Grzybica cewki moczowej i pęcherza moczowego

Zakażenie grzybicze pęcherza i cewki moczowej – jakie są przyczyny?

Zakażenie grzybicze pęcherza i cewki moczowej najczęściej rozwijają się gdy zostanie zaburzona naturalna flora bakteryjna. Należy o tym pamiętać, ponieważ grzyby występują fizjologicznie u każdego człowieka i tylko w niektórych przypadkach dochodzi do choroby.

Czynnikami, które zwiększają ryzyko zakażenia grzybiczego są:

• cukrzyca,
• przewlekłe stosowanie antybiotyków,
• leki immunosupresyjne (działające hamująco na układ immunologiczny – stosowane np. po przeszczepach narządów),
• kortykosteroidy,
• zakażenie wirusem HIV,
• nowotwory,
• wrodzone niedobory odporności.

Infekcja grzybicza cewki moczowej i pęcherza moczowego może pojawić się także po cewnikowaniu pęcherza moczowego oraz innych zabiegach w obrębie dróg moczowych. Grzybem najczęściej powodującym stany zapalne pęcherza i cewki moczowej jest Candida albicans. Powoduje on też bardzo często zakażenie pochwy u kobiet.

Przeczytaj też: Infekcje intymne u mężczyzn

Grzybica pęcherza moczowego – przyczyny i objawy

Zapalenie pęcherza moczowego zdarza się bardzo często i z reguły jest to zakażenie bakteryjne. Na podstawie objawów nie ma możliwości odróżnienia czy czynnikiem wywołującym jest bakteria czy właśnie grzyb. Patogen najczęściej pochodzi z przewodu pokarmowego w którym bardzo licznie występują kolonie grzybów, zwłaszcza w końcowym odcinku. Jest to fizjologia. Odległość między końcowym odcinkiem jelita grubego a cewki moczowej jest bardzo niewielka, zwłaszcza u kobiet, przez co istnieje możliwość przypadkowego wprowadzenia patogenu do dróg moczowych.

Często zapalenie pęcherza moczowego jest następstwem nieleczonego lub nieprawidłowo leczonego zapalenie cewki moczowej. Do zapalenia pęcherza moczowego dochodzi najczęściej w okresie niemowlęctwa (wtedy występuje po równo u dziewczynek jak i u chłopców), u kobiet w czasie ciąży i połogu a także u mężczyzn kiedy przerost prostaty utrudnia oddawanie moczu. Czasami grzybicze zapalenie pęcherza moczowego manifestuje się w nieprawidłowym badaniu ogólnym moczu.

Klasycznymi objawami grzybicy pęcherza moczowego są:

• bóle brzuch a w okolicy nadłonowej,
• ciągłe uczucie parcia na mocz,
• ból w czasie oddawania moczu,
• możliwe zwiększenie ciepłoty ciała do 38°C.

Bardzo ważne jest rozpoznanie grzybiczego zapalenie pęcherza moczowego bowiem błędna interpretacja obrazu klinicznego i wniosek, że przyczyną zapalenia jest bakteria doprowadzi do włączenia antybiotyku, który pogłębi infekcję jeszcze bardziej wyjaławiając środowisko.

Zobacz też: Po co się robi wymaz z odbytu?

Grzybica cewki moczowej – przyczyny i objawy

Podobnie jak w grzybicy pęcherza moczowego przyczyna zapalenia najczęściej pochodzi z przewodu pokarmowego. U kobiet grzybicy cewki często towarzyszy grzybica pochwy lub jelita grubego. Zmiany hormonalne w czasie cyklu, przyjmowanie tabletek antykoncepcyjnych a także okres klimakterium przyczyniają się do rozwoju zakażenia grzybiczego. Należy pamiętać, że zakażeniu układu moczowego u dorosłych kobiet sprzyja budowa anatomiczna, cewka moczowa kobiety jest krótsza i leży w bliskim sąsiedztwie pochwy i odbytu. Objawami zapalenia cewki moczowej są:

• silne parcie na cewkę moczową,
• częste oddawanie moczu,
• ból i pieczenie przy oddawaniu moczu,
• uciążliwy świąd,
• wydzielina z cewki moczowej,
• zaczerwienienie i podrażnienie zewnętrznego ujścia cewki moczowej.

Jeśli chodzi o diagnostykę to najbardziej wiarygodne jest wykonanie wymazu z cewki moczowej oraz posiewu, a także badanie wydzieliny z cewki. U kobiet równocześnie pobiera się wymaz z pochwy. W przypadku towarzyszącej grzybicy pochwy pojawiają się białe, serowate upławy.

Leczenie grzybicy cewki moczowej i pęcherza moczowego

Leczenie zarówno zakażenia grzybiczego cewki moczowej jak i pęcherza moczowego wygląda podobnie. Jeśli grzybica dotyczy osób aktywnych seksualnie bardzo istotne jest leczenie przeciwgrzybiczne obydwu partnerów, w innym wypadku będą się oni ciągle wzajemnie zarażać i nigdy nie dojdzie do całkowitego wyleczenia.

W przypadku grzybicy cewki moczowej zaleca się leczenie objawowe, stanowiące wspomaganie leczenia farmakologicznego. Należy przyjmować bardzo dużo płynów, najlepiej wody mineralnej niegazowanej, z cytryną która będzie zakwaszać środowisko ułatwiając eliminację drobnoustrojów. Dbanie o higienę osobistą, szczególnie miejsc intymnych a także o regularne oddawanie moczu również stanowi wzmocnienie leczenia.

Leki stosowane w zakażeniach grzybiczych:

• flukonazol, czyli pochodna triazolu, stosuje się go doustnie,
• ketokonazol,
• fluorocytozyna.

Są to jedne z podstawowych leków działających na grzyby. Należy zachować ostrożność w ich stosowaniu w chorobach wątroby, w czasie ciąży i karmienia oraz u dzieci. Jak wszystkie leki, mogą one powodować działania niepożądane do których najczęściej należą zaburzenia żołądkowo-jelitowe i zazwyczaj są przemijające. Może także występować przejściowe podwyższenie enzymów wątrobowych. Należy pamiętać, aby poinformować lekarza o przyjmowanych na stałe lekach ponieważ mogą one wchodzić w interakcje z lekami przeciwgrzybicznymi i powodować groźne dla zdrowia powikłania.