loader loader

Obrzęki a choroby serca

Obrzęki są wywołane nadmiernym gromadeniem się wody poza naczyniami i komórkami. Najczęstszą chorobą serca, w której występują obrzęki jest niewydolność serca. Obrzęki początkowo lokalizują się wokół kostek, ale w zależności od zaawansowania choroby mogą obejmować także podudzia, uda, okolice zewnętrznych narządów płciowych i powłoki brzuszne.

Czym są obrzęki?

Woda w organizmie człowieka występuje w trzech umownych przedziałach:

  • wewnątrz komórek,
  • wewnątrz naczyń,
  • poza naczyniami i komórkami (tak zwana przestrzeń pozakomórkowa, pozanaczyniowa).

W przypadku nadmiernego gromadzenia się wody w trzeciej z wymienionych przestrzeni dochodzi do obrzęków.

W warunkach fizjologicznych ilość wody w przestrzeni pozakomórkowej, pozanaczyniowej jest precyzyjnie regulowana dzięki działaniu specjalnych mechanizmów. Zależy ona od równowagi pomiędzy:

  • czynnikami sprzyjającymi przechodzeniu wody poza światło naczynia (ciśnienie w naczyniach włosowatych, przepuszczalność ściany naczynia, ilość białka we krwi, które ma zdolność zatrzymywania wody w naczyniu),
  • mechanizmem usuwającym wodę z przestrzeni pozanaczyniowej (odpływ drogą naczyń chłonnych).

Jeżeli wymienione mechanizmy funkcjonują nieprawidłowo pojawiają się obrzęki.

Przeczytaj też: Spuchnięte usta – jakie są przyczyny obrzęku warg?

W jakich chorobach serca mogą wystepować obrzęki?

Najczęstszą chorobą serca, w której występują obrzęki jest niewydolność serca. Jest to stan, w którym serce nie jest w stanie sprostać zapotrzebowaniu organizmu na krew. Niewydolność serca rozwija się w następstwie różnych chorób, prowadzących do uszkodzenia bądź przeciążenia mięśnia sercowego. Moża ona być nastepstwem np.:

  • zawału serca,
  • nieleczonego nadciśnienia tętniczego,
  • wad serca,
  • chorób osierdzia i innych.

Wskutek gorszej pracy serca spada ciśnienie tętnicze i pogarsza się ukrwienie narządów. Prowadzi to do uruchomienia szeregu mechanizmów obronnych obejmujących m.in. nerkowe zatrzymywanie wody i sodu w ustroju. Skutkuje to wzrostem objętość krwi zarówno w tętnicach jak i żyłach ponad fizjologiczny poziom, co wiąże się także ze wzrostem ciśnienia w tych naczyniach.

Jednym z mechanizmów powstawania obrzęków jest wzrost ciśnienia w naczyniach włosowatych, który prowadzi do przechodzenia wody poza światło naczynia. W niewydolności serca mamy do czynienia głównie z tym mechanizmem, choć zaburzenia w odpływie chłonki także odgrywają tutaj rolę. Szczególnie wysokie ciśnienie panuje w naczyniach położonych najniżej, z uwagi na dodatkowy wpływ ciśnienia hydrostatycznego i w tych lokalizacjach najłatwiej będą tworzyć się obrzęki.

Przeczytaj również: Ablacja serca – na czym polega, wskazania, bezpieczeństwo

Cechy obrzęków w niewydolności krążenia

U chorych chodzących obrzęki początkowo lokalizują się wokół kostek, ale w zależności od zaawansowania choroby mogą obejmować także podudzia, uda, okolice zewnętrznych narządów płciowych i powłoki brzuszne. U chorych leżących obrzęki przeważnie tworzą się w okolicy kości krzyżowej. Mają one tendencję do nasilania się w ciągu dnia, podobnie jak w przypadku pacjentów z żylakami. Obrzęki pojawiają się, gdy w organizmie nagromadzi się odpowiednio duża ilość dodatkowej wody (co najmniej 4 litry). Z tego powodu pierwszym objawem zapowiadającym pojawienie się obrzęków jest wzrost masy ciała. Typowe obrzęki w niewydolności serca określa się jako ciastowate, gdyż uciśnięcie ich palcem pozostawia wolno znikający dołek.

Leczenie obrzęków w niewydolności serca?

Podstawowe znaczenie ma zapobieganie ich powstawaniu i tu kluczowe jest przestrzeganie zaleceń lekarskich i przyjmowanie leków stosowanych w terapii niewydolności serca. Należy regularnie się ważyć i ograniczyć spożycie sodu do 2-3 g/dobę. Dodatkowo niektóre leki, stosowane z innych wskazań, nasilają zatrzymywanie wody w organizmie. Są to:

  • niesteroidowe leki przeciwzapalne,
  • glikokortykosterydy,
  • niektóre leki stosowane w przeroście gruczołu krokowego.

W przypadku gdy jednak dojdzie do przewodnienia stosuje się leki moczopędne, które zwiększają wydalanie wody z organizmu. Chorych zachęca się, aby samodzielnie przyjmowali te substancje w przypadku pojawiania się łagodnych obrzęków. Dodatkowo przy przewodnieniu należy ograniczyć spożycie płynów do 1,5-2 litrów na dobę. Niestety leki moczopędne oprócz wody przyczyniają się także do utraty elektrolitów, co wymaga okresowego wykonywania badań laboratoryjnych, a zwłaszcza sprawdzania poziomu potasu.

Opublikowano: 20.01.2014; aktualizacja:

Oceń:
4.3

Michał Kozłowski

Michał Kozłowski

Lekarz

Absolwent Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach. Swoją przyszłość w medycynie wiąże z kardiologią. Podczas studiów aktywnie działał w kołach naukowych: przy III Katedrze i Klinice Kardiologii Górnośląskiego Centrum Medycznego oraz przy Katedrze Farmakologii SUM. Jego zainteresowania naukowe koncentrują się na badaniu wpływu leków na polaryzację makrofagów. Aktualnie pisze rozprawę doktorską na temat wpływu metforminy na stan aktywacji i właściwości aktyoksydacyjne ludzkich makrofagów izolowanych od zdrowych ochotników. 

Komentarze i opinie (1)


Pouczające artykuły

Może zainteresuje cię

Niewydolność serca – przyczyny, objawy, leczenie, rokowanie w niewydolności mięśnia sercowego

 

Rehabilitacja kardiologiczna – kiedy i dla kogo, rodzaje, etapy, ćwiczenia, efekty

 

Digoksyna – badania stężenia

 

Wideo – Przyczyny obrzęków

 

Inhibitory konwertazy angiotensyny

 

Niewydolność prawokomorowa

 

Choroby serca a stres - miażdżyca i zawał a stres

 

Obrzęki a nadmiar wody w organizmie