Siadanie niemowląt - kiedy, stymulacja, dobre i niekorzystne pozycje

Kiedy dziecko zaczyna siedzieć?

Nieliczne dzieci zdobywają nowe umiejętności dokładnie w takim okresie jak w poradnikach dla rodziców czy tabelach z podręczników medycznych. Niemowlę leżące cały dzień w swoim łóżeczku w polu widzenia ma tylko to, co znajduje się na poziomie jego oczu. Dzieci dlatego uwielbiają spędzać czas w leżaczkach czy nosidełkach.

Niektóre dzieci podczas rozpoczęcia drugiego półrocza swojego życia zaczynają siadać, inne po skończeniu dziewiątego miesiąca życia. Dziecko samo decyduje kiedy jest gotowe do samodzielnego siadania, zależy to od tego czy mięśnie są dość silne, by utrzymać plecy w pozycji pionowej. Niektóre dzieci najpierw zaczynają wstawać a następnie samodzielnie siedzieć. Należy skonsultować się z lekarzem jeśli dziecko rozwija się dużo szybciej niż jego rówieśnicy. Rodzice nie powinni zbyt szybko sadzać dziecka w wózku dziecięcym lub krzesełku, istnieje bowiem niebezpieczeństwo uszkodzenia kręgosłupa dziecka. Jego mięśnie są gotowe do wytrzymania w tej pozycji dopiero wtedy gdy dziecko samo podejmuje próby siadania.

Zamiast patrzeć w tabele rozwojowe niemowlaka oraz podpytywać inne mamy, kiedy ich dzieci zaczęły siadać, najlepiej uważnie obserwować dziecko. Samo pokaże, że chce już siedzieć. Oto pierwsze sygnały, jakie wysyła jego ciało gdy jest do tego gotowe:

• dziecko leżąc na plecach samo podnosi głowę i trzyma ją w tej pozycji bez żadnych problemów,
• leżąc na brzuchu bez problemów oraz wysiłku dziecko opiera się na dłoniach lub łokciach,
• rodzic podając dziecku dłonie, chwyta je i samo podciąga się do siedzenia.

Stymulacja dziecka do siadania

Od pierwszych dni życia warto układać dziecko na brzuszku, na twardym i płaskim podłożu. Podnosząc samodzielnie główkę i klatkę piersiową ćwiczy mięśnie tułowia, ramion oraz karku, te partie mięśni będą potrzebne przy siadaniu. Rozsypując przed dzieckiem interesujące zabawki zachęca się go większej aktywności, samo zacznie odrywać jedną rączkę od podłoża by sięgnąć po zabawkę. Wspólna zabawa jest wspaniałym treningiem mięśni, np. można podawać ręce leżącemu na wznak dziecku, jeśli będzie gotowe samo chwyci za palce i będzie usiłowało się podciągnąć. W opanowaniu trudnej sztuki utrzymania równowagi, dziecko potrzebuje czasu.

Siadanie dziecka

Rodzice powinni zapewnić swojemu dziecku optymalne warunki do umożliwienia nauki siadania, odpowiednie miejsce to takie, w którym dziecko może podpierać się na rękach. Nauka siedzenia najczęściej rozpoczyna się od następujących schematów:

• dzieci ćwiczą siadanie poprzez chwytanie się za stopy, podczas leżenia na plecach,
• z pozycji na czworaka dziecko opiera się o podłoże pośladkami obok lewej lub prawej stopy następnie prostuje kręgosłup oraz nogi, pozycja ta jest ustabilizowana i dziecko bez żadnych problemów może się bawić,
• dziecko leżąc na brzuchu podpiera się na rączkach i wykonuje następnie coś w rodzaju szpagatu,
• leżąc na plecach dziecko obraca się na jeden z boków podbierając się ręką znajdującą się bliżej podłoża.

Każde dziecko siada w indywidualny sposób, może siedzieć z obiema nóżkami wyprostowanymi, po turecku czy jedną nóżką zgiętą.

Czytaj również: Blokada kręgosłupa – co to jest, działanie, wskazania, przeciwwskazania i skutki uboczne

Pozycje niekorzystne dla dziecka

Dziecko nie powinno siadać w następujący sposób:

1. Uda dziecka są złączone, łydki wraz z goleniami znajdują się w pozycji na zewnątrz, pozycja ta jest niekorzystna dla dziecka;
2. Głowa dziecka jest kręgosłup przypomina swoim kształtem literę C, a niemowlę siedzi tylko na jednym pośladku. Rodzice powinni najpierw sami zachęcić dziecko do zmiany pozycji np. trzymając ulubioną zabawkę przed oczami tak by dziecko przełożyło samo swój ciężar ciała. Po wielu nieudanych próbach kiedy dziecko nie zmienia swojej pozycji należy skonsultować się z pediatrą, ponieważ może to być oznaką jednostronnego ograniczenia ruchowego;
3. Dziecko podczas siedzenia nigdy nie zgina nóg, może to być oznaką blokady stawów;
4. Siedząc dziecko nigdy nie prostuje nóżek, mogą to być zmiany miednicy lub mięśnie nóg nie są prawidłowo odprężone.

Dziecko potrafiące samodzielnie siadać, może podziwiać otaczające go otoczeniu z nowej perspektywy oraz poznawać świat. Rodzice będą mogli posadzić swoje dziecko w foteliku, aby mogło spożywać wspólnie posiłki z całą rodziną. Następnym krokiem w rozwoju będzie raczkowanie, wstawanie a następnie nauka samodzielnego chodzenia.