Czy chodzenie na szpilkach jest zdrowe i bezpieczne?

Chodzenie na obcasach jest modne

Znaczna część kobiet regularnie nosi buty na obcasie, a inne zakładają je okazjonalnie, na co dzień chodząc w wygodnym i dopasowanym obuwiu. Buty na obcasie sprawiają, że panie czują się bardziej kobieco, atrakcyjnie i pewnie. Noszenie tego typu obuwia nie pozostaje jednak bez wpływu na zdrowie.

U części pań noszących często szpilki pierwsze objawy chorobowe już występują, a u sporej części wystąpią z czasem. Podpieranie stopy z tyłu kilku- lub kilkunastocentymetrowym obcasem wymusza bowiem postawę nienaturalną, niefizjologiczną, która bardzo często skutkuje rozwojem różnych dolegliwości.

Przeczytaj też: Pękająca skóra na palcach – jak temu zaradzić?

Dlaczego chodzenie w szpilkach jest niezdrowe i szkodliwe?

Prawidłowo wyprofilowana stopa ma trzy punkty podporu – głowę I i V kości śródstopia oraz piętę. W butach na obcasie pięta znajduje się wyżej, więc rozłożenie ciężaru ciała skupia się na przedstopiu, które może przenosić nawet do ¾ masy ciała. Oprócz bólu podeszwy przodostopia wywołanego nadmiernym naciskiem chodzenie na obcasach może zapoczątkować szereg opisanych poniżej niekorzystnych zmian.

• Skrócenie mięśni podudzia i ścięgna Achillesa – u kobiet, które chodzą głównie na obcasach, początkowo zmiana obuwia na buty sportowe o płaskiej podeszwie czy baleriny może być bolesna, a nawet niesie za sobą ryzyko kontuzji – naderwania/zerwania ścięgna Achillesa.
• Spowolnienie przepływu krwi przez zaburzone działanie pompy mięśniowej – powoduje to obrzęki nóg, a nawet zastoje żylne. Po całym dniu chodzenia w szpilkach nogi są ciężkie, a w nocy mogą pojawiać się skurcze łydek i uczucie drętwienia w stopach.
• Deformacje stopy, a w szczególności palców – powodować to mogą przede wszystkim buty ze zwężającym się czubkiem. Palce zaczynają na siebie nachodzić, nienaturalnie się podkurczają (tworzą się tzw. palce młotkowate), a paluch kieruje się do środka stopy, co może powodować powstanie deformacji zwanej haluksem.
• Modzele i nagniotki – z powodu noszenia źle dopasowanego obuwia na wysokim obcasie na grzbiecie palców lub na podeszwowej stronie głów śródstopia pojawiają się odciski. Natomiast zbyt ciasne buty ściskają kości stopy i mogą przyczynić się do pojawienia się nerwobólu, zwanego neuralgią Mortona.
• Bóle kręgosłupa – w wysokich butach ciężar ciała przesuwa się do przodu, dlatego szukając równowagi, kobiety przechylają się do tyłu, nadmierne odginając kręgosłup lędźwiowy, tym samym zwiększając przodopochylenie miednicy. Ponadto chodzenie na wysokich obcasach osłabia pracę mięśni pośladkowych, co zwiększa napięcie mięśni przykręgosłupowych odcinka lędźwiowego. Amatorki szpilek często skarżą się na bóle dolnego odcinka kręgosłupa oraz karku i szyi.
• Ryzyko skręcenia stawu – ciało w butach na obcasie jest dużo mniej stabilne. Przy odrobinie nieuwagi łatwo skręcić sobie staw skokowy, a nawet kolanowy.

To też może Cię zainteresować: Co oznacza ból czubka głowy?

