Nierówne bicie serca – dlaczego serce bije nierówno?

Dlaczego serce bije nierówno (niemiarowo)?

Serce pracuje cyklicznie za pomocą impulsów elektrycznych, powstających w węźle zatokowo-przedsionkowym, czyli strukturze serca, która stanowi naturalny rozrusznik. To on jest odpowiedzialny za ilość skurczów mięśnia sercowego na minutę. Położony jest w prawym przedsionku serca. Z tego miejsca prąd elektryczny zaczyna się rozchodzić na oba przedsionki, następnie obejmuje komory, dzięki czemu umożliwia im naprzemienna pracę – skurcz i rozkurcz. Krew z przedsionków trafia przez zastawki trójdzielną i dwudzielną do komór. W czasie, gdy obie komory napełnią się krwią, powstaje kolejny bodziec elektryczny.

Otwierają się zastawki pnia płucnego i aorty, krew z prawej komory dostaje się do pnia płucnego i tętnic płucnych, natomiast z lewej komory do aorty, skąd rozprowadzana jest po wszystkich narządach. Może się zdarzyć, że impulsy elektryczne zaczynają być wytwarzane w innych miejscach niż węzeł zatokowo-przedsionkowy, i dochodzi do zaburzeń rytmu i nieprawidłowej pracy serca na kolejnych etapach.

Zobacz też: Niskie ciśnienie krwi – przyczyny, objawy, leczenie

Czy uczucie nierównego bicia serca oznacza nerwicę?

Wielu pacjentów opisuje swoje dolegliwości jako uczucie niemiarowości pracy serca. W czasie wizyt lekarskich wspominają że serce im się zatrzymuje lub mają uczucie że serce chce się zatrzymać. Lekarze najczęściej zlecają wówczas diagnostykę – wykonują standardowe badanie EKG, w zapisie którego widać większość chorób serca, w tym także arytmie i dodatkowe pobudzenia.

Uczucie silnego bicia serca, nierównej pracy i tego co charakterystycznie jest opisywane jako uczucie zatrzymania serca na chwilę może wiązać się bezpośrednio ze stresem. Specjaliści od dawana posługują się w terminologii medycznej określeniem nerwica serca. Jest to zespół objawów, których najważniejszym elementem jest uczucie niepokoju i kołatanie serca. Objawom tym towarzyszy lęk. Może pojawić się duszność i kłucie w klatce piersiowej. W nerwicy serca może pojawić się ból za mostkiem, co błędnie interpretowanie bywa przez pacjentów jako zawała serca.

Sprawdź również: Lekarz od tarczycy – jak się nazywa i kiedy udać się do niego na wizytę?

Co oznacza zbyt szybkie bicie serca?

Przyspieszone bicie serca, czyli sytuacja, gdy akcja serca przekracza 100 uderzeń na minutę, określa się jako tachykardia. Przyczyną takiego stanu jest fakt, że niektóre dodatkowe komórki serca zaczynają wytwarzać impulsy elektryczne znacznie szybciej niż węzeł zatokowo-przedsionkowy przez co przejmują kontrole nad pracą serca.

Za szybkie bicie serca wywołują różne stany, m.in.

• niedotlenienie mięśnia sercowego wskutek choroby wieńcowej czy niewydolności serca,
• przerost mięśnia sercowego,
• blizny po zawale serca,
• nadciśnienie tętnicze,
• wady serca, głównie zastawek,
• inne czynniki jak nadczynność tarczycy, zaburzenia elektrolitowe (zbyt niskie stężenie potasu we krwi – hipokalemia),

Zbyt wolne bicie serca może oznaczać choroby serca?

Bradykardia z kolei to wolne bicie serca – stan, gdy częstość akcji serca wynosi poniżej 60 razy na minutę. Taki stan może występować fizjologicznie u sportowców lub osób z nadmierna aktywnością nerwu błędnego (wagotonia). Zwykle jednak świadczy o patologii w układzie krążenia takich jak:

• bloki serca (bloki przewodzenia),
• zmiany zwyrodnieniowe w układzie przewodzącym serca,
• działanie leków (beta adrenolityki, glikozydy),
• niedoczynność tarczycy, zbyt wysokie stężenie potasu we krwi (hiperkalemia).

Arytmia serca – nadkomorowa i komorowa

Wyróżnia się wiele rodzajów arytmii. Większość z nich związana jest z tachykardią i występuje razem ze zbyt szybkim biciem serca. Bardzo często arytmie zalicza się do tachyarytmii nadkomorowych, czyli obejmujących przedsionki – jest to migotanie przedsionków lub trzepotanie przedsionków.

Migotanie przedsionków to bardzo szybka nieuporządkowana czynność przedsionków, której częstość przekracza 300/minutę. Krew nie może prawidłowo przepływać przez jamy przedsionków, co wiąże się z powstawaniem skrzeplin i grozi zawałem serca lub udarem mózgu. Objawia się jako kołatanie serca, chorzy skrążą się na częste bicie serca, duszność,

Trzepotanie przedsionków to nieco wolniejszy rytm serca, zwykle mniej niż 300 na minutę, który charakteryzuje się tym, że tylko co drugi impuls elektryczny dociera do komór. Również grozi ryzykiem tworzenia się skrzeplin. Pacjenci czują szybkie bicie serca i nierówne bicie serca.

Kolejną grupa są arytmie serca związane z nieprawidłową praca komór. Rytm komór nie jest zsynchronizowany z praca przedsionków, a czas między kolejnymi skurczami jest bardzo krótki. Komory nie są w stanie napełnić się dostatecznie krwią, ilość krwi pompowanej przez serce maleje. Pojawiają się:

• palpitacje serca,
• nierówne bicie serca,
• duszność,
• osłabienie i zawroty głowy,
• kołatanie serca.

Do najczęstszych zaburzeń w tej grupie zalicza się częstoskurcz komorowy oraz najgroźniejszą arytmię komorową, czyli migotanie komór. Jest bardzo groźna dla życia, zwykle chorzy po 20 sekundach jej trwania przestają oddychać i konieczna jest reanimacja.