Gynofobia, inaczej określana jako gynefobia lub z łac. horror feminae, to silny strach przed kobietami. Jest ona zaliczana przez specjalistów do fobii społecznych, które znacząco utrudniają normalne funkcjonowanie wśród ludzi. Paniczny strach przed kobietami może mieć różne konsekwencje, nie tylko w zakresie rozwoju życia towarzyskiego i zawodowego, ale również w zakresie innych chorób – psychicznych i somatycznych. Jak objawia się to schorzenie, skąd się bierze i jak sobie z tym radzić?
Gynofobia – co to jest, objawy, przyczyny i terapia lęku przed kobietami
Spis treści
Czym jest gynofobia?
Gynofobia, czyli lęk przed kobietą to niezwykle złożony problem psychologiczny. Specjaliści dopatrują się jego podłoża przede wszystkim w zdarzeniach z przeszłości pacjenta. Na strach przed kobietą w sytuacjach intymnych, czy zawodowych, może wpływać wiele czynników.
- Syndrom ucieczki przed kobietą często wywoływany jest zdarzeniem (lub zdarzeniami), w którym mężczyzna został ośmieszony przez przedstawicielkę płci przeciwnej. Mogła to być np. sytuacja intymna, długotrwały mobbing stosowany w pracy czy częste wytykanie wad pacjenta przez kobietę.
- Lęk przed płcią przeciwną może pojawiać się również wtedy, gdy mężczyzna ma skłonności homoseksualne; nie chce on wówczas wchodzić w związki z kobietami, na co często liczą członkowie jego rodziny, przyjaciele i znajomi. Bunt zrodzony z takiej presji może prowadzić do rozwinięcia się gynofobii.
- Najczęściej przyczyną pojawienia się tego rodzaju fobii jest jednak wychowanie. Jeśli od dziecka chłopiec obserwował despotyczną matkę, której bał się i podporządkowywał jego ojciec, rodzeństwo oraz inni członkowie rodziny, w jego umyśle powstał uogólniony, zafałszowany portret wszystkich kobiet. Z drugiej strony, jeśli chłopiec był wychowywany wyłącznie przez ojca, jego relacje z kobietami również mogły zostać zaburzone już w dzieciństwie (zwłaszcza, jeśli matka opuściła rodzinę i dzieci, a ojciec – uogólniając – nastawiał syna przeciwko płci przeciwnej).
Przeciwieństwem gynofobii jest androfobia, czyli lęk przed mężczyznami
Objawy gynofobii – jak rozpoznać strach przed kobietami?
Jak odróżnić gynofobię od odczuwania zwykłej nieśmiałości do dziewczyn, która dotyczy wielu dorastających mężczyzn? Przede wszystkim symptomy tej choroby są bardzo silne – czasem nawet nie pozwalają na normalne funkcjonowanie pacjenta w społeczeństwie.
Lęk przed kobietami manifestuje się nie tylko w postaci nieśmiałości – przekłada się także na uciążliwe objawy fizyczne i organiczne (np. uszkodzenie struktur w mózgu). Na symptomy fobii społecznej z ukierunkowaniem na strach przed kobietami składają się:
- nadmierne pocenie,
- ucisk w żołądku,
- wszelkiego rodzaju bóle psychosomatyczne (związane z napięciem mięśni w obrębie pleców, karku i barków),
- niemożność skupienia myśli, rozproszenie,
- celowa alienacja wynikająca ze skrajnego introwertyzmu.
Przeczytaj też: Rodzaje leków na nerwicę
Wymienione symptomy mogą pojawiać się w stosunku do wszystkich kobiet, istnieje jednak także odmiana gynofobii zwana kaligynofobią (lęk przed pięknymi kobietami).
Paraliżujący strach przed kobietami może pojawiać się w towarzystwie innych schorzeń psychicznych – często współwystępuje on łącznie z depresją, lękiem uogólnionym czy dystymią. Specjaliści łączą ten typ lęku również z zaburzeniami osobowości – osobowością unikającą (pacjent unika kontaktów społecznych, alienuje się, cechuje go skrajny introwertyzm) lub z zaburzeniami schizotypowymi (pacjent ma ogromne trudności z wchodzeniem w związki i ich utrzymaniem, prezentuje dziwne, ekscentryczne zachowania i niespodziewanie wycofuje się z różnych sytuacji). Często współwystępuje mizoginia, czyli silna niechęć do kobiet, niekiedy manifestowana agresją słowną lub przemocą fizyczną.
Jakie mogą być skutki gynofobii?
