Erotoman – kim jest, jak go rozpoznać? Jak się leczy erotomanię?

Czym jest erotomania?

Erotomania, czyli urojenia zakochania, jeszcze inaczej zespół Clerambaulta (pochodzi od nazwiska badacza), w zdecydowanej przewadze występuje u kobiet. Polega na urojeniowym przekonaniu, że inna osoba jest zakochana w osobie chorej. Erotoman jest więc człowiekiem, który błędnie myśli, że ktoś jest w nim zakochany.

Jakie są najczęstsze przekonania i zachowania osoby chorej na erotomanię?

1. Osoba dotknięta tym syndromem jest przekonana, że bez ich miłości i opieki obiekt westchnień będzie nieszczęśliwy.
2. Nie ma znaczenia, czy obiekt jej uczuć jest osobą wolną, czy w związku. Jeżeli ma partnerkę, jest ona uznawana za wroga albo jej rola jest minimalizowana, np. „On jej od dawna nie kocha”, „zmusiła go do małżeństwa”, itp.
3. Reakcje obiektu westchnień są zawsze rozpatrywane na „korzyść” osoby chorej. Uśmiech czy jakiekolwiek inne przyjazne gesty są interpretowane jako dozgonne wyrazy miłości i namiętności. Osoba chora na erotomanię znajdzie wyjaśnienie, nawet jeżeli zostanie obrażona, wyśmiana czy zignorowana – interpretuje to jako próbę siły miłości, albo test czy celowy zabieg, aby ukryć ich miłosny związek ze względu na brak akceptacji np. żony.
4. Erotoman próbuje za wszelką cenę nawiązać i podtrzymywać kontakt z obiektem swoich urojeń. Najczęściej może to na początku wyglądać nieszkodliwie, ale z biegiem czasu coraz bardziej się rozkręca. Może się to objawiać w nękaniu telefonami, listami, w śledzeniu.
5. Osoba chore może być niebezpieczna dla innych – rzadziej dla obiektu swoich uczuć, a częściej dla osób, które w jej ocenie stoją na przeszkodzie tego – w jej mniemaniu – szczęśliwego związku.

Przeczytaj też: Chemsex – co to jest, czy jest niebezpieczny?

Jakie są przyczyny erotomanii?

Zespół Clerambaulta może występować jako pierwotne zaburzenie urojeniowe, a także jako obiekt schizofrenii lub zaburzeń afektywnych. Cechy charakterystyczne, które mogą wskazywać na występowanie tego zespołu, to:

• nagły początek, ale stabilne przekonanie co do uczucia;
• chora osoba jest pewna, że jej „ukochany” nie tylko odwzajemnia uczucie, ale też zrobił pierwszy krok;
• erotoman, oprócz urojeń związanych w wymyślonym związkiem, najczęściej zachowuje się racjonalnie;
• obiekt miłosny erotomana jest najczęściej osobą o dużo wyższym statusie społecznym czy ekonomicznym, np. lekarz opiekujący się pacjentką;
• osoba chora najczęściej jest kobietą, a syndrom może się ujawnić na każdym etapie życia.

Sprawdź również: Syndrom demona nocy – co to jest?

Jak leczyć erotomanię?

Leczenie erotomanii nie jest sprawą łatwą, ale możliwą, a najczęściej konieczną. Nieleczona obsesja może się pogłębiać, aż osiągnie poziom, w którym osoba chora może dopuszczać się czynów karalnych, takich jak np. śledzenie, nękanie, grożenie, a nawet dopuszczać się zachowań agresywnych, zagrażających życiu innych osób. W skrajnych przypadkach, wskazane jest leczenie psychiatryczne, najskuteczniejsza jest psychoterapia połączona z farmakoterapią.

Przeczytaj też: Kim jest nimfomanka, kim jest satyr?

Czym różni się erotomania od seksoholizmu?

Seksoholizm, czyli uzależnienie od seksu, jest jednostką chorobową, na którą składają się przymusowe zachowania związane z seksem. Zaliczamy do nich:

• obsesję seksu w myślach jak i czynach;
• podporządkowywanie swojego życia możliwościom np. odbycia stosunku – osoby dotknięte tym problemem często zaniedbują swoje obowiązki, zarówno te domowe jaki i te związane z pracą. Konsekwencją takich zachowań może być utrata zatrudnienia, ograniczenie kontaktów towarzyskich, problemy rodzinne itp.;

Zobacz też: Czym jest hiperseksualność?

• częste zmiany partnerów, natomiast u osób będących w związkach bardzo często dochodzi do zdrad partnera;
• ryzykowne zachowania seksualne i nieustanne przesuwanie granic tych zachowań;
• oglądanie pornografii;
• skłonność do nadawania seksualnego znaczenia ludziom i sytuacjom bez logicznego uzasadnienia;
• poczucie narastającego nienasycenia i uczucie braku możliwości spełnienia;
• kontynuowanie zachowań seksualnych pomimo konsekwencji i powtarzających się problemów.

To też może Cię zainteresować: Kogo podnieca urofilia?

O erotomanii okiem eksperta