Anorgazmia – co to jest, objawy, leczenie

Anorgazmia – co to jest?

Każda z nas chce odczuwać pełną satysfakcję podczas zbliżenia, ale nie zawsze jest to możliwe. Badania pokazują, że brak orgazmu i ogólnej satysfakcji z życia intymnego są bardzo częstym problemem, niestety większość z kobiet, nic z tym nie robi! W grupie ponad 300 zdrowych kobiet, które odbywały rutynowe badania kontrolne, co trzecia relacjonowała, że ma problemy z osiągnięciem orgazmu, a prawie 4 pacjentki na 10 przyznawały, że odczuwają lęki i zahamowania dotyczące sfery seksualnej. To alarmujące wyniki, a każde następne badania potwierdzają wcześniejsze wyniki np. badanie przeprowadzone na grupie prawie 2 tysięcy kobiet w wieku 18- 59 lat, wykazało że jedna czwarta pań nie miała orgazmu przez przynajmniej kilka miesięcy w roku poprzedzającym ankietę. Nasuwa się pytanie dlaczego i co można zrobić, żeby to zmienić.

Co pocieszające, o anorgazmii możemy mówić tylko w części przypadków. Większość problemów z orgazmem samoczynnie zanika i jest spowodowana np. okresowym przemęczeniem. Często brak orgazmu jest spotykany u młodych kobiet, które wkraczają dopiero w życie intymne. Nie należy wpadać w panikę, jeżeli orgazm nie pojawi się od razu. Większość kobiet potrzebuje czasu, żeby nauczyć się odczuwać satysfakcję, szczególnie podczas stosunku seksualnego.

Czytaj również: Rodzaje orgazmu u kobiet

Sama anorgazmia jest dysfunkcją seksualną definiowaną jako zaburzenia orgazmu, może występować zarówno u kobiet jak i u mężczyzn. Jest to niemożność osiągnięcia orgazmu mimo występującego podniecenia. O zaburzeniu tym możemy mówić, jeżeli orgazm nigdy się nie pojawił, lub dysfunkcja pojawiła się po okresie względnie prawidłowych reakcji. Można to rozdzielić na:

• dysfunkcje ogólną, występuje ona we wszystkich sytuacjach i z każdym partnerem,
• dysfunkcja sytuacyjną, orgazm nie występuje w pewnych sytuacjach, np. występuje podczas masturbacji, ale nie występuje podczas sytuacji intymnej z partnerem.

Zobacz też: Orgazm pochwowy – jak przebiega, jak wywołać?

Przyczyny anorgazmii

Anorgazmia jest traktowana jak choroba, może też nieść ze sobą konsekwencje, od narastającej frustracji, po depresję, problemy w związku. Niemożność osiągnięcia orgazmu przy istnieniu silnej potrzeby seksualnej kobiety może prowadzić do licznych zaburzeń psychicznych (o charakterze histeryczno - neurostenicznym) i somatycznych (długotrwałe przekrwienie bierne w okolicach narządów miednicy mniejszej może prowadzić do przerostu w mięśniowej części szyjki macicy, przerostów tkanki łącznej przymacicza). Dlatego jeżeli podejrzewasz, że masz ten problem koniecznie udaj się do specjalisty, może to być ginekolog, psycholog lub seksuolog. Fizjologiczne przyczyny anorgazmii:

• wady wrodzone bądź nabyte narządu rodnego, np. wady statyki macicy, wady wrodzone pochwy,
• zaburzenia hormonalne obniżające libido np. dysfunkcja tarczycy, hiperprolaktynemia, hipoestrogenizm, niektóre kobiety mogą odczuwać obniżone libido również podczas stosowania leków antykoncepcyjnych,
• zaburzenia neurologiczne np. uszkodzenie nerwu sromowego, urazy rdzenia kręgowego,
• zmiany poporodowe, problemy z orgazmem u tej grupy kobiet mogą mieć bardzo różne przyczyny; od obniżonego libido spowodowanego zmianami hormonalnymi, karmieniem piersią, przemęczeniem, czy po prostu poświęceniem całej uwagi dziecku, po zmiany w obrębie narządów rozrodczych spowodowanych cesarskim cięciem, komplikacjami podczas porodu, czy zbyt wczesnym rozpoczęciem współżycia po porodzie,
• stany zapalne w obrębie narządu moczowo-płciowego oraz choroby weneryczne,
• brak kurczliwości mięśnia Kegla, w zdecydowanej większości przypadków jest to przypadłość, którą można zlikwidować, kluczem są regularne ćwiczenia tych mięśni polegające na rytmicznym napinaniu i rozluźnianiu grupy mięśni krocza (spora gruba kobiet opisuje to jako wstrzymywanie oddawania moczu i rozluźnianie, tak jakby chciały skorzystać z toalety), rezultaty powinny pojawić się w dość krótkim czasie, postępy treningu można ocenić poprzez wprowadzenie palca do pochwy i ocenę kurczliwości mięśni,
• zmiany menopauzalne, w tym przypadku dobrym rozwiązaniem jest zastępcza terapia hormonalna, przywracająca równowagę hormonalną, a to ona odpowiada za sporą grupę problemów w tej grupie wiekowej; dodatkowo badania dowodzą, że kobiet, które przyjmują w tym wieku niewielkie dawki testosteronu, zgłasza większą ochotę na seks oraz dużą satysfakcję ze zbliżeń.

