Ciemieniucha u dziecka – jak wygląda, jak się jej pozbyć?

Ciemieniucha a dziecięce łojotokowe zapalenie skóry

Ciemieniucha jest powszechnie stosowanym określeniem objawu dziecięcego łojotokowego zapalenia skóry. Ciemieniucha przybiera postać szorstkich, niekształtnych płatów skóry barwy białej lub żółtawej. W większości przypadków nie powinna być przyczyną niepokoju rodziców. Ciemieniucha często występuje u noworodków, a nawet u dzieci do drugiego roku. życia. U niektórych dzieci przybiera ona postać małych łat, u innych obejmuje całą skórę głowy. Czasami ciemieniucha może wystąpić nawet na brwiach, powiekach, uszach, płatkach nosa, tylnej części szyi, w okolicy pieluchy lub pod pachami. W rzadkich wypadkach, np. u dzieci cierpiących na egzemę lub mających suchą skórę, ciemieniucha może spowodować pękanie skóry połączone ze swędzeniem i sączeniem się niewielkiej ilości przejrzystej, żółtej wydzieliny.

Ciemieniucha nie jest zaraźliwa i nie stanowi wyniku niedostatecznej higieny. W większości przypadków ustępuje samoistnie. W silnych lub długotrwałych przypadkach lekarz może zalecić specjalny szampon lub balsam. Codzienne mycie głowy łagodnym szamponem także pomaga w usunięciu łuszczącej się skóry. Choć może się wydawać, że jest to stan powodujący niewygodę i podrażnienie skóry, ciemieniucha zwykle nie doskwiera dzieciom.

Sprawdź też: Strupy w nosie – przyczyny, objawy, leczenie

Ciemieniucha – skąd się bierze?

Dokładne przyczyny dziecięcego łojotokowego zapalenia skóry nie są znane, choć niektórzy naukowcy uważają, że powodem jest nadmierna produkcja łoju przez gruczoły łojowe i mieszki włosowe. W łoju, obok bakterii, mogą namnażać się grzyby z rodziny drożdżakowatych. Może on być kolejnym czynnikiem sprzyjającym rozwojowi ciemieniuchy.

Łojotok zwykle jest cechą rodzinną, co oznacza, że czynniki warunkujące powstawanie ciemieniuchy mogą być przekazywane przez matkę dziecku jeszcze przed narodzeniem. Pewne czynniki, takie jak ekstremalne warunki pogodowe, tłusta skóra, rzadkie mycie, stosowanie balsamów zawierających alkohol, otyłość i inne zaburzenia skóry – mogą podnosić ryzyko wystąpienia ciemieniuchy u dziecka.

Ciemieniucha – rady położnej [wideo]

Objawy ciemieniuchy – jak wygląda ciemieniucha?

Ciemieniucha u każdego dziecka wygląda inaczej. Może gromadzić się z jednym miejscu, lub rozprzestrzeniać po całym ciele. Na dotkniętych nią obszarach skóry widoczny jest jeden lub więcej z poniższych objawów:

• twarde płaty skóry lub skóra układająca się w skorupy (głównie na skórze głowy, lecz czasami na uszach, powiekach, brwiach, nosie, szyi, w pachwinach i pod pachami),
• tłuste lub oleiste obszary skóry, często pokryte białym lub żółtym strupem,
• łuszczące się płaty skóry.

Rzadko, dzieci z ciemieniuchą mogą mieć łagodnie zaczerwienioną i swędzącą skórę, u niektórych wypadają włosy, które zwykle odrastają po zniknięciu stanu zapalnego.

Ciemieniucha – kiedy do lekarza?

W większości przypadków ciemieniuchę łatwo jest zdiagnozować w domu, na podstawie samego jej wyglądu. Należy jednak poradzić się lekarza, jeśli:

• mamy po raz pierwszy do czynienia z ciemieniuchą,
• dziecko ma łojotok w miejscach pozbawionych owłosienia,
• domowy sposoby pielęgnacji nie przynoszą poprawy,
• łojotok zaostrza się na dużych powierzchniach ciała,
• łojotok powoduje wypadanie włosów lub swędzenie,
• skóra staje się twarda i zaczerwieniona, wysiąka z niej płyn, lub jest ciepła w dotyku – może to być oznaka infekcji,
• dziecko ma osłabiony układ odpornościowy i pojawia się łojotok.

Czytaj również: SIDS (nagła śmierć łóżeczkowa) – co to jest? Czynniki ryzyka, kiedy występuje, jak jej zapobiec?

Leczenie ciemieniuchy – sposoby na ciemieniuchę

Choć w większości przypadków ciemieniucha nie wymaga leczenia, rodzice zwykle chcą usunąć skorupę gromadzącą się na skórze głowy dziecka. Można to zrobić delikatnie masując skórę dłońmi lub gąbką do mycia, delikatnie miękką szczotką oraz myjąc włosy dziecka raz dziennie łagodnym szamponem.

Po zniknięciu zmian, mycie szamponem można ograniczyć do dwóch razy w tygodniu, aby nie dopuścić do nawrotu. Włoski dziecka można wyczesać miękką szczotką przed spłukaniem szamponu.

Jeśli stwardniały naskórek nie chce łatwo schodzić, można w skórę głowy dziecka wetrzeć niewielką ilość olejku, odczekać, aż olejek wsiąknie, a następnie umyć dziecku głowę szamponem i szczotką. Należy dopilnować, aby za każdym razem zmyć go dokładnie, ponieważ jego nadmiar sprzyja powiększaniu się ciemieniuchy.

Jeśli stosowanie zwykłego szamponu nie przynosi rezultatu, należy zwrócić się do lekarza z pytaniem o dobry szampon przeciwłupieżowy. Szampony tego rodzaju, z których większość dostępnych jest bez recepty, zawierają m.in. ketokonazol i pomagają w zwalczaniu suchości i łuszczenia się skóry. Niewielką ilość szamponu należy wetrzeć delikatnie w skórę głowy dziecka i pozostawić na około 2 minuty, następnie spłukać szampon i powtórzyć procedurę raz jeszcze. Z początku trzeba będzie mycie powtarzać codziennie lub dwa razy w tygodniu, a następnie, kiedy skóra wróci do normy, stosować szampon raz w miesiącu, aby nie dopuścić do nawrotu choroby.

W przypadku łojotoku na innych obszarach skóry, lub jeśli skóra dziecka jest podrażniona, pomocne mogą być kremy z hydrokortyzonem. Jednak, przed zastosowaniem takiego kremu należy zawsze skonsultować się z lekarzem.

Ciemieniucha może zniknąć i nagle pojawić się ponownie po kilku miesiącach, lecz stosując się do powyższych rad, można skutecznie z nią walczyć.