Złuszczanie naskórka – rodzaje peelingów

Jak powstał peeling?

Peeling (od słowa peel [z ang.] złuszczyć, zedrzeć, obrać). Inne określenia to: abrazja, złuszczanie, chemabrazja, ablacja, chemeksfoliacja.

Przełom w zastosowaniu kwasów w medycynie estetycznej i kosmetologii zawdzięczamy Eugene Van Scottowi i dr Rue Yu, którzy odkryli, że alfa-hydroksykwasy dają szersze możliwości terapeutyczne niż dotychczas sądzono. Liczne badania i eksperymentalne terapie wykazały, że kwasy AHA dają pożądane rezultaty w leczeniu schorzeń skóry takich jak; hiperpigmentacja, trądzik i rybia łuska.

Prawie 40 lat temu po raz pierwszy zastosowano zabieg złuszczania w dermatologii. Eksfoliację wykonano u pacjenta z wrodzonym zaburzeniem rogowacenia, tzw. rybią łuską w celu usunięcia nawarstwionej, grubej, brzydko pachnącej łuski, aby chociaż częściowo poprawić wygląd i jakość jego życia. Peeling chemiczny przyspiesza procesy naprawcze skóry, reguluje pracę gruczołów łojowych i proces keratynizacji naskórka. Peeling pomaga w rewitalizacji skóry i jest polecany dla osób w każdym wieku.

To też może Cię zainteresować: Łuszcząca się skóra – czy zawsze oznacza łuszczycę?

Rodzaje peelingów i kwasów owocowych

Podział peelingów w zależności od głębokości ich działania:

1. Peeling powierzchniowy - obejmuje warstwę rogową oraz ziarnistą naskórka. Poprawia koloryt i pobudzają fibroblasty do produkcji kolagenu i elastyny;
2. Peeling średniogłęboki - dociera do miejsca między naskórkiem a skórą właściwą. Ma działanie przeciwzmarszczkowe. Likwiduje też blizny potrądzikowe;
3. Peeling głęboki - sięga skóry właściwej. Ten rodzaj peelingu powinien wykonywać lekarz. Rekonwalescencja po zabiegu trwa nawet miesiąc.

Kwasy owocowe stosowane w kosmetyce:

• kwas mlekowy ( alfa-hydroksypropionowy) – powstaje podczas fermentacji cukru,
• kwas cytrynowy ( 2-hydroksyprpano-1,2,3-trikarboksylowy) – występuje w owocach np. ananasach i cytrynach,
• kwas winowy (dihydroksybursztynowy) - występuje w winogronach oraz winie,
• kwas glikolowy (hydroksyoctowy) – powstaje z soku trzciny cukrowej,
• kwas jabłkowy (hydroketanodikarboksylowy) – występuje w owocach.

Głębokie peelingi medyczne

Peelingi medyczne różnią się od peelingów stosowanych w kosmetyce tym, że działają nie na naskórek, a na skórę właściwą. Zawierają aktywne substancje pomocnicze, które wspierają działanie kwasów. Główne zastosowanie kwasów medycznych to profilaktyka przeciwstarzeniowa, zmniejszenie nadprodukcji sebum, likwidacja przebarwień i blizn różnego pochodzenia (w tym rozstępów). W przypadku każdego schorzenia mamy do dyspozycji inny preparat.

Peelingi medyczne najczęściej stosowane w dermatologii i medycynie estetycznej to: Redises CT, TCA, Cosmelan, kwas glikolowy o stężeniu 70 % i więcej, kwas migdałowy, kwas salicylowy.

W kosmetyce bardzo dobre efekty daje zastosowanie kilku metod eksfoliacji naraz np. mikrodermabrazji, która jest metodą mechaniczną oraz kwasu glikolowego lub migdałowego. Peelingi bardzo dobrze współgrają również zabiegami kosmetycznymi tj.: peeling kawitacyjny, jonoforeza, sonoforeza i mezoterapia.

Peeling a indywidualne potrzeby

Peelingi zawsze powinny być dobierane indywidualnie do potrzeb skóry pacjenta. Zabieg musi uwzględniać wrażliwość, kondycję i fototyp skóry. Wachlarz możliwości jest ogromny. Do dyspozycji mamy kwasy alfa- i beta- oraz ich kombinacje. Oto kilka przykładów zastosowania kwasów adekwatnie do defektów skóry:

• skóra łojotokowa i trądzikowa - peelingi salicylowe, pirogronowe i płyn Jassnera, peeling migdałowy (żadne peelingi nie nadają się do leczenia pacjentów leczonych doustnie retinoidami tj. izotretynoiną!);
• skóra naczyniowa z trądzikiem różowatym – w zależności od stopnia zaawansowania choroby, stosowane są peelingi łagodne, głównie kwas migdałowy, azelainowy, niskostężony glikolowy, Yellow Peel;
• skóra wrażliwa – peeling migdałowy i jego kombinacje z kwasem mlekowym i cytrynowym;
• skóra ze skłonnością do przebarwień – kwas azelainowy, kojowy, fitowy.

Przeciwwskazania do stosowania peelingów

Przeciwwskazania do zastosowania peelingów:

• ciąża i okres karmienia,
• stan po zabiegu chirurgicznym w obrębie twarzy (3-6 miesięcy),
• alergie skórne na aktywne substancje peelingu,
• skłonność do blizn i bliznowca,
• ciemny fototyp i opalona skóra,
• choroby bakteryjne,
• aktywna opryszczka i inne choroby wirusowe w aktywnej formie(np. mięczak zakaźny),
• ogólna terapia pochodnymi wit. A (do 6 miesięcy od skończonej terapii),
• naświetlanie promieniami RTG traktowanej okolicy,
• choroby autoimmunologiczne,
• liczne teleangiektazje.

Pielęgnacja skóry po peelingu

Jak dbać o skórę po zabiegu? Zaraz po zabiegu pacjent ma zakaz wykonywania makijażu przez 24 godziny oraz bezwzględny zakaz opalania się przez kolejne 4 tygodnie. Nie wolno zdrapywać łuszczącego się naskórka. Należy używać kremów z wysokim filtrem (od 30 – 60 SPF). Wskazane jest intensywne nawilżanie skóry i zabiegi kosmetologii leczniczej w celu podtrzymania efektów peelingu.