Nadżerka w ciąży – jak leczyć nadżerkę szyjki macicy w ciąży?

Nadżerka szyjki macicy – czy nadżerka w ciąży jest groźna?

Nadżerka szyjki macicy to stosunkowo częsta przypadłość wśród kobiet w ciąży. Nie ma wystarczających dowodów świadczących o tym, aby sama jej obecność stanowiła zagrożenie dla przebiegu ciąży. Większym problemem są patogeny będące czynnikiem sprawczym nadżerki.

Mowa tu o bakteriach, wirusach czy grzybach, które mogą przede wszystkim utrudnić zapłodnienie, w pierwszym trymestrze doprowadzić do poronienia, a na dalszym etapie zaawansowania ciąży – zaburzyć prawidłowy rozwój płodu. W związku z tym każda nadżerka powinna być wyleczona jeszcze przed planowaną ciążą.

To też może Cię zainteresować: Zielony mocz – przyczyny

Nadżerka macicy (prawdziwa i rzekoma) a dysplazja

W terminologii medycznej można spotkać dwie odmiany nadżerki. Nadżerka prawdziwa to nic innego jak niewielki ubytek nabłonka w obrębie części pochwowej szyjki macicy, wywołany przez mikrourazy, stany zapalne pochwy czy powszechne patogeny – bakteryjne, wirusowe czy grzybicze.

Z kolei nadżerka rzekoma stanowi element dysplazji, tj. zastąpienia nabłonka wielowarstwowego płaskiego nabłonkiem pokrywającym wnętrze kanału szyjki macicy. Takie przemieszczenie pierwotnej granicy nabłonków może być punktem wyjściowym dla rozrostu nowotworowego (np. raka szyjki macicy).

Przeczytaj: Krwawienie podczas stosunku – co może oznaczać?

Nadżerka – przyczyny – jak powstaje nadżerka szyjki macicy?

Nadżerka szyjki macicy jest ubytkiem w tkance nabłonka pokrywającego tarczę szyjki. Przyczyną nadżerki są nieleczone procesy zapalne (przewlekające się w czasie) wywołane przez pospolite patogeny wirusowe, grzybicze czy bakteryjne.

Zdarza się, że punktem wyjściowym są mikrourazy powstałe na skutek poronienia. Przed okresem ciąży dużą rolę w powstaniu zmiany odgrywają substancje plemnikobójcze czy używane podczas miesiączki tampony.

Nadżerka szyjki macicy – objawy

Obecność nadżerki trudno stwierdzić gołym okiem, ale na podstawie pośrednich objawów można domniemywać o jej obecności. Trzeba pamiętać, że nadżerka szyjki macicy nie powinna być wiązana z pobolewaniami w okolicy lędźwiowej kręgosłupa, świądem czy pieczeniem w okolicy intymnej.

Wśród objawów nadżerki szyjki macicy wyróżnia się:

• dyskomfort lub ból w obrębie podbrzusza,
• zielone lub żółte upławy (upławy o żółtym lub zielonkawym zabarwieniu),
• zwiększoną ilość wydzieliny w pochwie,
• ból podczas stosunku i krwawienia kontaktowe (czasem mogą się pojawiać niewielkie krwawienia kontaktowe, np. po stosunku płciowym),
• ból odcinka lędźwiowego kręgosłupa.

Nadżerka szyjki macicy może także przebiegać bezobjawowo, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z niewielką zmianą. Zdecydowanie częściej jednak można dostrzec jej manifestację kliniczną pod postacią uporczywych upławów o zielonkawym lub żółtawym zabarwieniu.

Nadżerka a ciąża – czy nadżerka szyjki macicy zagraża ciąży?

Według opinii specjalistów leczenie nadżerki powinno być przeprowadzone jeszcze przed planowaną ciążą. Tak jak zostało już podkreślone, sama nadżerka nie jest niebezpieczna. Zagrożenie stanowi natomiast towarzyszący jej stan zapalny.

Ponadto nadżerka może powodować krwawienia kontaktowe, które w pierwszym trymestrze mogą być interpretowane jako poronienie.

Zdarza się, że nadżerka pojawia się w okresie ciąży, co określa się mianem ektopii doczesnowej. Stanowi ona źródło krwawienia, które powoduje niepokój i wymaga podjęcia szerszych działań diagnostycznych. Doskonałym narzędziem diagnostycznym jest kolposkopia, cytologia czy badanie histopatologiczne. Pozwala to wykluczyć etiologię nowotworową zmiany.

Leczenie nadżerki – jak rozpoznać i leczyć nadżerkę w ciąży?

Wstępne rozpoznanie można postawić po badaniu ginekologicznym. Zmiany ektopowe można dostrzec, oceniając szyjkę we wzierniku (co ułatwia obejrzenie całej tarczy macicy). Czasami lekarz wyczuwa chropowatą powierzchnię podczas palpacji.

Celem potwierdzenia diagnozy konieczne jest wykonanie badania cytologicznego i/lub badania kolposkopowego. Są to istotne badania także dla oceny stopnia zaawansowania.

Leczenie powinno być podjęte relatywnie szybko, chociaż w wielu sytuacjach obserwuje się samoistne ustąpienie zmiany. Nieprawidłowy nabłonek ulega złuszczeniu, a na jego miejsce pojawia się nowy. Czasami konieczne jest bardziej inwazyjne postępowanie.

Leczenie nadżerki w ciąży jest zalecane rzadko. Większość ginekologów sugeruje, aby każde działanie medyczne zostało odłożone w czasie.

W leczeniu nadżerki (poza okresem ciąży) rekomenduje się natomiast stosowanie globulek dopochwowych, które mają na celu zmniejszyć stan zapalny i przywrócić fizjologiczną florę bakteryjną.

Do bardziej inwazyjnych metod stosowanych w przypadku nadżerek o wzmożonych objawach zalicza się: koagulację chemiczną, elektrokoagulację (wykorzystanie prądu), fotokoagulację (laseroterapia) czy kriokoagulację (przy użyciu ciekłego azotu).