Konsekwencje gynofobii – podobnie jak w przypadku lęku uogólnionego lub lęku społecznego – mogą być dla pacjenta naprawdę dotkliwe. Przede wszystkim są to schorzenia i dolegliwości psychosomatyczne, wywołane przez ciągłe napięcie i stres:
- zgaga,
- podrażnienie żołądka,
- długotrwałe biegunki lub zatwardzenia,
- niekontrolowane przybieranie na wadze bądź redukcja masy ciała,
- wypadanie włosów,
- manifestacje skórne w postaci wyprysków i przesuszonych miejsc na skórze,
- problemy z erekcją.
Należy pamiętać, że na każdą osobę długotrwały stres działa inaczej i daje inne objawy. W związku z tym wskazana jest wizyta nie tylko u psychologa czy psychiatry, który będzie zajmował się fobią pacjenta, ale również u specjalisty wspierającego łagodzenie przykrych dolegliwości somatycznych.
Oprócz tego, nieleczona fobia polegająca na odczuwaniu strachu przed kobietami oraz unikaniu ich, bardzo komplikuje lub – w najcięższych przypadkach – wręcz uniemożliwia prawidłowe nawiązywanie kontaktów społecznych. Pacjent cierpiący na gynofobię nie jest więc w stanie uczestniczyć w spotkaniach, imprezach i wyjściach, podczas których obecne są kobiety. W efekcie unika on wychodzenia z domu i – jako kryterium w wyborze stanowiska pracy – obiera możliwość pracy wyłącznie z mężczyznami – co nie zawsze jest oczywiście możliwe. Paraliżujący strach przed kobietami nie ułatwia również znalezienia partnerki życiowej i stworzenia z nią zdrowego, pozbawionego widma choroby związku. Czy da się wyleczyć lęk przed kobietami? Jak wygląda terapia?
Kiedy stosowane są leki przeciwdepresyjne?
Leczenie lęku przed kobietami – terapia psychologiczna i farmakologia
Czy gynefobia jest wyleczalna? Obecnie – dzięki rozwoju technik terapeutycznych i coraz lepiej dopasowanym lekom – możliwe jest wyleczenie gynofobii. W takiej sytuacji najczęściej stosuje się terapię lub łączy się spotkania z psychologiem z regularnym przyjmowaniem środków farmakologicznych.
W leczeniu gynofobii stosowana jest jedna z najpopularniejszych terapii, przynosząca szybkie i dobre rezultaty – terapia poznawczo-behawioralna. Polega ona na konkretnych założeniach, które pacjent stopniowo realizuje. W trakcie spotkań psycholog może próbować konfrontacji pacjenta ze źródłem jego lęku (czyli z kontaktem z kobietą) w bezpiecznych warunkach gabinetu terapeutycznego.
Kolejnym elementem jest próba zaznajomienia pacjenta z mechanizmami kierującymi jego fobią, rozpracowanie ich wspólnie z psychologiem i „oswojenie” w ten sposób choroby – poprzez dogłębne zrozumienie jej działania. Pacjent pod wpływem uzyskanej wiedzy może powoli rozpoznawać swoje zachowania związane z chorobą i zapobiegać im poza gabinetem, a także rewidować swoje nieprawdziwe obiekcje w stosunku do napotykanych kobiet.
Inny element terapii poznawczo-behawioralnej to próba znalezienia źródła problemów pacjenta w jego przeszłości – przede wszystkim w relacjach z rodzicami, a także z rówieśnikami – zwłaszcza w okresie dorastania i kształtowania się osobowości.
Aby pacjent mógł szybciej zacząć spotkania z psychologiem i wrócić potem do normalnego życia, stosuje się farmakoterapię – najczęściej są to łagodne leki przeciwdepresyjne z grupy SSRI i/lub leki przeciwlękowe, wykorzystywane przez pacjentów z nerwicami, lękiem uogólnionym i fobiami. Pomagają one podnieść nastrój, a także złagodzić objawy lęku przed kobietami – tak, aby pacjent mógł w miarę swoich sił uczestniczyć w życiu społecznym i zawodowym, także wtedy, gdy wokół niego pojawią się przedstawicielki płci przeciwnej.
Bibliografia
W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach. Dowiedz się więcej o tym, jak dbamy o jakość naszych treści.
- http://www.czytelniamedyczna.pl/1616,bol-psychogenny.html
- E. J. Bourne, Lęk i fobia. Praktyczny podręcznik dla osób z zaburzeniami lękowymi, tł. R. Andruszko, Kraków 2011.
Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych: https://www.csioz.gov.pl/fileadmin/user_upload/Wytyczne/statystyka/icd10tomi_56a8f5a554a18.pdf - http://www.czytelniamedyczna.pl/781,podstawy-diagnozy-i-terapii-zespolu-leku-panicznego.html
- http://www.psychologia.edu.pl/czytelnia/58-maestwo-i-rodzina/669-roznicujacy-wplyw-plci-na-relacje-rodzicow-i-dzieci.html
Opublikowano: 09.07.2019;
Oceń:
4.3
5
Komentarze i opinie (0)