Infekcje dróg moczowych i zapalenie pęcherza w okresie menopauzy

Zapalenie dróg moczowych a menopauza

Na częste infekcje dróg moczowych narażona jest każda kobieta. Bliskie sąsiedztwo pochwy i odbytu sprzyjają przenoszeniu drobnoustrojów chorobotwórczych w okolice ujścia cewki moczowej skąd patogeny poprzez krótką cewkę moczową dostają się do pęcherza moczowego, namnażają i wywołują objawy zakażenia. Teorię tę potwierdza fakt, że najczęstszą przyczyną zapalenia pęcherza u kobiet jest bakteria Escherichia coli , która naturalnie bytuje w jelicie grubym każdego człowieka.

Okres menopauzy predysponuje do częstszych infekcji dolnych dróg moczowych. Przyczyną tego stanu są zmiany hormonalne związane z przekwitaniem, które mają wpływ na wiele układów i narządów, w tym układ moczowo-płciowy kobiety. W okresie klimakterium dochodzi do zmian błony śluzowej pochwy, która ulega ścieńczeniu i staje się bardziej podatna na urazy.

Brak nawilżenia i suchość pochwy związane z niskim poziomem estrogenów również przyczyniają się do powstawania otarć i mikrourazów podczas stosunku, co predysponuje do rozwoju zakażeń bakteryjnych. Ponadto w okresie menopauzy zmienia się odczyn pH pochwy oraz zanika jej naturalna flora bakteryjna, co także ułatwia kolonizację drobnoustrojom chorobotwórczym.

Co więcej zmiany hormonalne towarzyszące przekwitaniu powodują obniżenie napięcia mięśni miednicy mniejszej, a to może skutkować nietrzymaniem moczu. Bielizna poplamiona jego kroplami stanowi dobrą pożywkę dla mnożących się bakterii.

To też może Cię zainteresować: pH moczu – co oznacza zasadowy i kwaśny odczyn moczu?

Zapalenie pęcherza – objawy i leczenie podczas klimakterium

U kobiet w okresie menopauzy infekcje dróg moczowych najczęściej przyjmują postać zapalenia pęcherza moczowego. Do schorzenia dochodzi wskutek zakażenia układu moczowego drobnoustrojami chorobotwórczymi, najczęściej bakteriami.

Objawy zapalenia pęcherza moczowego w okresie menopauzy są typowe dla tego schorzenia. Pacjentki skarżą się przede wszystkim na:

• szczypanie i pieczenie cewki moczowej,
• ból podczas oddawania moczu,
• częstomocz,
• naglące parcie na mocz,
• ból podbrzusza określany często jako dolegliwości bólowe pęcherza,
• niekontrolowane oddawanie moczu.

Leczenie zapalenia pęcherza moczowego polega na wdrożeniu antybiotykoterapii. Najczęściej stosuje się leki skuteczne wobec bakterii E. coli w moczu: trimetoprim z sulfametoksazolem, furazydynę, fosfomycynę lub ciprofloksacynę.

Terapia antybiotykiem na zapalenie pęcherza trwa zazwyczaj od 3 do 7 dni, natomiast ustąpienia uciążliwych objawów można się spodziewać już w drugiej dobie leczenia.

Innym lekiem na zakażenie układu moczowego jest także furagina (furaginum, furazydyna) dostępna w aptece bez recepty. Środek ten działa bakteriostatycznie na przyczynę zapalenia, czyli Escherichia coli, hamując namnażanie bakterii w drogach moczowych. Warto jednak pamiętać, że takie tabletki na zapalenie pęcherza należy przyjmować jeszcze po ustąpieniu dokuczliwych objawów, aby jego działanie było optymalne. Stosowanie środka tego typu w przypadku kobiet ciężarnych i dzieci należy skonsultować z lekarzem.

Jeżeli symptomy utrzymują się dłużej lub ich nasilenie wzrasta, należy ponownie zgłosić się na konsultację lekarską.

Infekcje dróg moczowych a przekwitanie – jak zapobiegać?

Częste infekcje dróg moczowych w okresie menopauzy to problem wielu kobiet. Dlatego każdej pacjentce w okresie pokwitania, u której często występuje nawracające zapalenie pęcherza, zaleca się stosowanie profilaktyki.

Do metod farmakologicznego zapobiegania zakażeniom układu moczowego (ZUM) w okresie menopauzy należy dopochwowe stosowanie preparatów z pałeczkami kwasu mlekowego oraz kremu z estrogenami. Postępowanie to ma na celu przywrócenie prawidłowej czynności nabłonka zanikającej błony śluzowej pochwy, normalizację pH, odnowę naturalnej flory bakteryjnej i zwiększenie odporności komórek nabłonka na zakażenia.

Ponadto każda kobieta w okresie menopauzy powinna stosować się do uniwersalnych zasad profilaktyki zakażeń dróg moczowych:

• Należy zwiększyć objętość wypijanych płynów w ciągu doby i pamiętać o wypijaniu dodatkowej szklanki wody przed współżyciem (często mamy do czynienia z zapaleniem pęcherza po stosunku).
• Nie powinno się przetrzymywać moczu w pęcherzu moczowym – należy go oddać niezwłocznie po wystąpieniu parcia oraz koniecznie po stosunku płciowym.
• Trzeba pamiętać o codziennej higienie dobrym płynem do higieny intymnej. Paniom w okresie menopauzy poleca się przede wszystkim te działająco: przeciwgrzybiczo, przeciwwirusowo i przeciwbakteryjnie, a także nawilżająco i regenerująco.
• Wskazane jest unikanie kąpieli w jacuzzi oraz dodawania do kąpieli w wannie środków chemicznych (np. soli lub płynów do kąpieli).

Pomocne może być również codzienne przyjmowanie soku z żurawiny na pęcherz – dzięki swoim właściwościom uniemożliwia ona przyleganie bakterii Escherichia coli do pęcherza moczowego, dzięki czemu drobnoustroje te są wypłukiwane z dróg moczowych.