Choroba Hashimoto, zwana inaczej limfocytarnym zapaleniem tarczycy, jest najczęstszą przyczyną niedoczynności tarczycy. Schorzenie to należy do spektrum chorób autoimmunologicznych. Na chorobę Hashimoto częściej zapadają kobiety.
Choroba Hashimoto, zwana inaczej limfocytarnym zapaleniem tarczycy, jest najczęstszą przyczyną niedoczynności tarczycy. Schorzenie to należy do spektrum chorób autoimmunologicznych (chorób z autoagresji) – zaburzeń będących efektem wytwarzania przez organizm przeciwciał niszczących własne komórki. Cechą charakterystyczną limfocytarnego zapalenia tarczycy jest obecność przeciwciał skierowanych przeciwko tyreoglobulinie (TgAb) oraz tyreoperoksydazie (TPOAb) – białkom niezbędnym do wytwarzania hormonów tarczycy.
Choroby autoimmunologiczne, w tym choroba Hashimoto, dotykają przede wszystkim płci żeńskiej. Aż 90-95% chorych na limfocytarne zapalenie tarczycy stanowią kobiety. Schorzenie występuje we wszystkich grupach wiekowych, także u dzieci. Częstość zachorowań wzrasta wraz z wiekiem. Szacuje się, że na chorobę Hashimoto choruje ok. 2% populacji.
Etiologia chorób autoimmunologicznych ciągle jest nie do końca wyjaśniona. Uważa się, że na rozwój autoagresji będącej przyczyną choroby Hashimoto mają wpływ zarówno czynniki genetyczne, jak i środowiskowe. Wśród tych ostatnich wymienia się np.:
Choroba często ujawnia się za sprawą osłabienia odporności oraz stresujących sytuacji. Opisuje się m.in. rozwój schorzenia u kobiet po porodzie.
W wyniku nieprawidłowej odpowiedzi układu immunologicznego limfocyty B przemieniają się w komórki plazmatyczne, wytwarzające przeciwciała: przeciwko tyreoglobulinie (białku magazynującemu hormony tarczycy – tyroksynę i trójjodotyroninę) oraz tyreoperoksydazie (enzymowi biorącemu udział w tworzeniu tyroksyny). Dodatkową rolę w patogenezie choroby odgrywają limfocyty T, niszczące komórki pęcherzykowe tarczycy.
Zmiany postępują stopniowo. Początkowe stadium choroby często przebiega bezobjawowo – tarczyca ma prawidłową wielkość, stężenia hormonów są prawidłowe, pacjent nie odczuwa żadnych dolegliwości, a jedynym odchyleniem od normy jest obecność przeciwciał przeciwtarczycowych. Czasami początkowym efektem procesu niszczenia tarczycy jest uwolnienie zmagazynowanych w gruczole hormonów i nadczynność tarczycy (tyreotoksykoza). Stan ten jest przejściowy, a ostatecznym efektem choroby jest z reguły niedoczynność tarczycy.
Efektem nacieku limfocytarnego jest powiększenie się tarczycy i powstanie wola. Zwykle jest ono plastyczne i niebolesne. Z czasem, wskutek destrukcji gruczołu, wole zanika, a tarczyca staje się mała, atroficzna.
Objawy limfocytarnego zapalenia tarczycy zależą od fazy choroby. Najczęściej spotykanymi objawami są: wole oraz objawy niedoczynności tarczycy:
Z racji tego, że choroby autoimmunologiczne często współistnieją ze sobą, limfocytarnemu zapaleniu tarczycy mogą towarzyszyć także zaburzenia ze strony innych narządów, m.in. niedoczynność nadnerczy, gonad lub cukrzyca typu 1.
Najczęstszymi odchyleniami od normy w badaniach laboratoryjnych są:
Oprócz badań laboratoryjnych należy wykonać USG tarczycy. Wole typowe dla choroby Hashimoto charakteryzuje się niską echogenicznością typową dla struktur miękkich, o niskiej gęstości. Często tarczyca ma niejednorodny miąższ typu „pieprz i sól”. W BAC (biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej) oraz w badaniu histopatologicznym tarczycy można stwierdzić nacieki z limfocytów, grudki chłonne oraz zanik pęcherzyków tarczycy.
Niestety, nie ma metody przyczynowego leczenia choroby Hashimoto, dlatego terapia opiera się na wyrównywaniu zaburzeń hormonalnych. Niedoczynność tarczycy powinna być wyrównywana poprzez suplementację L-tyroksyny. Należy regularnie monitorować stężenia TSH, fT3 i fT4, uzależniając od nich dawkę leku.
Pacjenci w stadium tyreotoksykozy wymagają leczenia tyreostatykiem (lekiem przeciwtarczycowym) – tiamazolem lub propylotiouracylem oraz propranololem. Chorzy z małym wolem, w stanie eutyreozy (prawidłowe stężenia hormonów tarczycy), wymagają jedynie obserwacji i monitorowania przebiegu choroby. Leczenie chirurgiczne choroby Hashimoto stosowane jest wyłącznie w wyjątkowych sytuacjach. Wskazaniami do operacji są:
Prawidłowo leczona choroba Hashimoto, z unormowanym stężeniem hormonów tarczycy, nie powoduje niebezpiecznych powikłań. Groźna dla zdrowia jest natomiast niewyrównana niedoczynność tarczycy, powodująca zwolnienie metabolizmu, hipercholesterolemię, a w konsekwencji powikłania kardiologiczne, zaś w przypadku dzieci – upośledzenie umysłowe, zaburzenia wzrastania i dojrzewania płciowego.
rak sutka migrena choroby tarczycy zaburzenia erekcji nadpotliwość zespół policystycznych jajników hormonalna terapia zastępcza niepłodność nadmiar wody w organizmie choroby wątroby zdrowa dieta reumatoidalne zapalenie stawów antykoncepcja zaburzenia miesiączkowania nadwaga choroby genetyczne libido cukrzyca typu 2 osteoporoza objawy menopauzy bezsenność rak piersi cukrzyca nadczynność tarczycy grzybica paznokci infekcje intymne niedoczynność tarczycy grzybica pochwy otyłość menopauza
Copyright © 2012-2018 Wylecz.to All Rights Reserved. Wszystkie prawa zastrzeżone
Treści z serwisu wylecz.to mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem.
Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny.
Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym
Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem.
Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie.
