkich otworach.

Po co ludzie robią sobie tunele w uszach?

W dawnych czasach przekłuwanie ciała poza funkcją estetyczną spełniało także oznakę przynależności do danej grupy społecznej lub plemienia. Mogło być też symbolem dokonanych odważnych czynów lub wyznacznikiem statusu społecznego. Do tej pory niektóre afrykańskie plemiona uważają rozciągnięte małżowiny uszne za symbol piękna.

W dzisiejszych czasach ludzie także chcą wyróżniać się z tłumu. Każdy robi to w sposób, który najbardziej mu odpowiada, w tym m.in. przez piercing. Tunele w uszach stanowią wyraz własnego stylu i są elementem mody alternatywnej.

Jakie są metody wykonywania tuneli w uszach?

Wyróżnia się pięć sposobów na powiększanie tuneli w płatkach uszu. Wykorzystuje się w nich:

• tapery, zwane rozpychaczami. Są zaliczane do najbardziej efektywnych metod rozciągania uszu. Mają one formę walców o różnych średnicach przy końcach – jednej mniejszej, a drugiej większej o 1 mm. Można je kupić np. online w sklepach z biżuterią. Metodyka użycia taperów jest łatwa i powinna być bezbolesna. W innym przypadku należy przerwać procedurę i ponowić ją dopiero za jakiś czas, np. 7 dni. Na początku na zagojone, zdezynfekowane przekłucie należy nałożyć sporą dawkę ułatwiającego poślizg lubrykantu, np. olejku jojoba. Następnie do kanału przekłucia należy przyłożyć węższą część wcześniej odkażonego tapera i powoli ją przez niego przepchnąć, aż do grubszego końca tapera. Na koniec trzeba go przepchnąć przez dziurkę i wprowadzić do niej biżuterię o średnicy odpowiadającej grubszej końcówce tapera;

• kolczyki o coraz większych średnicach. To dość naturalny sposób na rozciąganie uszu. Kolczyki należy zmieniać na większe o 1 mm od poprzednich po upływie około 3 tygodni;

• taśmy teflonowe lub do bondage. Ta metoda polega na owijaniu posiadanych kolczyków warstwami taśmy, a następnie wprowadzeniu ich w kanał przekłucia.

Pozostałe dwie metody to scalpelling, polegający na nacinaniu dziurki skalpelem i obciążanie ucha ciężką biżuterią. Ostatnia metoda nie jest polecana, ponieważ może powodować naderwanie lub nawet przerwanie skóry ucha.

Poza płatkami uszu tunele wykonuje się także w chrząstkach. Jednak w tym przypadku zaleca się użycie narzędzia medycznego o nazwie dermal punch, o kształcie okrągłej igły.

Jak wygląda rozciąganie płatka ucha?

Przed przystąpieniem do zabiegu rozciągania płatków uszu, warto rozważyć różne metody i skonsultować się z doświadczonym piercerem. Podstawową zasadą jest rozciąganie tylko i wyłącznie płatka ucha, którego kanał przekłucia jest prosto poprowadzony oraz całkowicie wygojony. Nie wolno rozciągać miejsca świeżego przekłucia!

Rozciąganie płatka ucha należy rozpocząć od średnicy 1,6 mm lub czasami 1,2 mm. Następnie można stopniowo zwiększać średnice kolczyka lub tapera o 1 mm, co mniej więcej 3-4 tygodnie. Przez cały proces rozciągania ucha należy w sposób szczególny dbać o higienę i prawidłową pielęgnację.

Tunele w uszach – pielęgnacja i higiena

Codzienna dezynfekcja kolczyków oraz powstających tuneli specjalnym preparatem antybakteryjnym to podstawa. Zapobiegnie to rozwojowi drobnoustrojów chorobotwórczych.

Trzeba pamiętać, że im większa średnica rozciągnięć, tym więcej zbiera się w nich brudu oraz martwego naskórka. Z tego względu, poza dezynfekcją, rozciągane miejsca przekłucia należy dwa razy dziennie myć specjalnym delikatnym mydłem, najlepiej antybakteryjnym.

Nie wolno zapomnieć o kilkugodzinnym odpoczynku uszu od kolczyków. Bardzo istotne jest też codzienne nawilżanie i odżywianie płatków ucha. Można to zrobić, smarując je np. olejkiem jojoba.

Po osiągnięciu docelowego rozmiaru tuneli w uszach należy dalej je troskliwie pielęgnować. Czynności higieniczne są analogiczne, jak w dopiero co powstających tunelach. Dodatkowo zaleca się masaż uszu, który poprawia ukrwienie i wspomaga przenikanie substancji aktywnych, zawartych w kosmetykach.

Czy z tunelu można zrezygnować? Czy tunele w uszach zrastają się po wyjęciu biżuterii?

Rozciąganie ucha ma swoje konsekwencje. Kolczyki tworzące tunele można wyjąć, jednak uszy nie zawsze samoistnie się zrosną. To zależy od indywidualnego przypadku i rozmiaru tunelów. Czasami, aby scalić uszy, konieczna będzie interwencja chirurgiczna.

Jak pozbyć się tuneli w uszach?

Moda ma to do siebie, że przemija, a upodobania zmieniają się wraz z wiekiem i doświadczeniami życiowymi. Z tego względu wiele osób, które kiedyś pragnęły tuneli w uszach i się na nie zdecydowały, chcą je usunąć. Z pomocą przychodzi chirurgia plastyczna, która pozwala w dość sprawny sposób odzyskać jednolite uszy.

Chirurgiczna rekonstrukcja płatków uszu

Jedyną skuteczną metodą przeznaczoną dla osób, którym uszy nie zagoiły się po wyciągnięciu kolczyków, jest chirurgiczna rekonstrukcja płatków uszu. Polega ona na wycięciu nadmiaru skóry, która powstała przez rozciągnięcie płatków ucha i ich późniejszym zszyciu. Powstałe blizny są mało widoczne, a pełny efekt jest widoczny w czasie od 4 do 6 miesięcy po rekonstrukcji płatków uszu.