Co to jest inozyna (pranobeks inozyny)?

Inozyna – działanie – co to jest?

Inozyny pranobeks (Inosinum pranobexum) to lek o działaniu immunostymulującym i przeciwwirusowym. Ta substancja czynna występuje w dwóch formach dostosowanych do potrzeb pacjenta – w postaci tabletek z inozyną (500 mg w 1 tabletce) oraz syropu (250 mg w 5 ml).

Jeszcze do niedawna obie postaci tego leku przeciwwirusowego do stosowania ogólnego można było nabyć w aptece wyłącznie z przepisu lekarza. Obecnie są one również dostępne dla pacjentów, którzy nie posiadają recepty. Warto jednak wcześniej dobrze zapoznać się z opisem inozyny i jej działania, aby lek ten stosować świadomie i odpowiedzialnie. Jest to niezwykle ważne dla skuteczności farmakoterapii.

Inozyna to syntetyczna pochodna puryny – związku organicznego wchodzącego w skład kwasów nukleinowych (DNA i RNA). Wykazuje działanie immunostymulujące i przeciwwirusowe.

Aktywność immunomodulująca jest wynikiem wyraźnego pobudzenia odpowiedzi odpornościowej zainfekowanego organizmu. Inozyna wpływa bowiem na dojrzewanie, różnicowanie i aktywność limfocytów, stymuluje makrofagi i komórki NK, a także zwiększa poziom przeciwciał i cytokin pozapalnych inicjujących proces usuwania czynnika zakaźnego.

Ponadto udowodniono w badaniach, że inozyna działa bezpośrednio na same wirusy, ponieważ blokuje syntezę ich materiału genetycznego (kwasów rybonukleinowych – RNA). Dzięki temu w komórkach gospodarza ulega zahamowaniu namnażanie cząstek wirusowych, a to wspomaga jego organizm w zwalczaniu infekcji (przeziębienie i grypa).

Inozyna łatwo wchłania się z przewodu pokarmowego po podaniu doustnym, a następnie jest szybko metabolizowana w wątrobie. Okres półtrwania tego leku wynosi 50 minut; po tym czasie jego stężenie w organizmie maleje o połowę. Inozyna jest wydalana przez nerki, tylko w niewielkim stopniu w postaci niezmienionej.

Pranobeks inozyny – wskazania do stosowania inozyny

Inozyna to lek przeciwwirusowy, który z powodzeniem można włączyć do postępowania profilaktycznego (leczenie immunostymulujące), jak i zastosować w farmakoterapii już rozwijających się infekcji wirusowych o różnej etiologii. Substancja ta znajduje zastosowanie przede wszystkim w zwalczaniu toczących się infekcji wirusowych, głównie:

• zakażenia skóry i błon śluzowych, wywołanych wirusami opryszczki zwykłej (Herpes simplex virus) typu I (opryszczka wargowa) i typu II (opryszczka okolicy płciowej), inozyna to również lek przeciwwirusowy na opryszczkę,
• ospy wietrznej i półpaśca (Varicella-zoster virus),
• wirusów wywołujących przeziębienie i grypę.

Wskazana jest także w leczeniu innych zakażeń o etiologii wirusowej, np. podostrego stwardniającego zapalenia mózgu, które występuje jako powikłanie odry. Co niezwykle ważne i cenne, lek ten działa na każdym etapie rozwoju zakażenia, skutecznie wspomagając organizm w walce z infekcją.

Jak już wspomniano, inozyna dzięki działaniu przeciwwirusowemu nie tylko hamuje namnażanie drobnoustrojów chorobotwórczych, ale również stymuluje układ immunologiczny organizmu gospodarza, zmniejszając w istotny sposób prawdopodobieństwo zachorowania. Dlatego też substancja ta stanowi skuteczne wsparcie dla osób o obniżonej odporności, między innymi w okresie wzmożonej zachorowalności na grypę i przeziębienie.

