Brak wytrysku podczas stosunku – przyczyny. Anejakulacja – co to?

Brak wytrysku – przyczyny

Przyczyną braku wytrysku nasienia jest przede wszystkim obniżony popęd seksualny. Wbrew powszechnym przekonaniom, iż mężczyźni mają ochotę na współżycie niemalże przez całą dobę, tak nie jest. Życie w stresie, stany depresyjne czy przyjmowane leki są przyczyną niskiego libido. Niekorzystne działanie w tej kwestii ma również alkohol czy narkotyki.

Nadużywanie alkoholu wpływa na autonomiczne ośrodki nerwowe zaburzając przekazywanie impulsów nerwowych co w znacznym stopniu może utrudnić lub nawet uniemożliwić erekcję. Przyczyną problemów z wytryskiem nasienia mogą być ponadto choroby współtowarzyszące tj. nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, rak gruczołu krokowego czy choroby nerek.

Tak naprawdę problem braku wytrysku nasienia jest ściśle związany z możliwością osiągnięcia wzwodu. Jeżeli istnieją przyczyny, które uniemożliwiają prawidłowy dopływ krwi do penisa, również wytrysk nasienia staje się niemożliwy.

Niektórzy natomiast mimo osiągania wzwodu penisa niestety mają problemy z wytryskiem nasienia. Zaburzenie może wynikać z nieprawidłowych procesów związanych z produkcją nasienia, gromadzeniem czy wydalaniem nasienia do cewki moczowej. Warto wówczas pomyśleć i zbadać mężczyznę pod kątem ewentualnej wady anatomicznej.

Zobacz również: Wszystko o seksie analnym

Brak wytrysku podczas stosunku może również wynikać z:

• przeprowadzonego w przeszłości zabiegu operacyjnego na miednicy mniejszej,
• chorób rdzenia kręgowego,
• urazu mechanicznego,
• z powodu niedrożności przewodu wytryskowego,
• choroby neurologiczne – choroba Parkinsona i stwardnienie rozsiane;
• cukrzyca (powikłania długotrwałej i źle leczonej cukrzycy);
• przerost prostaty;
• infekcji i zapalenia dróg nasiennych.

Bardzo często opisywane przypadłości są na szczęście jednorazową niedyspozycją i wynikają albo ze zmęczenia albo gdy kolejny stosunek płciowy następuje w niedługim odstępie czasowym po poprzednim.

Przeczytaj też: Pieczenie penisa – co może być przyczyną?

Kiedy mówimy o opóźnionym wytrysku nasienia

Bardzo istotne wydaje się ustalenie normy dla wytrysku nasienia podczas aktu współżycia. Panuje powszechne przekonanie, iż o opóźnionym wytrysku nasienia mówimy wówczas, gdy nie dochodzi do niego w czasie nawet godziny od momentu rozpoczęcia stosunku płciowego.

Oczywiście, aby prawidłowo zrozumieć przytoczoną definicję należy wykluczyć seks składający się z dużej liczby kontaktów seksualnych w krótkim czasie albo o celowym opóźnianiu wytrysku przez partnerów. Brak wytrysku u mężczyzny oznacza brak możliwości przekazania nasienia na zewnątrz organizmu. Nie koniecznie oznacza to, że nasienie nie może być wyprodukowane (niedrożność dróg wyprowadzających nasienie).

Zobacz też: Orgazm pochwowy – jak przebiega, jak wywołać?

Opóźniony wytrysk – video z seksuologiem

Psychiczne przyczyny braku wytrysku podczas stosunku

Do grupy mężczyzn, u których zdecydowanie częściej obserwujemy problemy z wytryskiem nasienia zaliczamy przede wszystkim ambitnych mężczyzn, osiągających liczne sukcesy w sferze zawodowej. Wysokie wymagania wobec siebie w pracy przekładają się również na inne sfery życia. Bardzo silna potrzeba bycia najlepszym także w sypialni niestety może mieć odwrotny skutek i implikować wiele problemów utrudniających współżycie.

Inną grupę mężczyzn stanowią osoby wychowywane w konserwatywnych domach, gdzie temat seksu był tematem tabu, w związku z tym doszło do zaburzonego procesu rozwoju życia seksualnego.