Czy chodzić na obcasach? Plusy chodzenia na szpilkach

Zdaniem większości lekarzy specjalistów najlepsze dla prawidłowego funkcjonowania ciała obuwie powinno być na 1–2-centymetrowym obcasie, najlepiej szerokim i stabilnym. Wiadomo, że wysokie obcasy nie służą zdrowiu nóg, jednak niekiedy mają zbawienny wpływ na kobiecą psychikę i lepsze samopoczucie. Pozytywne aspekty noszenia szpilek to:

• optyczne wysmuklenie sylwetki ciała – kobiety na obcasach kontrolują swoją postawę, wciągają i napinają brzuch oraz prostują kręgosłup,
• kształtują mięśnie łydek,
• dodają kobiecie atrakcyjności i pewności siebie,
• wzmacniają mięśnie dna miednicy – według badań chodzenie w butach na 5–7-centymetrowym obcasie poprawia elastyczność i wytrzymałość mięśni dna miednicy.

Obecnie od kobiet pracujących w korporacjach, urzędach czy biurach wymaga się pewnego standardu ubioru, do którego należą buty na obcasie, w których panie spędzają minimum 8–10 godzin dziennie. Aby zapobiegać wymienionym wyżej niekorzystnym wpływom noszenia obcasów, należy znaleźć złoty środek – poza pracą chodzić w płaskim i wygodnym obuwiu (a po domu czasem nawet boso), rozciągać mięśnie podudzia i ścięgna Achillesa, wzmacniać mięśnie pośladkowe oraz zapobiegać zastojom żylnym i obrzękom.

Przeczytaj również: Skurcze stóp – przyczyny, leczenie, ćwiczenia

Żylaki nóg skutkiem chodzenia w szpilkach

Krew z kończyn dolnych odpompowywana jest do serca m.in. dzięki pompie mięśniowej. W trakcie chodu mięśnie napinają się i rozluźniają, wspomagając przepływ krwi żylnej do serca. Chodzenie w obuwiu na wysokim obcasie powoduje skrócenie mięśni podudzia, przez co nie mają one możliwości wykonania pracy w pełnym zakresie ruchu, podobnie jak odpowiedzialne za amortyzację krótkie mięśnie stopy, które w butach na obcasie po prostu nie pracują.

Ponadto obciążenie przedniej części stopy oraz jej ściśnięcie w bucie upośledza pracę naczyń krwionośnych i zwiększa ciśnienie krwi. Niemal każda kobieta po całym dniu w szpilkach narzeka na uczucie ciężkich i obrzękniętych nóg. Ponadto ze snu mogą ją wybudzać skurcze łydek lub uczucie mrowienia w nogach. Są to wyraźne sygnały ostrzegające o problemach jakie mogą się w przyszłości pojawić, takich jak pękające naczynka, a nawet żylaki kończyn dolnych. Aby ich uniknąć, należy stosować się do kilku zasad:

• ograniczyć do minimum chodzenie w butach na obcasach wyższych niż 5 cm;
• jeżeli to możliwe, w ciągu dnia zdejmować chociaż na chwilę buty na obcasie i ruszać stopami lub chodzić w butach o płaskiej podeszwie;
• w trakcie siedzenia starać się nie zakładać nogi na nogę;
• po powrocie do domu zdjąć buty, położyć się na plecach i unieść wysoko nogi, np. opierając je o ścianę (tak zwana elewacja kończyny);
• po całym dniu na obcasach zanurzyć stopy w misce zimnej wody, a nogi opłukać chłodnym prysznicem; po takiej kuracji nogi można wymasować kremem lub żelem z wyciągiem z kasztanowca lub specjalnym masażerem do nóg i żelem do masażu;
• nosić specjalne uciskowe rajstopy, pończochy lub podkolanówki przeciwżylakowe przepisane przez lekarza i dopasowane przez specjalistę;
• zażywać farmaceutyki, które zawierają składniki wzmacniające żyły, np. rutynę lub diosminę.

Czytaj również: Choroba Pompego – co to jest? Przyczyny, objawy, diagnostyka, leczenie