Przepuklina mosznowa – przyczyny, objawy, leczenie

Przepuklina mosznowa – jakie są przyczyny?

Przepuklina brzuszna to uwypuklenie otrzewnej przez nabyte (np. blizny) lub naturalne otwory w ścianie brzucha, tworzące wrota przepukliny. Należą do niej m.in. przepukliny udowe, pępowinowe, przepuklina kresy białej, przepuklina pachwinowa.

Przepuklina mosznowa to rodzaj przepukliny pachwinowej skośnej. Jak wszystkie rodzaje przepuklin jest wynikiem osłabienia powłok ciała i nacisku. Składa się z worka przepuklinowego, którego zawartością może być niemal każdy narząd ciała. Najczęściej są nimi narządy o znacznej ruchomości jak jelito cienkie, okrężnica, esica, sieć większa.

Przepuklina mosznowa swoją nazwę zawdzięcza przemieszczeniu worka przepuklinowego przez kanał pachwinowy do moszny. Przyczyną przepukliny mosznowej u niemowląt są prawdopodobnie nieprawidłowości w rozwoju płodu. Podczas wędrówki jąder z jamy brzusznej do moszny przemieszczają się one przez kanał pachwinowy.

Prawidłowo, po pewnym czasie powinien on w sposób naturalny ulec zamknięciu. Jeśli to nie nastąpi, ryzyko przepukliny mosznowej wzrasta. Szczególnie narażone są wcześniaki, których nie do końca prawidłowo rozwinięte części ciała (np. mięśnie) mogą być cienkie i w wyniku nacisku stać się wrotami dla przepukliny.

Przyczynami przepukliny mosznowej u dorosłych są przerost gruczołu krokowego, inne choroby przebiegające z problemami z oddawaniem moczu, nadwaga, przewlekłe zaparcia.

Objawy przepukliny mosznowej – jak rozpoznać przepuklinę?

Najbardziej charakterystycznym objawem przepukliny mosznowej jest wyczuwalny miękki guzek w mosznie, często przypadkowo wykrywany przez chorego. Guzek w mosznie powiększa się podczas kaszlu, parcia na stolec, wysiłku fizycznego związanego z napinaniem mięśni (np. przy podnoszeniu ciężkich przedmiotów), a nawet długiego stania.

Do pozostałych objawów tego typu przepukliny pachwinowej należą:

• uczucie dyskomfortu w mosznie, szczególnie przy kasłaniu,
• pieczenie, ból, który może promieniować, wywołując ból jąder,
• uczucie pociągania.

Niemowlęta i mniejsze dzieci bolesność sygnalizują płaczem. U nich również objawem przepukliny jest miękki guzek pojawiający się przy płaczu i krzyku dziecka. Niekiedy guzek cofa się samoistnie, gdy dziecko się uspokoi, np. podczas kąpieli.

W przypadku, gdy wrota przepukliny ulegną zaciśnięciu (taka sytuacja ma miejsce najczęściej przy wzroście ciśnienia w jamie brzusznej, podnoszeniu ciężarów, kaszlu, uporczywych zaparciach), zawartość worka przepuklinowego nie może się wycofać z powrotem do jamy brzusznej i ulega uwięźnięciu.

Stan ten jest poważnym zagrożeniem dla pacjenta, szczególnie gdy w wyniku uciśnięcia naczyń krwionośnych dochodzi do niedokrwienia jelit, a w konsekwencji ich martwicy. Jest to wskazanie do pilnej operacji przepukliny.

Objawy przepukliny uwięźniętej to twardy, żywo bolesny guz w miejscu przepukliny oraz zaczerwienienie i nadmierne ucieplenie skóry nad guzem.

Operacja przepukliny – leczenie przepukliny mosznowej

Rozpoznanie przepukliny mosznowej przeprowadza lekarz podczas dokładnego badania fizykalnego. Często niezbędne jest wykonanie dodatkowych badań, które umożliwią różnicowanie przepukliny mosznowej z innymi schorzeniami.

Bardzo pomocne jest badanie ultrasonograficzne (USG), dzięki któremu lekarz może wykluczyć przepuklinę prostą, guzy jądra, wodniaka jądra. Ważna jest też diagnostyka różnicowa w kierunku żylaków powrózka nasiennego.

Leczenie przepukliny mosznowej polega na wykonaniu operacji. Do czasu zabiegu warto samodzielnie odprowadzać zawartość worka przepuklinowego do jamy brzusznej. Należy to robić w sposób delikatny, w pozycji leżącej, gdy mięśnie brzucha są rozluźnione. Za pomocą palca trzeba starać się wprowadzić przepuklinę do jamy brzusznej. Operację przepukliny u niemowląt wykonuje się po ukończeniu 1. roku życia.

Istnieje wiele metod chirurgicznych, stosowanych podczas operacji przepuklin mosznowych. Ogólnie można podzielić je na tzw. napięciowe i beznapięciowe.

Metody napięciowe to tradycyjne metody wykorzystujące jedynie tkanki własne organizmu (m.in. operacja Bassiniego i operacja Halsteada). Są one mało skuteczne i niosą duże ryzyko nawrotów.

Znacznie bardziej skuteczne są metody beznapięciowe z użyciem siatek polipropylenowych. Przykładem takich operacji jest operacja przepukliny metodą Lichtensteina. W przypadku przepuklin nawrotowych operacjami z wyboru są operacje metodą laparoskopową.

W okresie rekonwalescencji po zabiegach chirurgicznych chory powinien ograniczyć wysiłek fizyczny, w tym dźwiganie ciężkich przedmiotów.

Ze względu na ryzyko uwięźnięcia, przepuklina mosznowa zawsze stanowi wskazanie do operacji. Jedynie w wyjątkowych sytuacjach można zrezygnować z zabiegu. Przeciwwskazaniami do operacji są: bardzo zły stan chorego, źle rokująca choroba nowotworowa, niewydolność oddechowa, niewydolność serca.