Problem z wytryskiem nasienia jest problemem złożonym i wynika bardzo często z współwystępowania kilku czynników wówczas wielu mężczyzn wymaga holistycznego podejścia do problemu. Czasami wystarcza szczera rozmowa z partnerką. Para decydująca się na współżycie powinna jasno określić swoje potrzeby i pragnienia. Zdarza się, iż problem z wytryskiem nasienia wynika z niedomówień chociażby w kwestii planowanego potomstwa. Należy zadbać o odpowiedni odpoczynek po stresującej pracy, a także starać się nie wykonywać swojej pracy w łóżku. Łóżko powinno kojarzyć się ze snem albo z życiem seksualnym. Pracując w tym miejscu zaburzamy ten obraz, co przekłada się na libido. Oczywiście jeżeli wskazane metody nie pomogą warto pomyśleć o wizycie u specjalisty seksuologa.

Leczenie braku wytrysku i zaburzeń erekcji

Leczenie braku wytrysku powinno obejmować diagnostykę w kierunku wykrycia i wyeliminowania przyczyny tego zaburzenia. Jeżeli przyczyną braku wytrysku nasienia podczas stosunku była wada anatomiczna, przeszkoda fizyczna uniemożliwiająca osiągnięcie wytrysku, wówczas należy je wyeliminować. Konieczne może okazać się leczenie chorób gruczołu krokowego, dróg wyprowadzających nasienie. Bywa, że brak wytrysku jest bezpośrednim następstwem zaburzeń erekcji, wówczas podjąć należy odpowiednie leczenie przywracające pełna sprawność seksualna.

W przypadku niepowodzenia naturalnych metod warto sięgnąć po gotowe preparaty farmakologiczne czy suplementy diety. Mają one na celu przede wszystkim poprawę ukrwienia narządów płciowych. Głównym składnikiem tych preparatów jest L-arginina. Jej działanie polega na zwiększonej produkcji tlenku azotu, który z kolei korzystnie wpływ na błonę mięśniową naczyń krwionośnych. Dochodzi do poszerzenia światła naczyń, zwiększonego przepływu krwi co przyczynia się do wywołania, a także wzmocnienia erekcji.

L-arginina ponadto zwiększa ruchliwość plemników, zatem sprzyja zapłodnieniu. Doskonałym naturalnym źródłem tego związku są orzechy włoskie, ziarna zbóż czy produkty mięsne oraz tłuste ryby tj. makrela. Warto również zaznaczyć, że w celu osiągnięcia długotrwałych efektów działania należy leki przyjmować regularnie przez okres 6–8 tygodni. Jeżeli przyjmowane leki okażą się nieskuteczne należy porozmawiać ze specjalistą. Być może wskazana będzie suplementacja hormonalna.

Na poprawę funkcji seksualnych mają wpływ również witaminy i mikroelementy tj. cynk, który jest składnikiem wielu enzymów i hormonów, selen który uczestniczy w procesie spermatogenezy. Przy przewlekłym zmęczeniu zalecana jest suplementacja witaminy B₆, która niweluje stres, poprawia samopoczucie wpływa na stan psychiczny. Większy napływ sił witalnych można uzyskać regularnie przyjmując witaminę E – często nazywaną witaminą młodości.

Co to jest anejakulacja?

Anejakulacja to zaburzenie czynności seksualnych u mężczyzn. Anejakulacja to brak wytrysku nasienia. To stan, w którym mężczyzna jest w stanie produkować nasienie lecz nie dochodzi u niego do jego wytrysku, mimo, że często odczuwa doznania związanie z orgazmem.

U mężczyzny może dochodzić do wytrysku tylko w pewnych okolicznościach, wówczas można mówić o anejakulacji sytuacyjnej. Z tym typem anejakulacji mamy do czynienia np. w klinikach leczenia niepłodności, gdy mężczyzna działa pod wpływem stresu w sytuacji, gdy musi niejako "na żądanie" dostarczyć próbkę spermy. Podobnie, gdy mężczyzna ma wytrysk podczas stosunku, ale nie dochodzi do niego w czasie masturbacji (lub vice versa). Wówczas mówimy o anejakulacji sytuacyjnej.

