Zaburzenia wytrysku – rodzaje, przyczyny, leczenie

Problem z wytryskiem – rodzaje

Do rzadkości należy, aby mężczyzna podczas całego swojego życia intymnego nie doświadczył żadnych problemów z wytryskiem. Najczęstszą dolegliwością jest wytrysk przedwczesny, definiowany jako niemożność zahamowania wytrysku do momentu odczucia przyjemności z aktywności seksualnej przez obojga partnerów. Umiejętność kontrolowania wytrysku przychodzi wraz z wiekiem.

Zaburzenia ejakulacji są nie tylko wynikiem niewytrenowania własnych reakcji seksualnych. Kłopoty z wytryskiem zazwyczaj wiążą się ze sferą psychiczna i emocjonalną. Jednak często są także następstwem schorzeń, także ogólnoustrojowych.

Wytrysk przedwczesny

Przedwczesny wytrysk jest problemem głównie mężczyzn rozpoczynających współżycie. Powoduje to kaskadę wielu dalszych problemów, głównie natury psychologicznej. Niepowodzenie podczas inicjacji seksualnej może wiązać się z pogorszeniem samopoczucia, obniżeniem własnej wartości, strachem przed kolejnym zbliżeniem. Mówi się, że nawet co trzeci mężczyzna doświadcza problemu z kontrolą wytrysku, ale statystyki mogą być zaniżone, gdyż wielu mężczyzn niechętnie dzieli się swoimi intymnymi doświadczeniami.

W leczeniu przedwczesnego wytrysku o podłożu psychologicznym wykorzystuje się głównie psychoterapię (w leczeniu domowym zastosowanie znajdują ćwiczenia na przedwczesny wytrysk). Jednak przedwczesny wytrysk może mieć inne podłoże niż psychologiczne. Istnieje kilka innych przyczyn, które mogą doprowadzać do tego zaburzenia:

1. teoria neurologiczna – mówi o roli ośrodków znajdujących się w mózgu i kontrolujących mechanizm ejakulacji (wytrysku). Zmiany w działaniu tych ośrodków, rozchwianie w równoważnym wydzielaniu substancji przez komórki w mózgu, może doprowadzić do problemu z powstrzymaniem wytrysku. W leczeniu przedwczesnego wytrysku stosuje się trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne oraz leki z grupy SSRI (z ang. Selective Serotonin Reuptake Inhibitor, czyli selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny). Stosuje się zazwyczaj krótką dwumiesięczną terapię połączoną z terapią seksualną obojga partnerów
2. teoria urologiczna – jako przyczynę wytrysku przedwczesnego podaje przewlekłe zapalenie stercza. Leczeniem podstawowym staje się zatem podawanie leków dedykowanych leczeniu zapalenia stercza.
3. teoria hormonalna – na pierwszy plan wysuwa nadczynność tarczycy jako jedną z możliwych przyczyn wytrysku przedwczesnego, zatem leczenie opiera się na wyrównaniu gospodarki hormonalnej tarczycy poprzez podawanie leków ograniczających wytwarzanie hormonów tarczycowych
4. zaburzenia wzwodu – problemy z erekcją mogą doprowadzać do chęci przyspieszania wytrysku, a zatem problemem wiodącym jest wyleczenie zaburzeń erekcji nie zaś wytrysku.

Aby osiągnąć pozytywne wyniki leczenia wytrysku przedwczesnego należy przede wszystkim dotrzeć do podłoża problemu. Leczenie objawu, jakim jest przedwczesny wytrysk, poprzez stosowanie różnych niesprawdzonych metod, czasem wręcz niebezpiecznych dla zdrowia, może nieść jedynie krótkotrwałą i złudną poprawę.

Wytrysk opóźniony

Na drugim krańcu do wytrysku przedwczesnego znajduje się problem z wytryskiem opóźnionym . Przyczynami tego stanu najczęściej są problemy psychologiczne, ale także takie choroby jak:

• stany zapalne w obrębie układu moczowego i narządów płciowych,
• cukrzyca
• stosowanie niektórych leków hipotensyjnych (obniżających ciśnienie tętnicze krwi).

Leczenie problemu z ejakulacją rozpoczyna się wówczas od zlikwidowania przyczyny nadrzędnej: leczy stany zapalne, normalizuje poziom cukru we krwi, zmienia leczenie przeciwnadciśnieniowe. Nie daje to jednak stuprocentowej gwarancji poprawy, bowiem stany zapalne czy cukrzyca mogą w swoim przebiegu doprowadzić do nieodwracalnych zmian.

Brak wytrysku

Brak wytrysku podczas stosunku płciowego, zwany także anejakulacją, najczęściej wynika z zaburzeń nerwicowych, ale może też wystąpić w schorzeniach organicznych, zwłaszcza u mężczyzn z uszkodzeniem rdzenia kręgowego.

Przyczyną braku wytrysku mogą być również stany zapalne i utrudnienia w drożności cewki moczowej, przez którą ejakulat wydostaje się na zewnątrz. W przypadku przyczyny nerwicowej stosuje się leczenie farmakologiczne bazujące na takich lekach jak pseudoefedryna czy efedryna. Przyczyny organiczne nierzadko wymagają specyficznego leczenia lub nawet zabiegu operacyjnego. Efekty zależą od przyczyny wywołującej problem.

Wytrysk wsteczny

Wytrysk wsteczny polega na przemieszczaniu się ejakulatu do pęcherza moczowego zamiast na zewnątrz. Jest częstym powikłaniem po zabiegach przeprowadzanych na gruczole krokowym, ale może pojawić się także w sytuacjach, gdy występuje: przeszkoda u podstawy pęcherza moczowego (tak zwana zastawka) czy stwardnienie rozsiane. Wsteczny wytrysk może stać się problemem podczas zażywani a niektórych leków takich jak imipramina.

W leczeniu wytrysku wstecznego stosuje się podobne leki jak w leczeniu braku wytrysku, czasem proponuje się zabieg chirurgiczny, jeśli przyczyna tego wymaga. Ważne jest, by w przebiegu diagnostyki zaburzeń ejakulacji dokładnie rozróżnić, czy mężczyzna cierpi na wytrysk wsteczny czy na brak wytrysku. Łatwym badaniem, które może rozwiać wątpliwości, jest badanie moczu. Jeśli mężczyzna cierpi na wytrysk wsteczny, w zebranym po stymulacji ejakulacie będą obecne plemniki.

Nawet jeśli przyczyną zaburzeń ejakulacji są choroby organiczne nie należy zapominać o proponowaniu spotkań z psychologiem w każdym przypadku. Problemy z wytryskiem wynikające z jakiegokolwiek powodu są często przyczyną obniżonej samooceny, niechęci do współżycia i niezadowolenia z życia, a warto zrobić wszystko, żeby temu zapobiec, nie tylko leczeniem typowo medycznym.