Psychika a seks

Zaburzenia emocjonalne a seks

Bywa, że problem z seksem nie wynika tylko z wstydu lecz czynników rozwojowych, osobowościowych czy psychicznych. Dojrzewanie w rodzinie patologicznej, nieprawidłowe rodzinne wzorce zachowań oraz konflikty rodziców mogą rzutować w przyszłości na życie seksualne człowieka. Brak akceptacji, miłości i wsparcia dla dziecka może zaburzyć obraz własnej osoby, nieakceptowanie swojej płci. Nadmierny rygor i chłód emocjonalny wyostrzają kompleksy, co rzutuje na trudności w nawiązywaniu trwałych i wartościowych relacji. Trudności w dzieciństwie i młodości oraz nieprawidłowe wzorce mogą prowadzić w dorosłości do występowania zaburzeń w sferze seksu.

Nie tylko rozwój, ale i wczesne doświadczenia seksualne czy negatywny wpływ środowiska mogą rzutować na zaburzenia seksualne u człowieka. Typowymi cechami predysponującymi do zaburzeń są:

• lękliwość,
• neurotyzm,
• obie seksualne,
• kompleksy.

Osoby niedojrzałe uczuciowo, mające problemy z identyfikacją płciową czy ukrytymi skłonnościami homoseksualnymi, są bardziej narażone na rozwój impotencji psychogennej. W takim przypadku potrzebna jest pomoc specjalistyczna seksuologiczna i psychoterapeutyczna. Podjęcie leczenia ma ogromne znaczenie dla zdrowia psychicznego i samej relacji z partnerem. Kluczem do szczęścia jest zharmonizowanie tego, czego potrzebuje ciało i na co zgodzi się umysł. A to wszystko dobrze byłoby jeszcze dograć z partnerem.

Akceptacja a seks

Niedoskonałości ciała i poczucie jego niesprawności, utrudniają zarówno kobietom jak i mężczyznom swobodne zachowania w czasie zbliżenia. Media dodatkowo wzmacniają kompleksy promując idealne kształty, piękną cerę, młodość, pewnością siebie. I choć wiemy, że to tylko sztuczka, jednak cień niezadowolenia z siebie stopniowo rośnie. Badania wskazują, że kobiety są bardziej krytyczne wobec własnych ciał niż mężczyźni.

W krajach Europy Zachodniej, wady u siebie dostrzega od 50 do 80 procent kobiet. Przeszło połowa codziennie znajduje u siebie defekty, których nie widzą inni. Panie najczęściej narzekają na swoje nogi, piersi, biodra i brzuch. Męskie kompleksy głównie dotyczą muskulatury, wielkości penisa czy owłosienia. Niezadowolonych ze swojego ciała jest około 40 procent mężczyzn. Okazuje się jednak, że przeglądając się lustrze, panowie częściej widzą siebie przystojniejszymi, aniżeli są w rzeczywistości. Jedna z podstawowych zasad udanego życia seksualnego jest akceptacja samego siebie.

Wstyd a seks

Poczucie wstydu w sytuacjach intymnych zmusza partnerów do ciągłej czujności. Trudno wówczas się rozluźnić i skupić na przyjemnych doznaniach. Próbujemy stłumić i wyprzeć z własnej świadomości kompleksy. W efekcie zamrażamy pozostałe swoje uczucia, przestając widzieć i szanować wstyd nie tylko własny, ale i partnera. Wywyższamy się poprzez poniżanie innych czując się lepiej na ich tle. Dążymy do perfekcji na tyle skutecznie by nikt nie mógł nam nic zarzucić.

Wszelkie nałogowe zachowania (nadużywanie alkoholu, kompulsywne jedzenie, itd.) na chwilę znieczulają poczucie własnych niedoskonałości. W efekcie człowiek staje się jeszcze bardziej zagubiony, zmniejszają się jego możliwość uzyskania satysfakcji seksualnej i coraz bardziej oddala się od ludzi.

Bliskość a seks

Szczerość i bliskość między partnerami pozwala pokonać największe ludzkie sekrety czy niepewności. Rozmowa o tym, co czujemy tak naprawdę, jak siebie postrzegamy, co w sobie negujemy zbliża nas do partnera. Zyskujemy swobodę i zadowolenie z własnej cielesności, podwyższa się nasz seksapil. Wielu przestaje nie tylko bać się mówić, ale zyskuje odwagę by realizować własne fantazje seksualne.

Niezwykle ważne jest nabranie dystansu do siebie, otoczenia, norm narzucanych przez media. Poczucie własnej unikalności i wyjątkowości, pozwala na zaakceptowanie swojego ciała. Próby zbliżenia z partnerem będą tym skuteczniejsze im bardziej zaakceptujemy swoje drobne ułomności.