Wirusowe zapalenie jelit

Jakie są przyczyny wirusowego zapalenia jelit

Wśród infekcyjnych przyczyn za zakażenie przewodu pokarmowego najczęściej odpowiedzialne są wirusy. Drobnoustroje wywołujące to schorzenie to przede wszystkim rotawirusy, rzadziej adenowirusy, norowirusy, astrowirusy. Choć wirus grypy nie jest patogenem wywołującym tę chorobę, często nazywana jest ona potocznie grypą żołądkową.

Wirusowe zapalenie układu pokarmowego rozprzestrzenia się drogą pokarmową i jest bardzo zaraźliwe. W rozwoju zakażenia główną rolę odgrywa zaniedbanie higieny osobistej, niemycie rąk i przygotowywanie posiłków w niewłaściwych warunkach. Ofiarami podobnych infekcji najczęściej padają małe dzieci.

Maluchy pomiędzy 3. miesiącem a 3. rokiem życia są szczególnie narażone na infekcję. Co więcej, to właśnie w tej grupie wiekowej choroba ma najcięższy przebieg. U dzieci powyżej 3. roku życia oraz u dorosłych przebieg infekcji jest łagodniejszy, a czasem nawet bezobjawowy. Najwięcej zachorowań obserwuje się zimą.

Objawy wirusowego zapalenia jelit

Wirusowe zapalenia jelit dają poniższe objawy:

• wymioty, które dominują i zwłaszcza u dzieci mogą być jedynym objawem,
• obfita i wodnista biegunka, prawie zawsze bez domieszki krwi,
• gorączka,
• osłabienie,
• brak apetytu,
• bóle brzucha.

Choroba trwa zwykle kilka dni i ma zróżnicowany przebieg – od bezobjawowego i łagodnego, do bardzo ciężkiego, który obserwuje się przede wszystkim u małych dzieci.

Diagnostyka i leczenie wirusowego zapalenia przewodu pokarmowego

Rozpoznanie wirusowego zapalenia jelit stawia się zwykle na podstawie obrazu klinicznego oraz po wyeliminowaniu innych czynników etiologicznych. Dostępne są także testy immunoenzymatyczne, które wykrywają rotawirusy i adenowirusy.

Leczenie wirusowej choroby jelit ma charakter objawowy i polega przede wszystkim na zapobieganiu odwodnieniu. Ze względu na obfite wymioty, biegunkę oraz podwyższoną temperaturę ciała organizm traci dużo płynów, a wraz z nimi cennych elektrolitów, które muszą być uzupełniane.

Do objawów odwodnienia należy suchość śluzówek i utrata masy ciała. W bardziej nasilonym stadium zaobserwować można tachykardię, zaburzenia widzenia, zawroty i bóle głowy, senność, drgawki, utratę przytomności. Aby zmniejszyć objawy odwodnienia, należy przyjmować dużą ilość płynów oraz roztwory elektrolitów, które można kupić w aptece bez recepty. Dodatkowo można stosować leki przeciwwymiotne (np. metoklopramid) oraz przeciwbiegunkowe, do których należy m.in. loperamid.

Ciężki przebieg choroby występuje zwykle u niemowląt i małych dzieci. Bardzo często wymagają one hospitalizacji i dożylnego podawania płynów.

Zapobieganie wirusowej chorobie przewodu pokarmowego

Aby uniknąć wirusowego zapalenia jelit, najważniejsza jest profilaktyka. Należy często myć ręce, dbać o higienę podczas przygotowywania posiłków i pić wodę tylko z pewnego źródła. Ważnym elementem profilaktyki zakażenia rotawirusem są doustne szczepionki, które przeprowadza się u dzieci pomiędzy 6. i 24. tygodniem życia. Szczepienie to nie jest obowiązkowe, ale zalicza się do szczepionek zalecanych.

Szczególną ostrożność należy zachować w czasie częstych podróży, zwłaszcza do innych stref klimatycznych. Kontakt z patogenami, z którymi do tej pory organizm nie miał styczności, może spowodować pojawienie się nasilonych objawów infekcji wirusowej przewodu pokarmowego.