Jakie produkty nasilają łupież, a jakie pomagają się go pozbyć?
Dzięki zawartości określonych witamin i składników mineralnych, niektóre pokarmy wspomagają walkę z łupieżem. Co warto włączyć do codziennego jadłospisu?
Łupież, to choroba skóry głowy objawiająca się nadmiernym złuszczaniem warstwy rogowej naskórka, w postaci drobnych płatków. Często towarzyszy mu mniej lub bardziej nasilony łojotok. Nadmierne wydzielanie łoju oraz towarzyszący mu stan zapalny mogą doprowadzić nawet do trwałego wyłysienia. Niektóre rodzaje łupieżu, zlokalizowane są poza okolicą skóry głowy – na tułowiu, w dołach pachowych, pachwinach, stopach. Leczenie łupieżu, zależy od jego rodzaju oraz nasilenia objawów.
Niewielkie ilości białych płatków w kosmykach włosów nie powinny budzić większego niepokoju. Łuszczenie skóry głowy, to naturalny proces. O łupieżu, jako chorobie mówimy, w przypadku, kiedy złuszczanie skóry na głowie jest nadmiernie nasilone. Występowaniu łupieżu sprzyja szybko przetłuszczająca się skóra głowy lub wręcz przeciwnie – skóra z tendencją do nadmiernego wysuszania.
Często, przyczyną łupieżu są drobnoustroje. Namnażające się bakterie i grzyby, pobudzają komórki naskórka do intensywnych podziałów. Ponadto mogą być przyczyną zakażenia i rozwijającego się stanu zapalnego, którego konsekwencją niekiedy jest trwałe wyłysienie. Często, łupież jest efektem niewłaściwej pielęgnacji skóry głowy. Źle dobrane kosmetyki mogą doprowadzić do nadmiernego łuszczenia się naskórka, a nawet kontaktowego zapalenia skóry. Drażniące działanie wykazują niektóre szampony, farby, żele, lakiery, szczególnie, gdy są stosowane w nadmiernych ilościach. Przyczyną łupieżu jest również niewłaściwa dieta, uboga w witaminy i minerały, oraz częste sytuacje stresowe czy zaburzenia hormonalne. Dodatkowo, występowaniu łupieżu sprzyja narażenie skóry głowy na substancje drażniące, np. chlorowaną wodę w basenie, suche i gorące powietrze, zanieczyszczenia powietrza, nadmierne narażenie na promieniowanie słoneczne. Ponadto z problemem łupieżu częściej borykają się mężczyźni niż kobiety.
Łupież zwykły (inaczej łupież suchy lub łupież biały), lokalizuje się najczęściej na owłosionej skórze głowy, ale może występować również na brwiach, brodzie, pachach, w okolicach intymnych. Objawia się drobnymi, dobrze odgraniczonymi, białymi lub srebrzystymi płatkami. Towarzyszy mu zwykle bardzo niewielkie nasilenie łojotoku lub wręcz sucha skóra głowy. Najczęściej jednak włosy są przetłuszczone. Łupież suchy, może być także objawem niewłaściwej pielęgnacji włosów i stosowania źle dobranych kosmetyków, które podrażniają skórę głowy. Łupież tłusty (inaczej łupież łojotokowy), to choroba skóry głowy, z tendencją do nadmiernego przetłuszczania się. Objawia się bardzo nasilonym łojotokiem i świądem. Na skórze głowy pojawiają się uwarstwione żółtawe strupy, którym towarzyszą objawy stanu zapalnego. Często konsekwencją łupieżu tłustego jest postępujące, trwałe wyłysienie. Wraz z utratą włosów nasilenie objawów łojotoku i łupieżu ustępuje.
Łupież pstry, to choroba wywołana przez zakażenie grzybem z rodzaju drożdżaków (Pityrosporum ovale). Powierzchniowemu zakażeniu naskórka sprzyja wrażliwy na ten rodzaj grzybów typ skóry. Łupież pstry objawia się żółtobruntanymi, łuszczącymi się plamami o nieregularnych obrysach. Zazwyczaj są liczne i zlokalizowane na skórze klatki piersiowej, tułowiu, szyi oraz skórze głowy. W wyniku narażenia na promienie słoneczne, w miejscach grzybicy powstają odbarwienia skóry. Łupież rumieniowy, wywołany jest przez zakażenie drobnoustrojami – maczugowacami Propionibacterium minutissimum. Objawia się dobrze odgraniczonymi, złuszczającymi się żółtobrunatnymi plamami, zlokalizowanymi przede wszystkim w okolicy pachwin, rzadziej pach oraz okolicach między palcami stóp.
Specyficzną odmianą łupieżu jest łupież różowy Giberta. Objawia się bladoróżowymi plamami o okrągłym kształcie i lekko złuszczającej się powierzchni. Zmiany umiejscowione są przede wszystkim na tułowiu i kończynach. Choroba ma łagodny przebieg, a wykwity znikają samoistnie bez pozostawiani blizn. Najprawdopodobniej, za chorobę odpowiedzialny jest wirus HHS7 (Herpes Simplex 7).
Sposób leczenia łupieżu zależy od jego rodzaju i przyczyn występowania. Przetłuszczająca się skóra głowy wymaga często użycia szamponu przeciwłupieżowego. Standardowy szampon na łupież zawiera w swoim składzie substancje keratolityczne (złuszczające naskórek), substancje przeciwgrzybicze i przeciwbakteryjne, a także inne składniki mające kojące właściwości. Dzięki niemu z głowy usuwany jest nadmiar zrogowaciałego naskórka, a także skutecznie hamuje on namnażanie się drobnoustrojów.
Jeżeli mimo stosowania szamponów i odpowiedniej higieny zmiany nie ustępują, należy koniecznie zgłosić się do dermatologa. W przypadku łupieżu suchego należy zadbać o właściwe nawilżenie skóry głowy. Prócz kosmetyków nawilżających (które należy wetrzeć w skórę głowy) stosuje się także szampony na łupież, zawierające substancje złuszczające nadmiar naskórka. Jeżeli pojawienie łupieżu związane jest z niewłaściwą pielęgnacją włosów, należy zmienić stosowane kosmetyki. Czasami konieczna jest również zmiana diety (więcej witamin i minerałów), zmniejszenie narażenia na stres lub zastosowanie odpowiednich odżywek do włosów.
Należy pamiętać, że wiele chorób przebiega ze zmianami podobnymi do łupieżu (np. grzybica skóry głowy, łuszczyca). Leczenie łupieżu w tym wypadku polega na leczeniu choroby podstawowej. Jeżeli łupież związany jest z narażeniem skóry głowy na czynniki drażniące, jedynym sposobem na łupież będzie ograniczenie działania szkodliwych substancji (np. zakładanie czepków na basenie). W przypadku wystąpienia zmian na skórze głowy zawsze warto zwrócić się do lekarza specjalisty (dermatologa), który postawi fachową diagnozę i ustali odpowiednie leczenie.
129
