Przyczyny krzyku dziecka - dlaczego dziecko krzyczy i jak je uspokoić?

Co to jest zespół krzyczącego dziecka?

Krzyk dziecka jest sposobem komunikacji dziecka z rodzicami. Płaczem dziecko może sugerować potrzebę jedzenia, czułości, zmienienia pieluszki. Czasem krzycząc dziecko prosi jedynie o zwrócenie na nie uwagi. Są jednak sytuacje, kiedy płacz dziecka może oznaczać, że mamy do czynienia ze zjawiskiem krzyczącego dziecka. Definicja krzyczącego dziecka mówi o tym, że jest to noworodek, który dłużej niż przez trzy tygodnie, przynajmniej trzy godzinny dziennie i co najmniej trzy wieczory w tygodniu wytrwale, a tym samym długo, płacze. Stąd też można mówić, że krzyczące dziecko oznacza trzy razy po trzy: tygodnie, godziny, wieczory. Warto podkreślić jednak, że jest to tylko sztywna regułka. Jeżeli dziecko krzyczy dwie godziny dziennie, sytuacja ta powtarza się, a rodzice są już u kresu sił, to znak, że mają w domu krzyczące dziecko.

Dlaczego dziecko krzyczy?

Najczęściej do sytuacji krzyczącego dziecka dochodzi w momencie pojawienia się bólu kolkowego, który występuje około trzeciego miesiąca życia dziecka. Kolki pojawiają się codziennie, najczęściej wieczorami i objawiają się napiętym i twardym brzuszkiem dziecka. Wszelkiego rodzaju wzdęcia i bóle brzuszka powodują, że dziecko staje się niespokojne, a jedyną formą ukazania bólu staje się płacz.

Masaż brzuszka, kąpiel, odbicie po jedzeniu, leki - pomogą w złagodzeniu bólu kolkowego.
Kolejną przyczyną płaczu dziecka są sami rodzice. Często bowiem nie czują się oni pewnie w opiece nad swoim dzieckiem. Dziecko jest istotą niezwykle wrażliwą i odczuwa nawet najmniejszy strach rodziców. Stąd też tak ważna jest pewność siebie, nawet w takich czynnościach jak przytulanie, karmienie, kąpiel dziecka.

Przyczyną krzykliwego dziecka może być sama ciąża, jak i poród. Jeżeli ciąża przebiegała burzliwe, wystąpiły komplikacje przy porodzie, poród był bardzo szybki, dziecko może być jeszcze nie przystosowane do nowego życia poza brzuchem matki. Sytuacja, kiedy dziecku trudno jest przystosować się do nowych warunków, powoduje strach dziecka, co objawia się krzykiem i płaczem. Stąd też już po porodzie warto zapewnić dziecku dużo czułości, a przede wszystkim pomóc mu poznać nowy dla niego świat.

Jak uspokoić krzyczące dziecko?

Naczelną zasadą w uspokojeniu krzyczącego dziecka jest redukcja wszelkich bodźców, które odbiera dziecko. Stąd też grająca i wirująca pozytywka nad główką dziecka nie pomoże w żaden sposób w uspokojeniu go, a wręcz przeciwnie - nasili jego płacz. Bujanie w wózku, kołysce, na rękach również powinno odbywać się w spokojnym, równym tempie.

Wieczorem warto zrezygnować z mocnego światła, na rzecz lampki dającej przytulne światło. Zapewnienie spokoju dziecku pomoże mu w uspokojeniu się.

Dziecko najlepiej czuje się wtedy, gdy jego życie poza brzuchem mamy przypomina choć trochę jego poprzednie środowisko. Rodzice mogą mu pomóc w złagodzeniu tęsknoty poprzez m.in. trzymanie go w cieple (dziecko nie może się pocić) lub też ubieranie do snu w śpiworek zamiast śpioszków.

Poza tym dzieci lubią gdy jest ciasno – w takich warunkach bowiem przebywały w brzuchu mamy przez wiele tygodni. Rodzice powinni od czasu do czasu owinąć w kocyk całe ciało dziecka wraz z ramionami, tak aby wystawała tylko główka.

Kąpiele wieczorne również pomogą w uspokojeniu dziecka. Ciepła woda, miły dotyk rodziców pomaga dziecku w przygotowaniu się do snu.

Kolejną metodą na uspokojenie krzyczącego dziecka jest zaspokojenie jego potrzeb fizjologicznych od razu po ich zauważeniu. Oznacza to, że należy karmić dziecko przy pierwszych oznakach głodu, a pieluszkę zmienić od razu po zauważeniu, że dziecko może mieć ją już pełną. Również ważną kwestią jest położenie dziecka do snu. Jeżeli niemowlę ziewa, jest zmęczone, nie należy czekać, tylko od razu położyć je do łóżeczka.

Wprowadzenie uregulowanego i zarazem spokojnego rytmu dnia pomoże dziecku nie tylko przystosować się do nowych warunków, ale również zapobiegnie jego krzykom. Stąd też należy wnioskować, że rodzice mają niezwykle duży wpływ na samopoczucie dziecka. Jeśli od pierwszych chwil zaopiekują się nim spokojnie, będą reagować na jego potrzeby, dziecko będzie szczęśliwe, co z pewnością nie będzie powodem do wieczornych krzyków.

Czasem jednak mimo najmocniejszych starań rodziców nic nie pomaga. W takich sytuacjach należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza pediatry, który pomoże rodzicom znaleźć inne przyczyny krzyku ich dziecka.