Abstynencja seksualna – czym grozi długotrwała abstynencja seksualna?

Libido – czy jest?

Libido, czyli popęd seksualny jest wrodzoną cechą każdego człowieka. Człowiek wykształca w sobie orientację seksualną, ukierunkowaną na własną płeć, przeciwną lub obie, albo na żadną – jak zakłada orientacja aseksualna. Tylko w tym ostatnim przypadku popęd seksualny nie istnieje lub istnieje na bardzo ograniczonym poziomie i osoby o takich preferencjach nie odczuwają potrzeby kontaktów intymnych. Abstynencja jest czymś innym – tutaj występuje pragnienie kontaktów seksualnych w parze, natomiast nie dochodzi do realizacji tych zachowań. Powodów wstrzemięźliwości seksualnej jest wiele, poniżej zostały przedstawione podstawowe z nich.

Przeczytaj też: Czym jest aseksualność?

Przyczyny abstynencji seksualnej

Do przyczyn abstynencji seksualnej zalicza się:

• brak związku emocjonalnego (stałego partnera) u osoby, która nie akceptuje zbliżeń seksualnych z przypadkowymi kochankami. Powodem może być brak satysfakcji z takich stosunków, brak pożądania w relacji pozbawionej uczuć, lęk przed przypadkową ciążą, chorobami, przekonania natury etycznej, moralnej;
• decyzja drugiej osoby, która odmawia współżycia, ponieważ czuje złość do partnera i nie pragnie bliskości z nim, może też chcieć go w ten sposób ukarać. Niechęć do seksu jako efekt nieporozumień jest uświadomiona lub nie. Partner może nie chcieć współżycia, przewidując frustrację drugiej osoby, co w ramach zemsty daje mu satysfakcję emocjonalną. Bywa również, że nie dąży do zbliżeń, bo nie odczuwa pociągu seksualnego, zupełnie nie zdając sobie sprawy, że jest to wynik złości lub żalu do partnera. W takiej sytuacji najczęściej konieczna jest interwencja specjalisty, który pomoże ustalić przyczynę i zmienić sytuację na korzystną dla pary;
• postanowienia o niepodejmowaniu współżycia do momentu ślubu, co ma związek z wyznawaną wiarą. Para może dopuszczać petting oraz seks oralny lub wyklucza wszelkie formy aktywności seksualnej;

Zobacz również: Jakie są przyczyny bólu jajnika?

• brak współżycia w okresie rozłąki pary może dawać pozytywne rezultaty w postaci zwiększenia atrakcyjności seksualnej niedostępnego partnera. Metoda ta, zwana „zakazanym owocem”, wykorzystywana jest w terapii par, u których zanika pożądanie, zmniejsza się częstość współżycia, pojawia się znudzenie wspólnym seksem. Jeśli partnerzy mają możliwość przebywania ze sobą w sytuacji intymnej, wzajemnie pieszczą się, całują, ale nie mogą dopuścić do stosunku, ochota na seks, a więc również pobudzenie seksualne, wzrasta i kontakt daje więcej satysfakcji, a czasem w ogóle staje się możliwy (na przykład jeśli rutyna współżycia przyczynia się do zaburzeń erekcji);
• ograniczenia zdrowotne, np. choroba, która uniemożliwia współżycie, a także rekonwalescencja po zabiegach chirurgicznych. Na przykład u osób po zawałach serca wskazany jest pewien okres wstrzemięźliwości seksualnej. Wśród osób cierpiących na choroby układu krążenia częste są dysfunkcje seksualne, zwłaszcza zaburzenia wzwodu u mężczyzn i problemy z osiągnięciem orgazmu u kobiet. Poza fizjologicznymi czynnikami, znaczenie ma tu również komponent emocjonalny, czyli lęk odczuwany przez pacjentów kardiologicznych w związku z aktywnością fizyczną;

Zobacz również: Chemseks – na czym polega?

• okres połogu również wiąże się ze wstrzemięźliwością seksualną. Wynika to zarówno z niechęci kobiety do współżycia na skutek wahań hormonalnych, zaabsorbowania dzieckiem, zmęczenia towarzyszącego opiece nad noworodkiem, jak i z barier fizycznych – gojącej się rany po cięciu cesarskim lub nacinaniu krocza, obolałych dróg rodnych, nieprzyjemnych skurczów macicy. Okres połogu trwa około sześciu tygodni, wówczas zmiany związane z ciążą stopniowo zanikają i organizm powraca do wcześniejszej formy;

To też może Cię zainteresować: Ból jąder – przyczyny

• abstynencja w płodnych momentach cyklu menstruacyjnego stosowana jest przez pary korzystające z metod tzw. naturalnej antykoncepcji. Unikanie współżycia w okresie okołoowulacyjnym zmniejsza prawdopodobieństwo zajścia w ciążę;
• dysfunkcje, na przykład zaburzenia wzwodu lub przedwczesny wytrysk. Mężczyzna, obawiając się ujawnienia problemu lub nawet w sytuacji braku tajemnicy, nie chcąc doświadczyć powtórnego rozczarowania zbliżeniem, najpierw unika seksu wbrew istniejącym potrzebom, a z czasem rzeczywiście może stracić zainteresowanie aktywnością seksualną. Również wówczas, gdy kobieta nie chce współżycia i odmawia partnerowi, może dojść u niego do powstania różnego typu zaburzeń, w tym zaniku potrzeby seksualnej (są to tzw. zaburzenia indukowane);
• idea celibatu osób duchownych, np. w religii katolickiej lub buddyjskiej. Zakaz budowania relacji erotycznych sprzyjać ma koncentracji na rozwoju duchowym.

