Jak palenie papierosów wpływa na aktywność fizyczną?

Jak palenie wpływa na serce?

Palenie papierosów ma destrukcyjny wpływ na układ krążenia. Po zaciągnięciu się papierosem przyspiesza praca serca. Wdychany wraz z dymem tytoniowym dwutlenek węgla zaburza transport tlenu przez erytrocyty. Poza tym wzrasta stężenie cholesterolu we krwi. Palacze bardziej narażeni są zatem na:

• nadciśnienie tętnicze;
• miażdżycę;
• chorobę niedokrwienną serca.

Układ krążenia, który zmaga się na co dzień z tyloma trującymi substancjami pochodzącymi z papierosów, nie działa tak jak u zdrowego człowieka. W czasie wysiłku serce jest dodatkowo obciążone, co powoduje wzrost ryzyka pojawienia się problemów, takich jak np. zawał mięśnia sercowego. U palaczy wzrasta ryzyko nagłej śmierci sercowej, czyli nieoczekiwanego zgonu wynikającego z zatrzymania krążenia. Często spowodowana jest ona skrzepem w naczyniach krwionośnych, który uniemożliwia przepływ krwi. Pojawienie się skrzepu może być spowodowane przez dym tytoniowy.

Aktywność fizyczna u palacza jest wskazana, jednak musi być odpowiednio dopasowana do stanu jego zdrowia. Zanim osoba uzależniona od tytoniu zacznie uprawiać sport, powinna udać się do lekarza i upewnić, że nie ma żadnych przeciwwskazań do uprawiania wybranej dyscypliny.

Palenie papierosów po wysiłku fizycznym – dlaczego jest groźne?

Dym tytoniowy zawiera ponad 4000 związków chemicznych. Większość z nich ma właściwości toksyczne, a 40 rakotwórcze. Ich działanie nie jest obojętne dla układu oddechowego. Dwutlenek węgla i cyjanowodór zmniejszają elastyczność pęcherzyków płucnych i uszkadzają płuca. Osoba paląca może cierpieć na częste zapalenia płuc lub na choroby przewlekłe, takie jak astma czy POChP. Pogorszenie wydolności oddechowej skutkuje szybszym męczeniem się. W uprawianiu sportu przeszkadza również pojawiający się niezwykle często u osób uzależnionych od tytoniu tzw. kaszel palacza.

Palacze uprawiający sport, zaraz po treningu często sięgają po papierosa. Popełniają tym samym duży błąd. Wyniki badań przeprowadzonych m. in. na młodych Kanadyjczykach świadczą o tym, że zapalenie tuż po aktywności powoduje, że tętnice tymczasowo stają się mniej elastyczne. Im sztywniejsze i bardziej zniszczone naczynia krwionośne, tym większe ryzyko chorób układu krążenia, takich jak miażdżyca czy udar.

Co więcej dym tytoniowy powoduje zwiększenie produkcji substancji, która zmniejsza przyrost mięśni. To właśnie przez nią i przez nieodpowiednie rozprzestrzenianie się po organizmie tlenu, palaczom trudniej wyćwiczyć konkretne partie mięśni. Osiągnięcie wymarzonej sylwetki może okazać się niemożliwe, a słabe mięśnie sprawią, że uprawiany sport będzie bardziej męczący.

Czy rzucenie palenia jest przyczyną podjadania?

Mogłoby się wydawać, że im więcej się pali, tym łatwiej utrzymać prawidłową wagę, jednak wyniki badań zaprzeczają temu obiegowemu mitowi. Osoby, które wypalają dziennie powyżej 20 papierosów, częściej zmagają się z nadwagą i otyłością. Najprawdopodobniej jest to efektem siedzącego trybu życia.

Najczęściej cechuje ich siedzący tryb życia, brak aktywności fizycznej, nieodpowiednia dieta, a często również brak umiaru w piciu alkoholu, co sprzyja gromadzeniu tkanki tłuszczowej. Palenie predysponuje zwłaszcza do powstawania otyłości typu brzusznego, która powoduje zaburzenia metaboliczne. Nadmiar tłuszczu zgromadzonego w okolicy talii zwiększa ryzyko wystąpienia cukrzycy czy chorób układu krążenia, takich jak nadciśnienie, zawał serca czy udar mózgu.

Kiedy palacz rozpoczyna walkę z uzależnieniem, miejsce papierosa często zajmują wysokokaloryczne przekąski. Podjadanie natomiast w szybkim tempie prowadzi do wzrostu masy ciała. Większy apetyt jest również spowodowany wyostrzeniem zmysłów, do tej pory zaburzonych przez palenie. Jedzenie lepiej smakuje, więc były palacz spożywa go więcej i tyje. W trakcie rzucania palenia zdrowa dieta i regularna aktywność fizyczna nabierają zatem jeszcze większego znaczenia.

Czy sport to sposób na rzucenie palenia?

Aktywność fizyczna podczas rzucania palenia jest wskazana, bowiem pomaga zniwelować stres i zmniejsza frustrację związaną z brakiem możliwości sięgnięcia po papierosa. Co więcej podczas ruchu wydzielone zostają endorfiny – hormony szczęścia, które poprawiają samopoczucie i zwiększają zadowolenie z siebie i z życia. Bardziej efektywna praca układu krążenia przyspiesza usuwanie z organizmu toksyn nagromadzonych w wyniku regularnego palenia papierosów.

Wybierając rodzaj aktywności fizycznej, należy uwzględnić wydolność oddechową, upośledzoną na skutek nikotynizmu. Zamiast intensywnego wysiłku, np. biegania, lepiej zacząć od pływania czy aerobiku. Umiarkowany wysiłek każdego dnia sprawi, że układ oddechowy stopniowo zacznie się regenerować, co w niedalekiej przyszłości zaowocuje lepsza kondycją i możliwością uprawiania bardziej zaawansowanych form treningu bez obawy o nieprzyjemne zawroty głowy.

Proces rzucania palenia można wspomóc dostępnymi bez recepty środkami w postaci tabletek, pastylek, plastrów czy gum do ssania. Jeżeli jednak zależy nam na tym, by nie dostarczać do organizmu nikotyny, warto zastąpić je preparatami z cytyzyną. Jej działanie jest zbliżone do działania nikotyny, jednak w przeciwieństwie do niej nie uzależnia i nie działa toksycznie.