Skrzywienie penisa – jak się leczy, jakie są metody na prostowanie penisa?

Przyczyny skrzywienia penisa

Skrzywienie prącia może być problemem wrodzonym lub nabytym w ciągu życia. Z wad wrodzonych do skrzywienia penisa mogą doprowadzić wierzchniactwo lub spodziectwo, czyli nieprawidłowe położenie zewnętrznego ujścia cewki moczowej na prąciu.

Z procesów nabytych, które powoduję, że penis może się skrzywić, na pierwszym miejscu stawia się chorobę Peyroniego, która polega na stwardnieniu ciał jamistych stanowiących element budowy prącia niezbędny do prawidłowej erekcji. Stwardnienie ciał jamistych wynika z przewlekłego stanu zapalnego, jednak dokładna przyczyna nie jest znana. Dotyczy głównie mężczyzn po 40. roku życia.

Czasem skrzywienie prącia występuje po chirurgicznym leczeniu chorób prostaty lub po urazie (niektórzy wyznają również teorię, że sama aktywność seksualna jest zachowaniem urazowym, prowadzącym do mikroskopijnych pęknięć w obrębie struktur prącia i w efekcie do ich włóknienia).

Wskazania do leczenia skrzywienia prącia

Skrzywienie prącia dotyczy ok. 1-3% wszystkich mężczyzn, jednak nie wszyscy z nich muszą mieć wdrożone jakiekolwiek leczenie. Często bowiem skrzywienie prącia stanowi jedynie defekt kosmetyczny. Może być on jednak nie do zaakceptowania przez mężczyznę i bardzo silnie wpływać na jego ogólne samopoczucie i zadowolenie z aktywności seksualnej. Niektórzy mężczyźni skarżący się na skrzywienie prącia, zgłaszają również bolesność podczas erekcji, a w bardziej zaawansowanych przypadkach mężczyźni mają trudności w odbyciu stosunku płciowego lub w ogóle nie jest on możliwy. W takich sytuacjach należy rozważyć wszystkie dostępne metody leczenia skrzywień prącia.

Metody leczenia – jak wyprostować penisa?

W zależności od zaawansowania dolegliwości rozważa się zastosowanie metod farmakologicznych lub chirurgicznych. W leczeniu skrzywienia penisa rozpoczynającej się choroby Peyroniego stosuje się leczenie farmakologiczne polegające na podawaniu kolchicyny, para-aminobenzoesanu potasu, które przynoszą ulgę, jeśli chodzi o bolesność towarzyszącą chorobie oraz w niektórych przypadkach wykazują działanie hamujące rozwój choroby. Od wielu lat w użyciu znajduje się także witamina E, jednak jej skuteczność jest wątpliwa.

Niektórym mężczyznom można zaproponować podawanie sterydów w formie iniekcji bezpośrednio do ciał jamistych znajdujących się w prąciu. Metod chirurgicznych leczenia skrzywienia penisa istnieje kilka, jednak najbardziej powszechnymi są zabiegi metodą Nesbita oraz metodą Schroeder-Essed. Ta pierwsza jest najczęściej stosowaną metodą prostowania prącia.

Prostowanie penisa – metoda Nesbita

Przed wykonaniem operacji penisa wytwarza się „sztuczny wzwód” za pomocą wlewu soli fizjologicznej do ciał jamistych prącia. Następnie wycina się część tkanek prącia (całą grubość osłonki białawej) po stronie przeciwnej do tkanek zbliznowaciałych. Penis zostaje wyprostowany, a brzegi powstałej rany zszyte poprzecznie. Po przeciwległej stronie skrzywienia zakłada się szwy, które następnie zarastają zwłókniałą tkanką, podtrzymującą efekt operacji.

Niestety w wyniku zabiegu prącie ulega nieznacznemu skróceniu, o czym należy uprzedzić mężczyznę przed wykonaniem operacji. Innymi sposobami na to jak wyprostować penisa są:

1. pofałdowanie osłonki białawej za pomocą nałożenia odpowiednich nierozpuszczalnych szwów (metoda Schroeder-Essed), które jednak po zabiegu mogą powodować dyskomfort,
2. nacięcie jedynie zewnętrznej warstwy osłonki białawej (nie zaś całej grubości jak w metodzie Nesbita) i zszycie wierzchniej warstwy,
3. wycięcie zgrubiałych tkanek powodujących zakrzywienie prącia i naszycie „łaty” uzupełniającej ubytek – zabieg jak jedyny powoduje nieznaczne wydłużenie penisa.

Skuteczność operacji na prostowanie penisa

Według badań zabieg Nesbita charakteryzuje się lepszą skutecznością niż mniej inwazyjny zabieg metodą Schroeder-Essed (mniej nawrotów skrzywienia prącia ). Ryzyko nawrotów skrzywienia penisa jest większe u mężczyzn operowanych z powodu choroby Peyroniego. Zarówno zabieg metodą Nesbita jak i Schroeder-Essed charakteryzują się małym odsetkiem zaburzeń erekcji jako powikłanie.

Zabiegi przeprowadzane są w znieczuleniu ogólnym, trwają zazwyczaj krótko – około 1-2 godziny. Przez dobę po operacji pacjent pozostaje na obserwacji. Początkowo może wystąpić obrzęk prącia i zaburzenia czucia, które zazwyczaj ustępują samoistnie (zaburzenia czucia mogą się utrzymywać nawet kilka tygodni). Odradza się aktywność seksualną przez pierwsze dwa miesiące po operacji penisa.

Skrzywienie prącia a seks