Wydłużanie penisa

Za krótki penis

Wielu mężczyzn posiadających prącie statystycznej długości, tzn. ok. 13-15 cm (mierzonej podczas erekcji) często szuka sposobów na powiększenie penisa. Realny problem mają jednak mężczyźni, których penis jest krótszy niż 7 cm podczas erekcji. Dotyczy to ok. 0,6% wszystkich mężczyzn. Jest to wada rozwojowa, wynikająca ze zbyt małej ilości androgenów (głównie testosteronu) podczas drugiej fazy rozwoju narządów płciowych.

Za produkcję testosteronu odpowiedzialna jest prawidłowa funkcja osi podwzgórze-przysadka-jądra. Niedobór testosteronu może się zatem pojawić, jeżeli któryś z tych elementów działa nieprawidłowo. Stany, w których stwierdza się niższy poziom testosteronu niż prawidłowy to przede wszystkim:

• dysgenezja jąder,
• zespół Klinefeltera,
• hipoplazja komórek Leydiga,
• niedobory enzymów niezbędnych do produkcji testosteronu,
• zespół niewrażliwości na androgeny,
• nieadekwatna stymulacja przysadki przez podwzgórze.

Przyczyny krótkiego prącia

Nieprawidłowy rozwój penisa na długość może być także związany z wieloma zespołami genetycznymi, w których pojawiają się także wady wrodzone innych narządów. Wzrost penisa na długość zależy także od prawidłowego stężenia hormonu wzrostu – jeżeli będzie go za mało (na przykład w wyniku niedoczynności przysadki), prącie może być krótsze niż statystycznie. Udowodniono także, że ekspozycja męskiego płodu na produkty estrogenowe (dietylostilbestrol) przyjmowane przez matkę doprowadzało również do niedostatecznego wzrostu prącia.

Nie zawsze jednak przyczyną krótkiego prącia są zaburzenia hormonalne bądź zespoły wad genetycznych. Prącie może się wydawać zbyt krótkie u osób otyłych, u których przykryte jest nadmiernie rozwiniętą tkanką tłuszczową. Powrót do prawidłowej diety i aktywności fizycznej może zniwelować ten problem, w skrajnych przypadkach można rozważać zabieg chirurgiczny usuwania nadmiaru tłuszczu.

Krótkie prącie – leczenie hormonalne

W przypadkach, gdy prącie jest zbyt krótkie z powodu niedoboru testosteronu lub hormonu wzrostu, zaleca się ich suplementację, ale tylko w potwierdzonych przypadkach niedoczynności przysadki lub hipogonadyzmu. Podawanie testosteronu musi być bardzo ostrożne i tylko w uzasadnionych medycznie sytuacjach, gdyż wpływa on na wiele funkcji organizmu.

Prącie wzrasta na długość do zakończenia okresu dojrzewania, niektórzy chłopcy dojrzewają szybciej niż inni, więc do zakończenia okresu dojrzewania wszystko może się zmienić. Wielkość prącia w spoczynku również nie jest jednoznaczne z wielkością osiąganą podczas erekcji.

Wydłużanie prącia – leczenie chirurgiczne

Istnieje kilka metod leczenia chirurgicznego zbyt krótkiego prącia, jednak ich skuteczność jest wątpliwa. Przed operacją zawsze brane są pod uwagę wskazania i przeciwwskazania do zabiegu, pacjent informowany jest o możliwych powikłaniach. Głównym wskazaniem do operacji jest niemożność odbycia stosunku seksualnego ze względu na zbyt krótkie prącie podczas erekcji.

Jednym z proponowanych zabiegów jest operacja wydłużająca penisa polegająca na nacięciu więzadeł mocujących prącie do miednicy mniejszej. Pomysł wynika z faktu, że około jedna trzecia (a nawet połowa) długości prącia znajduje się „wewnątrz” ciała, więc nacięcie więzadeł (procowatego i wieszadłowego) ma na celu wydostanie schowanej części na zewnątrz.

Zabieg przeprowadza się w narkozie ogólnej, a blizna pozostaje w obrębie owłosienia łonowego, więc w zasadzie nie jest później widoczna. Po zabiegu uzyskuje się wydłużenie prącia w stanie spoczynku o ok. 3 cm, natomiast w stanie erekcji przyrost na długości wynosi nawet mniej niż 1 cm. Ponadto znanym powikłaniem zabiegu są tzw. „wiszące erekcje”, ponieważ penis nie sztywnieje u swojej podstawy znajdującej się bliżej ciała, lecz na końcu. Innymi komplikacjami są: skrócenie penisa, opuchnięty lub niesymetryczny wygląd prącia, bliznowacenie czy dysfunkcje seksualne.

Po zabiegu wydłużenia penisa zaleca się bezwzględną abstynencję seksualną przez miesiąc. Po operacji stosuje się dodatkowo mechanizmy obciążające prącie, które mają na celu utrwalenie efektów leczenia. Ich prawidłowe stosowanie nie jest bolesne, ale jakikolwiek dyskomfort powinien być zgłoszony lekarzowi prowadzącemu.

Powiększanie i rozciąganie prącia

Innym zabiegiem, bardziej inwazyjnym od poprzedniej metody, jest implantacja protezy, która zwiększa głównie obwód prącia. Obydwie operacje niosą ze sobą ryzyko uszkodzenia ciał jamistych prącia, niezbędnych do prawidłowego napełniania krwią prącia podczas erekcji, z czasem może nawet dojść do ich bliznowacenia, a co za tym idzie do bolesnych wzwodów lub nawet utraty zdolności osiągnięcia erekcji.

Na rynku dostępne są także urządzenia rozciągające prącie tzw. „extendery”, które charakteryzują się wątpliwą skutecznością (efekty zazwyczaj szybko znikają). Ponadto są metodą urazową, która może uszkadzać ciała jamiste, więc ich niekontrolowane użycie może być bardzo niebezpieczne dla aktywności seksualnej.

Czy wydłużanie penisa jest bezpieczne?

Do metod wydłużania penisa należy podchodzić bardzo ostrożnie i na spokojnie przemyśleć wszystkie możliwe konsekwencje, które mogą być bardzo poważne. Oczywiście w nielicznych sytuacjach nie ma wyjścia i koniecznością staje się stosowanie metod inwazyjnych. Ważne jest jednak, by przeprowadzać je w sprawdzonych ośrodkach, a nie szukać porad z nieznanych źródeł.

Metody widniejące pod hasłem „domowe sposoby na wydłużanie penisa” wcale nie oznaczają, że są bezpieczne. Warto zatem, zanim podejmie się decyzję o stosowaniu tych sposobów, skonsultować swoje wątpliwości z lekarzem odpowiedniej specjalności: seksuologiem lub urologiem.