Przeczytaj również: Demiseksualizm – co to jest?

Jak radzić sobie z brakiem seksu w związku?

Masturbacja jest powszechną metodą realizacji potrzeb seksualnych, zarówno jako uzupełnienie współżycia, jak i zastępowanie go, gdy partner nie jest dostępny. Masturbacja zwykle polega na manualnej stymulacji prącia u mężczyzn i łechtaczki u kobiet. W autoerotyzm może zostać włączone używanie gadżetów erotycznych, jak wibratory czy dilda, które stymulują strefy erogenne.

Popęd seksualny, jako wrodzona cecha człowieka, domaga się zaspokojenia. Jeśli nie jest realizowany w kontaktach erotycznych, płynąca z niego energia może zostać przekierowana na inny obszar, na przykład pracy, rozwoju duchowego czy sportu. Proces ten nazywa się sublimacją popędu. W takim znaczeniu abstynencja seksualna jako wynik naturalnej zmienności sytuacji w życiu intymnym może zostać dobrze wykorzystana – w sposób, który służy rozwojowi.

Sprawdź też: Jak działają afrodyzjaki?

Ważne jednak, aby nie stało się to schematem, ponieważ często samemu trudno ocenić, czy zaangażowanie w inne sfery jest zdrowym przeniesieniem popędu, czy też stanowi przyczynę braku możliwości realizowania potrzeby seksualnej, ponieważ ogranicza szanse wejścia w relację intymną. Sublimacja nie sprawia, że popęd seksualny znika, natomiast ułatwia radzenie sobie z brakiem zaspokojenia.

Czym grozi tłumienie popędu seksualnego? Negatywne skutki abstynencji seksualnej

Sam fakt odczuwania frustracji i związanego z nią dyskomfortu emocjonalnego jest stratą wynikającą z braku kontaktów seksualnych. Mogą pojawiać się również problemy somatyczne, jak bóle, zwłaszcza w okolicach intymnych, silne napięcie, rozdrażnienie, nadwrażliwość na bodźce, migreny.

Przeczytaj też: Seks po przerwie – kolejny pierwszy raz

U kobiet wznowienie aktywności seksualnej po długiej przerwie często skutkuje pojawianiem się stanów zapalnych cewki moczowej i sromu, infekcji grzybiczych, podrażnień. Może występować bolesność podczas stosunku. Trudniej też o osiągnięcie orgazmu.

Przy dłuższej abstynencji wśród mężczyzn dochodzi do problemów z utrzymaniem wzwodu. Nieregularne, rzadkie kontakty sprzyjają przedwczesnemu wytryskowi.

Jeśli para długo ze sobą nie współżyje, pojawiają się poważne problemy seksuologiczne. Karanie brakiem seksu nie jest korzystne, ponieważ bardzo szybko może dojść do wygaśnięcia potrzeby seksualnej w danym związku. Podobnie, jeśli para postanawia rozpocząć współżycie dopiero po ślubie, nie realizując żadnych zachowań seksualnych, stopień tłumienia potrzeby wywołanej atrakcyjnością partnera jest tak duży, że często daje efekt wygaśnięcia pożądania wobec tej osoby. Można zatem powiedzieć, że o ile okresowa, krótka niedostępność partnera podnosi jego atrakcyjność, to przedłużający się stan abstynencji szkodzi relacji seksualnej w parze. Wówczas potrzeba seksualna jest, ale trudno wzbudzić w sobie pożądanie do określonej osoby.

Zobacz też: Syndrom demona nocy – co to jest?

Im dłużej trwa przerwa w kontaktach seksualnych, tym większy spadek podniecenia w reakcji na partnera. Badania pokazują, że zmiany te powstają na poziomie reakcji biochemicznych mózgu i w sytuacji pragnienia powrotu do zachowań seksualnych, ośrodki odpowiadające za pobudzenie nie reagują prawidłowo.

Jeśli deficytom aktywności seksualnej w parze towarzyszy brak masturbacji, u mężczyzn może dojść do tzw. zaników z nieczynności. Efektem są zaburzenia seksualne uniemożliwiające współżycie. Przyczyną jest spadek poziomu hormonów aktywizujących w reakcji seksualnej niekorzystne zmiany krążeniowe w genitaliach, co jest niebezpieczne zwłaszcza po 40. r.ż. (wcześniej organizm działa samoregulacyjnie poprzez polucje).