Jeżeli chodzi o kwestię przyjmowanie inozyny a alkohol, to zaleca się rezygnację z picia trunków podczas kuracji.

Leki z inozyną – dawkowanie u dzieci i dorosłych

Leki na wirusy z inozyną to np.: Groplinosin, Eloprine, Noesine, Neosine forte, Isoprinosine czy Pranosin.

Niezwykle ważne jest wspomaganie odporności na zakażenia, szczególnie u małych dzieci, ponieważ przez pierwsze kilkanaście miesięcy życia ich system immunologiczny dopiero się kształtuje. Póki więc układ odpornościowy małego pacjenta nie nabędzie pełnej sprawności, warto wspierać jego prawidłowe funkcjonowanie chociażby przy pomocy preparatów z inozyną dla dzieci. Leki te są bezpieczne i mogą być stosowane już od 1. roku życia.

Wielkość dawki tego leku przeciwwirusowego dla dzieci zależy przede wszystkim od wagi pacjenta (średnio 50 mg na 1 kg masy ciała na dobę) oraz rodzaju choroby wirusowej.

Szczególnej ostrożności wymaga podawanie tego preparatu osobom w podeszłym wieku. Dzienna dawka inozyny dla dorosłych, którzy ukończyli 65. rok życia, nie powinna przekraczać 4 g (8 tabletek). Zwykle zaleca się przyjmowanie po 2 tabletki 3 razy w ciągu doby, popijając je dużą ilością wody. Podobnie, w kilku dawkach podzielonych, lek ten powinien być podawany innym dorosłym i dzieciom. Chociaż tabletki można kruszyć i rozpuszczać w niewielkiej ilości płynu, u najmłodszych preferowaną formą podania leku jest syrop.

Leczenie inozyną trwa zwykle od 5 do 14 dni, przy czym zaleca się przyjmowanie tego leku jeszcze przez dzień lub dwa po ustąpieniu objawów choroby. Decyzję o wydłużeniu czasu trwania farmakoterapii bądź ewentualnym zwiększeniu dobowej dawki leku zawsze powinien podjąć lekarz. Chociaż nie ma doniesień o przypadkach przedawkowania inozyny, nie należy samemu zwiększać zalecanych dawek. W celu właściwego stosowania tego leku, konieczne jest dokładnie zapoznanie się z ulotką dołączoną do opakowania tabletek lub syropu z inozyną.

Inozyna – przeciwwskazania

Głównym przeciwwskazaniem do stosowania preparatów leczniczych z inozyną jest występowanie reakcji nadwrażliwości na tę substancję czynną albo jakąkolwiek z substancji pomocniczych, potrzebnych do wyprodukowania jednej z dwóch postaci tego leku. O takim uczuleniu świadczyć może pojawienie się wysypki na skórze, a także obrzęk w obrębie twarzy, jamy ustnej i gardła wraz z towarzyszącymi trudnościami w oddychaniu.

Inozyny nie należy podawać podczas napadu dny moczanowej, a także w chwili występowania podwyższonego stężenia kwasu moczowego we krwi (aby nie spowodować dalszego wzrostu tego wskaźnika).

Nie należy stosować inozyny w ciąży. Tego leku przeciw wirusom nie mogą stosować też kobiety karmiące piersią.

Inozyna – skutki uboczne

Inozyna często powoduje również nasilenie aktywności enzymów wątrobowych albo podwyższenie stężenia azotu mocznikowego we krwi. Ponadto u niektórych osób podczas jej stosowania mogą pojawić się niegroźne objawy, takie jak:

• bóle brzucha,
• nudności,
• wymioty,
• bóle stawów.

Pamiętajmy również o tym, aby poinformować lekarza lub farmaceutę o przyjmowaniu allopurynolu i innych leków na dnę moczanową, a także leków moczopędnych, immunosupresyjnych (hamujących czynność układu odpornościowego) albo stosowanych w leczeniu AIDS, zanim sięgniemy po tabletki lub syrop z inozyną.