Czytaj również: Orgazm łechtaczkowy – jak przebiega, jak go osiągnąć

Anorgazmia – czynniki psychologiczne

Na psychologiczne czynniki anorgazmii składają się:

• Traumatyczne przeżycia seksualne w dzieciństwie lub w dorosłości, zaliczamy do tego przemoc seksualną np. gwałt, molestowanie, w takim wypadku najlepszym rozwiązaniem jest podjęcie terapii;
• Depresja i stosowanie leków antydepresyjnych, w tym przypadku problem może być dwojaki:
  • po pierwsze depresja sama w sobie często obniża libido, a co za tym idzie może zmniejszać przyjemność podczas seksu, czy masturbacji,
  • dodatkowo leki, mimo że zmniejszają dolegliwości towarzyszące depresji, mogą obniżać popęd płciowy;
• Czasowe zmniejszenie pożądania seksualnego np. stres, przemęczenie psychiczne i fizyczne; każdy z nas może mieć problemy osobiste, czy tymczasowo obniżony nastrój, konsekwencją jest obniżenie popędu, nie należy się tym przejmować, jeżeli jest to sytuacja przejściowa;
• Brak respektowania potrzeb seksualnych kobiety przez partnera, możemy o nim mówić, kiedy mężczyzna świadomi nie dąży do zaspokojenia swojej partnerki;
• Niechęć do partnera, problemy w związku;
• Lęk przed ciążą, może być przyczyną braku przyjemności szczególnie u młodych dziewcząt, najlepszym rozwiązaniem jest wtedy dobranie skutecznej antykoncepcji;
• Zahamowania seksualne – niestety, nadal spora grupa kobiet nie jest świadoma swoich potrzeb, często wynika to z wychowania; o seksie w wielu domach się nie mówi, a jeżeli już to jest on przedstawiany jako coś złego wiążącego się z grzechem;
• Problemy w komunikacji - nawet jeżeli kobieta jest świadoma swoich potrzeb np. osiąga orgazm podczas masturbacji, nie wie lub nie chce powiedzieć partnerowi jak powinien ją dotykać, często wynika to ze wstydu albo z lęku, że partner oceni nasze fantazje negatywnie.

Przeczytaj też: Czy istnieją tabletki na potencję dla kobiet?

Anorgazmia – leczenie

Anorgazmia o podłożu psychologicznym najczęściej wymaga pomocy psychologicznej lub seksuologicznej, polega ona na podjęciu terapii indywidualnej lub partnerskiej. Polega ona edukacji seksualnej partnerów, często wykorzystuje się też trening komunikacyjny mający na celu ułatwienie komunikacji między partnerami, szczególnie w sferze seksualnej. Niemniej sposób prowadzenia terapii i jaj charakter jest opracowywany specjalnie na potrzeby każdej kobiety.

Warto podkreślić, że sam brak orgazmu nie jest problemem, jeżeli kobieta jest świadoma sytuacji i ją akceptuje. Niektórym paniom, nawet przy normalnej pobudliwości seksualnej, wystarcza bliskość i intymność jaką partner zapewnia im podczas stosunku, a sam orgazm uznają za sprawę drugorzędną. Po orgazmie partnera ich podniecenie płynnie zanika i czują się seksualnie usatysfakcjonowane. Dlatego jeżeli kobieta nie czuje potrzeby, nie powinna podejmować terapii „na siłę”.

Czytaj również: Depresja poporodowa – przyczyny, objawy, leczenie