Niepłodność – czynnik maciczny

Przyczyny niepłodności macicznej

Przyczyny niepłodności macicznej możemy schematycznie podzielić na te, które są związane z wadami wrodzonymi macicy. Wówczas mowa tu przede wszystkim o występowaniu przegród wewnątrzmacicznych, macicy dwurożnej, podwójnej. Aczkolwiek znacznie częściej problemy z zajściem w ciążę wynikają z dysfunkcji narządu, ale o charakterze nabytych nieprawidłowości, będących często następstwem procesów patologicznych, które toczą się w macicy.

Bardzo często są to zmiany o charakterze polipowatych czy mięśniakowatych. Ponadto do tego stanu rzeczy przyczynia się także wyłyżeczkowanie macicy (zabieg polegający na opróżnieniu jamy macicy pod osłoną znieczulenia ogólnego po uprzednim rozszerzeniu szyjki macicy), a także zrosty wewnątrzmaciczne powstałe w następstwie operacji w obrębie miednicy mniejszej.

Diagnostyka i badania niepłodności

W rozpoznaniu czynnika macicznego niepłodności duże znaczenie odgrywają metody zabiegowe. Przede wszystkim wykorzystuje się: histerografię, histeroskopię czy ultrasonografię.

Histerografia – jest to rodzaj badania radiologicznego, które pozwala na uwidocznienie jamy macicy i oceny warunków anatomicznych. Jest to niezwykle istotne w kontekście niepłodności macicznej. Histerografia wymaga podania środka cieniującego co niestety wiąże się z ryzykiem wystąpienia powikłań wynikających z zastosowania kontrastu.

Histeroskopia – jest to z kolei rodzaj badania endoskopowego, które stosowane jest nie tylko w ramach szeroko pojętej diagnostyki, ale w ostatnich latach także w celach terapeutycznych. Umożliwia ona wykonanie niektórych zabiegów ginekologicznych, co pozwala na eliminację bezpośredniej przyczyny niepłodności macicznej, spowodowanej np. wadami rozwojowymi.

USG – bardzo często wykorzystywane badanie w diagnostyce niepłodności wewnątrzmacicznej, z uwagi na bezbolesny przebieg procedury i mało inwazyjny, w związku z tym rzadko mówimy o powikłaniach. USG umożliwia ocenę budowy anatomicznej macicy i wczesnym rozpoznaniu występujących tam nieprawidłowości.

Leczenie niepłodności macicznej

Problem niepłodności macicznej wiąże się z koniecznością zastosowania leczenia operacyjnego. Zgodnie z najnowszymi standardami wykorzystuje się zarówno techniki endoskopowe, jak i klasyczne techniki operacyjne. Celem tych zabiegów jest odtworzenie warunków anatomicznych narządu. Zakres zabiegu jest uzależniony od choroby podstawowej, która jest przyczyną niepłodności. W przypadku przegród czy zrostów wewnątrzmacicznych postępowaniem z wyboru jest przecięcie tych patologicznych struktur. Mięśniaki macicy podlegają wyłuszczeniu. W ostatnim przypadku wskazaniem do zabiegu jest średnica zmiany przekraczająca 7 cm oraz znaczna deformacja macicy.

Postępowaniem z wyboru po terapii niepłodności jest wykonanie inseminacji (maksymalnie 4-5 cykli). Zabieg inseminacji polega na wstrzyknięciu wcześniej pobranej spermy bezpośrednio do szyjki macicy. Nie wymaga to odbycia stosunku płciowego. Jeżeli pojawią się niepowodzenia to wówczas stosowane jest klasyczne zapłodnienie pozaustrojowe, czyli zapłodnienie In vitro.