Z kolei zupełny brak wytrysku występuje wtedy, gdy u mężczyzny nigdy nie dochodzi do wytrysku nasienia. Ten rodzaj dysfunkcji może przybrać dwie formy: brak wytrysku z odczuwanym orgazmem i brak wytrysku, któremu towarzyszy także brak orgazmu. Jeśli doznaniom seksualnym towarzyszy orgazm, a nie dochodzi do ejakulacji, to niemożność osiągnięcia wytrysku może być spowodowana niedrożnością występującą w obrębie dróg odprowadzających ejakulat, uszkodzeniem nerwów lub wytryskiem wstecznym, gdy nasienie cofa się do pęcherza moczowego, zamiast wydostać się na zewnątrz członka.

Anejakulacja może być także wrodzona lub nabyta. O wrodzonej anejakulacji mówimy, gdy mężczyzna przez całe swoje życie nie doświadczył wytrysku, a o nabytej wówczas, gdy brak wytrysku pojawia się po okresie prawidłowego funkcjonowania narządów płciowych.

Przyczyny anejakulacji

Anejakulacja występuje wówczas, gdy prostata i przewody nasieniowe nie są w stanie wprowadzić nasienia do cewki moczowej. Przyczyny mogą być różne:

• uszkodzenie rdzenia kręgowego
• choroby układu nerwowego (np. choroba Parkinsona, stwardnienie rozsiane),
• cukrzyca i jej powikłania,
• urazy lub infekcje w obrębie miednicy,
• operacje chirurgiczne wykonywane w leczeniu nowotworu jądra,
• operacje, w wyniku których może dojść do uszkodzeń w obrębie miednicy (operacja prostaty, pęcherza moczowego).

Niekiedy czynniki hormonalne i aspekty psychologiczne odgrywają rolę (np. stany lękowe, problemy w związku, obawa przed spowodowaniem ciąży). Udowodniono, że anejakulacja sytuacyjna może być wywołana aspektami psychologicznymi takimi jak stres.

Mężczyźni cierpiący na anejakulację mogą mieć dzieci, ponieważ w dalszym ciągu produkują nasienie, które nie może wydostać się na zewnątrz w postaci wytrysku. Istnieją medyczne procedury umożliwiające pozyskanie nasienia w inny sposób, a następnie wykorzystania go do sztucznej inseminacji w celu umożliwienia zapłodnienia.

Leczenie anejakulacji, jak leczyć brak wytrysku?

Istnieje wiele sposobów leczenia anejakulacji u mężczyzn. Celem większości z nich jest pozyskanie spermy w celu przeprowadzenia sztucznej inseminacji. Anejakulacji sytuacyjnej udaje się często zapobiec lub leczyć ją prostymi metodami, polegającymi na rozładowaniu stresu i stosowania technik relaksacyjnych Jeśli anejakulacja sytuacyjna ma podłoże psychologiczne, często jest uleczalna w drodze konsultacji z psychologiem lub seksuologiem.

Gdy u podstaw anejakulacji leżą czynniki fizyczne, należy zasięgnąć porady lekarza i ustalić, co tak naprawdę jest przyczyną i jakie terapie można rozważyć. Leczenie może czasem polegać tylko na zmianie aktualnie przyjmowanych leków, ograniczeniu lub zaprzestaniu spożywania alkoholu lub przyjmowania innych leków dostępnych bez recepty.

Przy innych dolegliwościach fizycznych, terapia może obejmować stymulację penisa przy pomocy odpowiednich przedmiotów (np. specjalnego wibratora). Wibracje powodują przemieszczanie się impulsów nerwowych do rdzenia kręgowego, powodując wytrysk. Specjalnie zaprojektowany wibrator przykładany do żołędzi penisa powoduje symulację wystarczającą do osiągnięcia ejakulacji przez ponad połowę mężczyzn. U mężczyzn z uszkodzeniem rdzenia kręgowego, w zależności od stopnia zaawansowania, ta technika może nie przynieść pożądanego rezultatu.

Jeśli stymulacja wibratorem jest nieskuteczna, stosuje się także elektroejakulację. Polega na aplikowaniu impulsów prądu elektrycznego w celu wywołania ejakulacji. Zabieg ten przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym. Leczenie farmakologiczne anejakulacji nie jest tak skuteczne jak stymulacja wibratorem czy elektroejakulacja, dlatego nie jest preferowaną metodą terapii. W przypadku niedrożności spowodowanej infekcją, funkcje seksualne udaje się niekiedy przywrócić w wyniku ingerencji chirurgicznej udrażniającej drogi odprowadzające ejakulat.

Anejakulacja– video z seksuologiem

[